۱۱ بازیگر مشهور هالیوود که برای ایفای بهتر نقش خود دست به هر کاری می زنند

شاید اینطور به نظر برسد که بازیگرها برای ایفای یک نقش باید تنها دیالوگ حفظ کنند و بقیه ی کار به قدرت بازیگری شان بستگی دارد. اما به این سادگی ها نیست. بازیگرها برای اینکه بتوانند در نقشی باورپذیر باشند، گاهی مجبور می شوند تلاش زیادی کنند. ممکن است وزن اضافه یا کم کنند، مهارت های جدیدی یاد بگیرند یا حتی دیگر حمام نروند!

در ادامه از بازیگران مشهور هالیوودی خواهیم گفت که تلاش زیادی برای ایفای بهتر نقش خود کردند.

ناتالی پورتمن

اندام ناتالی پورتمن در فیلم «ثور: عشق و تندر» (Thor: Love and Thunder) با جلوه های ویژه ی کامپیوتری عضلانی و حجیم نشده بود. او از چند ماه پیش از آغاز فیلمبرداری، شروع به ورزش در باشگاه کرد و تمرکز خود را بر روی ورزش های قدرتی گذاشت. این در حالی بود که او تا قبل از آن، ورزشی جز دو و یوگا انجام نداده بود.

به گفته ی پورتمن، او هیچ وقت نخواسته بود اندام عضلانی داشته باشد، اما تصمیم گرفت برای این نقش روش خود را تغییر دهد. یک نکته ی دیگر اینکه پورتمن وگان است، با این حال، توانست با مصرف پروتئین های گیاهی عضلات خود را حجیم کند.

تام هیدلستون

تام هیدلستون در سریال «مدیر شب» (The Night Manager) نقش مدیر یک هتل را برعهده داشت. او یک شب یک هتل اعیانی را اداره کرد تا خود را برای این نقش آماده کند. او درباره ی این تجربه گفته: «کار شیکی به نظر می آید. اما در تالاری که در زیرزمین هتل بود یک عروسی برپا شده بود و کسانی که در طبقه ی اول هتل بودند از صدای موسیقی شکایت داشتند و مدیر شب هتل و من هم باید هر دو طرف را راضی نگه می داشتیم.»

این سریال در یک هتل واقعی فیلمبرداری شد و از هیدلستون گاهی واقعاً برای اداره ی هتل استفاده می کردند. حتی چند تا از مهمانان هتل از هیدلستون خواسته بودند کلید اتاق شان به آن ها دهد و او هم با خوشحالی اطاعت کرده بود.

الکساندر اسکاشگورد

الکساندر اسکاشگورد برای اینکه اندامش مثل تارزان شود، مجبور شد ورزش زیادی کند و یک رژیم غذایی خاص دو مرحله ای بگیرد. او ۳ ماه اول، روزانه باید ۷ هزار کالری دریافت می کرد. به گفته ی خودش، بیشتر گوشت و سیب زمینی می خورد.

مرحله ی دوم رژیم سختگیرانه تر بود و هیچ کربوهیدرات زود جذبی در آن وجود نداشت. الکساندر باید ۶ بار در روز غذا می خورد. این موضوع او را کلافه کرده بود. او در اینباره گفته: «برای خودم بی هدف می چرخیدم و همه اش به ساعتم نگاه می کردم و در فکر این بودم که کی وقت وعده ی بعدی می شود.»

۵ ماه بعد، مربی اسکاشگورد به او اجازه داد کمی در وعده های غذایی اش تقلب کند. حتی وقتی بالاخره توانست هر چه که دلش می خواست را بخورد، به گریه افتاد. او پیتزا، پاستا و تیرامیسو سفارش داد و احساس می کرد در بهشت است.

هلی بری

هلی بری برای فرو رفتن در نقشی که در فیلم «تب جنگل» (Jungle Fever) داشت، حمام رفتن و زدن موهای زیربغلش را کنار گذاشت. او اذعان کرده که ۲ هفته ای حمام نرفت و موهای زیربغلش به قدری بلند شده بود که می توانست آن ها را ببافد.

به گفته ی بری با اینکه بدنش بو گرفته بود اما هیچ کدام از همکارانش چیزی به او نگفتند، با این حال، سعی می کردند از او فاصله بگیرند.

متیو مک کانهی

متیو مک کانهی معمولاً لاغر اندام است اما در فیلم «طلا» (Gold) با اندام نسبتاً چاقی ظاهر شد. سازندگان فیلم در ابتدا می خواستند با لباس مخصوص او را چاق نشان دهند اما او تصمیم گرفت خودش وزن اضافه کند.

او در اینباره گفته: «۶ ماه هر چه دلم می خواست می خوردم، بدون اینکه به عواقبش فکر کنم.» غذای مورد علاقه ی او چیزبرگر بود که یا آن را از رستوران می خرید یا خودش در خانه درست می کرد. طبیعتاً خیلی سریع وزن اضافه کرد. به گفته ی خودش، بعد از آن، برگشت به تغذیه ی سالم برایش راحت نبود.

