چرا آرنولد شوارتزنگر پرورش اندام را رها کرد و به بازیگری روی آورد؟

مرضیه جوادی جمعه، ۲۱ مرداد ۱۴۰۱

مسیر حرفه ای آرنولد شوارتزنگر از بدنساز تا ستاره سینما شدن ممکن است در نگاه اول عجیب به نظر برسد. قبل از اینکه او از اتریش به آمریکا مهاجرت کند و در هالیوودبه شهرت برسد، جوانترین فردی بود که در سن ۲۰ سالگی عنوان مستر یونیورس را از آن خود کرد. او پس از ۲۰ سالگی، پنج بار دیگر این عنوان را به دست آورد. هفت عنوان قهرمانی رقابت های المپیا، موقعیت او را به عنوان یک ورزشکار و بدنساز مشهور جهان در دهه های ۱۹۶۰ و ۷۰ تضمین کردند. آرنولد شوارتزنگر بدنساز چگونه تبدیل به ستاره هالیوود شد؟ او پس از مهاجرت به آمریکا در سال ۱۹۶۸ فعالیت بازیگری خود را آغاز کرد و اولین نقش او در فیلم «هرکول» در نیویورک در سال ۱۹۷۰ بود. با این حال، بازی در «کونان بربر» در سال ۱۹۸۲، راه را برای تبدیل شدن شوارتزنگر به «نابودگر» در سال ۱۹۸۴ هموار کرد. مسیر تبدیل شدن آرنولد از بدنساز به بازیگر مشهور جهان بسیار قابل توجه است. بزرگ شدن در اتریش ویران شده و فقیر پس از جنگ جهانی دوم، او را برای زندگی بهتر مشتاق کرد. آرنولد شوارتزنگر بدنساز چگونه تبدیل به ستاره هالیوود شد؟ در یک سخنرانی در سال ۲۰۰۱ در ساکرامنتو کالیفرنیا، آرنولد مسیر خود را از بدنسازی به بازیگری توضیح داد: «برنامه خودم زمانی شکل گرفت که ۱۴ ساله بودم… یک روز، مجله ای را در ویترین مغازه دیدم. روی جلد مردی عضلانی را در لباس جنگجوی باستانی نشان می داد… روی آن نوشته شده بود: «آقای جهان اکنون در فیلم هرکول بازی می کند….» معلوم شد که هرکول یک مرد انگلیسی است که عنوان آقای جهان را در بدنسازی به دست آورده و آن را به یک حرفه سینمایی تبدیل کرده است. بینگو! من الگوی خودم را پیدا کردم! اگر او می توانست این کار را انجام دهد، من هم می توانستم انجامش دهم! من مستر یونیورس را برنده خواهم شد. ستاره سینما می شوم، پولدار میشوم یک، دو، سه! بینگ، بنگ، بوم! من اشتیاقم را پیدا کردم و به هدفم رسیدم.» آرنولد شوارتزنگر بدنساز چگونه تبدیل به ستاره هالیوود شد؟ البته این بدان معنا نیست که ستاره شدن آرنولد در دهه ۸۰ آسان بود. او بعد از بازی دراولین فیلم خود «هرکول» در سال ۱۹۷۰ تا ۱۲ سال برای یافتن کار تلاش کرد و نقش‌های کوچکی در فیلم‌های سینمایی و برنامه های تلویزیونی به‌دست آورد. تا اینکه در سال ۱۹۸۲، «کونان بربر» آرنولد شوارتزنگر موفق شد. او قبل از اینکه نقش اصلی خود را به دست آورد، هرگز تسلیم نشد.