دانشمندان ام آی تی (MIT) فکر می کنند که ممکن است بالاخره راهی برای معکوس کردن تغییرات آب و هوایی پیدا کرده باشند؛ یا حداقل مسیر رسیدن به آن را تسهیل کنند. ایده آنها بر اساس ایجاد و استقرار چندین حباب های فضایی سیلیکونی مانند لایه ای نازک است. این حباب های فضایی، مانند یک قایق به هم متصل می شوند. زمانی که این حباب ها در فضا گسترش یابند تقریباً هر کدام به اندازه کشور برزیل خواهند شد. سپس این حباب ها، یک بافر اضافی در برابر تشعشعات مضر خورشیدی فراهم می‌کنند.هدف این حباب های فضایی جدید، کاهش یا حتی معکوس کردن تغییرات آب و هوایی خواهد بود. کره زمین طی چند قرن گذشته شاهد افزایش دما بوده است. همچنین این واقعیت وجود دارد که دانشمندان به تازگی حفره دیگری را در لایه اوزون زمین کشف کرده اند. به این ترتیب، یافتن راه‌هایی برای کاهش یا معکوس کردن تغییرات اقلیمی همچنان برای بسیاری از محققان، در اولویت قرار دارد.این طرح جدید بر اساس مفهومی است که اولین بار توسط ستاره شناس معروف راجر آنجل ارائه شد. آنجل در ابتدا پیشنهاد استفاده از یک «ابر» از فضاپیماهای کوچک را برای محافظت از زمین در برابر تشعشعات خورشید داده بود.محققان ام آی تی از همین مفهوم اساسی الهام گرفته و آن را با حباب های سیلیکونی بادی به جای فضاپیماهایی که آنجل در ابتدا پیشنهاد کرده بود، بهبود بخشیدند. توانایی معکوس کردن تغییرات آب و هوایی گام بزرگی در جهت بهبود شرایط زیستی خواهد بود. با این حال، محافظت از زمین در برابر تابش خورشید تنها بخشی از هدف اصلی است. همچنان باید موارد دیگر را نیز تحت کنترل قرار داد.اما دقیقاً چگونه حباب های فضایی از زمین در برابر تابش خورشید محافظت می‌کند؟ ایده اصلی مستلزم ارسال حباب ها به نقطه لاگرانژی L1 است. این مکان مستقیماً بین زمین و خورشید قرار گرفته است که در آن گرانش خورشید و سیاره زمین از بین می رود. به این ترتیب، حباب های فضایی از نظر تئوری می‌توانند بدون کشش زیاد از جانب زمین و خورشید، شناور شوند.محققان می گویند که احتمالا هنوز نیاز است که نوعی فضاپیما را در آنجا قرار دهند تا به حفظ شرایط کمک کند. اما، می تواند به آنها فرصت خوبی برای معکوس کردن تغییرات آب و هوایی، یا حداقل کاهش سرعت تغییرات بدهد. توجه به این نکته مهم است که ام آی تی این پروژه را به عنوان یک راه حل جایگزین برای تلاش های فعلی به منظور انطباق و کاهش آسیب های فعلی نمی بیند. در عوض، این پروژه قرار است یک راه حل پشتیبان برای زمانی باشد که شرایط، از کنترل خارج شود.
هدف این حباب های فضایی جدید، کاهش یا حتی معکوس کردن تغییرات آب و هوایی خواهد بود. کره زمین طی چند قرن گذشته شاهد افزایش دما بوده است. همچنین این واقعیت وجود دارد که دانشمندان به تازگی حفره دیگری را در لایه اوزون زمین کشف کرده اند. به این ترتیب، یافتن راه‌هایی برای کاهش یا معکوس کردن تغییرات اقلیمی همچنان برای بسیاری از محققان، در اولویت قرار دارد.
این طرح جدید بر اساس مفهومی است که اولین بار توسط ستاره شناس معروف راجر آنجل ارائه شد. آنجل در ابتدا پیشنهاد استفاده از یک «ابر» از فضاپیماهای کوچک را برای محافظت از زمین در برابر تشعشعات خورشید داده بود.
محققان ام آی تی از همین مفهوم اساسی الهام گرفته و آن را با حباب های سیلیکونی بادی به جای فضاپیماهایی که آنجل در ابتدا پیشنهاد کرده بود، بهبود بخشیدند. توانایی معکوس کردن تغییرات آب و هوایی گام بزرگی در جهت بهبود شرایط زیستی خواهد بود. با این حال، محافظت از زمین در برابر تابش خورشید تنها بخشی از هدف اصلی است. همچنان باید موارد دیگر را نیز تحت کنترل قرار داد.
اما دقیقاً چگونه حباب های فضایی از زمین در برابر تابش خورشید محافظت می‌کند؟ ایده اصلی مستلزم ارسال حباب ها به نقطه لاگرانژی L1 است. این مکان مستقیماً بین زمین و خورشید قرار گرفته است که در آن گرانش خورشید و سیاره زمین از بین می رود. به این ترتیب، حباب های فضایی از نظر تئوری می‌توانند بدون کشش زیاد از جانب زمین و خورشید، شناور شوند.
محققان می گویند که احتمالا هنوز نیاز است که نوعی فضاپیما را در آنجا قرار دهند تا به حفظ شرایط کمک کند. اما، می تواند به آنها فرصت خوبی برای معکوس کردن تغییرات آب و هوایی، یا حداقل کاهش سرعت تغییرات بدهد. توجه به این نکته مهم است که ام آی تی این پروژه را به عنوان یک راه حل جایگزین برای تلاش های فعلی به منظور انطباق و کاهش آسیب های فعلی نمی بیند. در عوض، این پروژه قرار است یک راه حل پشتیبان برای زمانی باشد که شرایط، از کنترل خارج شود.
بدون نظر