برد پیت

برد پیت برای ایفای نقش یک افسر در فیلم «خشم» (Fury) مجبور شد تحت یک دوره ی آموزشی دشوار قرار گیرد. تمام بازیگران فیلم باید در این دوره ی آموزشی شرکت می کردند و با اینکه پیت از بقیه ی بازیگرها بزرگ تر بود اما هیچ وقت سعی نکرد از آن طفره رود.

او در اینباره گفته: «هدف این بود که خرد بشویم، سردمان بشود، خسته بشویم، احساس بدبختی کنیم، خیس بشویم، مجبورمان می کردند غذای سرد بخوریم. و اگر وسایل مان همراه مان نبود، با جریمه ی فیزیکی بهایش را می دادیم. صبح ها ساعت ۵ بیدار می شدیم، در حالی که شب قبلش نگهبانی داده بودیم.»

آن هاتاوی

آن هاتاوی در مینی سریال «سقوط کردیم» (WeCrashed) نقش یک شخصیت واقعی را برعهده داشت؛ یک زن تاجر به نام ربکا نیومن. این شخصیت در فیلمنامه وگان بود و تنها غذای خام یا غذایی که با حرارت بسیار ملایم آماده شده بود، می خورد. او یوگا هم می کرد.

هاتاوی برای فرو رفتن در این نقش تصمیم گرفت سبک زندگی ربکا را در پیش بگیرد. او هم وگان شد و غذاهای خام مصرف می کرد و هر روز به کلاس یوگا می رفت. به گفته ی خودش، آنچنان در این نقش فرو رفت که کم کم به این فکر افتاد که خودش هم وگان شود. اما ۳ هفته بعد از پایان فیلمبرداری، یکباره متوجه شد که دلش برگر می خواهد.

دنیل دی – لوییس

دنیل دی – لوییس برای ایفای نقش مجرم فیلم «به نام پدر» (In the Name of the Father)، ۳ روز را در یک زندان واقعی گذراند. او دراینباره گفته: «احساس می کردم لازم است این کار را انجام دهم.» وقتی در زندان بود، شب ها نمی توانست بخوابد چون هر ۱۰ دقیقه یک بار یک نفر می آمد و با یک لیوان فلزی به درها می کوبید.

اما این تمام ماجرا نبود. بعد از آن ۳ روز، پلیس ها ۹ ساعت متوالی او را بازجویی کردند.

رنی زلوگر

رنی زلوگر در فیلم «جودی» (Judy) نقش جودی گارلند، خواننده ی آمریکایی را برعهده داشت. با اینکه سابقه ی آوازخوانی در فیلم «شیکاگو» (Chicago) را داشت، اما صدایش به قدرت گارلند نبود. به همین دلیل مجبور شد به مدت یک سال به کلاس آوازخوانی برود تا بتواند درست مثل گارلند بخواند.

علاوه بر این، گارلند یک خمیدگی مختصر در ستون فقراتش داشت که هنگام اجرا اذیتش می کرد. به همین دلیل زلوگر پیش از ضبط برخی سکانس ها دست به کار عجیبی می زد. او پیش از بازی در سکانس های کنسرت، سعی می کرد یک پیانو را جا به جا کند تا مفصل هایش درد بگیرند و در حالت صحیحی قرار بگیرد.

بردلی کوپر

بردلی کوپر برای بازی در فیلم «تک تیرانداز آمریکایی» (American Sniper) مجبور شد وزن اضافه کند. اما برخلاف متیو مک کانهی که از روند بالا رفتن وزنش لذت برده بود، کوپر واقعاً اذیت شده بود.

او در اینباره گفته: «برای بدنم یک شوک واقعی بود. وقتی هر روز ۶ هزار کالری بگیرید، بدن سریع پیر می شود.» آشپز مخصوص کوپر هر روز ۵ وعده غذا برایش آماده می کرد اما او مجبور بود بین آن ها هم شکلات های انرژی زا بخورد.

جسیکا چستین

جسیکا چستین تا قبل از بازی در نقش تامی فی، خواننده ی آمریکایی در فیلم «چشمان تامی فی» (The Eyes of Tammy Faye) هرگز در برابر دوربین نخوانده بود. به همین دلیل اضطراب زیادی برای این نقش داشت. او در اینباره گفته: «برای یک آدم خجالتی یک کابوس تمام عیار است. اما مجبور بودم انجامش بدهم.» چستین خواندن ۳۱ تا از قطعات تامی فی را یاد گرفت.

علاوه بر این، به گریمورها اجازه داد به صورتش ماژیک بکشند، چون چشم ها و ابروهای تام فی آرایش دائم داشتند. مدادهای آرایشی و رژلب های معمول آن تأثیر را نداشتند، به همین دلیل از ماژیک استفاده می کردند.