زن ریش دار ۳۰ ساله که از ۱۳ سالگی دو بار در روز صورت خود را می تراشید، می گوید داشتن ریش پر باعث شده احساس جذابیت بیشتری نسبت به همیشه داشته باشد.
این زن پس از کنار گذاشتن تیغ و پذیرفتن ریش خود، احساس جذاب‌تر بودن نسبت به قبل می‌کند.
داکوتا کوک ۳۰ سال دارد. او اولین بار در سن ۱۳ سالگی متوجه رشد غیرطبیعی موهای صورتش شد و سال‌ها وقت خود را برای اپیلاسیون هفتگی و دوبار اصلاح صورت در روز صرف کرد.
او که اهل لاس‌وگاس است در مورد رشد موهایش احساس قضاوت و ناراحتی کرد و متوجه شد که در مارپیچ ده ساله اضطراب و ناراحتی فرو رفته است.
با وجود انجام چندین آزمایش، مشخص نیست که چه چیزی باعث موهای صورت داکوتا شده است، اما پزشکان معتقدند که این ممکن است به دلیل تولید سطوح بالای تستوسترون توسط غدد فوق کلیوی باشد.
تلاش برای خلاصی از شر موهای زائد
اما اکنون او از نقش خود در برنامه فرعی و همچنین رسانه های اجتماعی برای انتشار افکار مثبت در مورد زنی با موهای صورت بلند استفاده می کند. بخشی از مصاحبه او را در ادامه می توانید بخوانید:
یکی از دوستان خانواده در آن زمان به این موضوع اشاره کرد. بنابراین، پدر ناتنی ام مرا برای انجام آزمایشات نزد پزشکان برد و سپس به آرایشگاهی برد که در آن اولین وکس را انجام دادم.
خیلی ناراحت کننده بود، و در آن زمان، من فقط در حال یادگیری روش اصلاح پاهایم بودم.
من در دوره‌ای بزرگ شدم که زنانی که موهای صورت داشتند بسیار مورد انگ بودند. حتی زنان در سالن زیبایی به من می‌گفتند که دختران نباید موهای صورتشان را بلند کنند.
حدس می‌زنم این پدیده به من چسبیده بود، زیرا به مدت ده سال بعد از آن، به نوعی در این مارپیچ خجالت‌آور و شرم‌آور غرق شدم و سعی می‌کردم صورتم را در عکس‌ها پنهان کرده و هر هفته در جلسات اپیلاسیون شرکت کنم.
یکی از اولین کارهایم در فروشگاه لوازم آرایشی بود. کارم به جایی رسید که صورتم را دو بار در روز می تراشیدم؛ یک بار در صبح و سپس در زمان استراحت. زیرا موها بسیار نمایان بودند و من در حال کار در بخش فروش لوازم آرایش بودم؛ جایی که در آن غیر از یک زن نمونه بودن قابل قبول نبود.
من زخم‌های اصلاح و جوش‌های پوستی را با آرایش می‌پوشانم و صورتم همیشه خیلی تحریک و قرمز می‌شود. هنوز هم جای برخی از آن زخم های اصلاح را تا به امروز دارم.
تصمیم داکوتا برای رهایی از تیغ و اصلاح
تا اینکه در سال ۲۰۱۵ بود که داکوتا به پیشنهاد یکی از دوستانش سرانجام تصمیم گرفت که فقط موهای صورتش را حفظ کند.
داکوتا افزود:
«من در یک مهمانی با دوستم، سان‌شاین، ۳۵ ساله بودم، و او تمام داستان‌های شگفت‌انگیز را درباره نحوه کار در سیرک برایم تعریف می‌کرد، و من ایده همه آنها را دوست داشتم.»
من به او گفتم:
«کاش می‌توانستم ریش‌هایم را بلند کنم و به تو بپیوندم»
که او پاسخ داد: “چرا نمی‌کنی؟”
«این جمله واقعا کاتالیزوری بود که آغازگر سفر من به سوی دوست داشتن خودم و ریشم شد. بیرون آمدن ریش من در ابتدا بسیار ناراحت کننده بود، تلاش زیادی لازم بود تا دوباره ریش را نتراشم.
اولین باری را به یاد می‌آورم که بعد از رشد یک اینچ از موهای صورتم، کسی سعی کرد از من عکس بگیرد و چشم‌های زیادی به صورت من خیره می‌شد. من در ابتدا اضطراب زیادی در مورد خیره شدن داشتم، اما به جایی رسیدم که تصمیم گرفتم دیگر اهمیتی ندهم.»
داکوتا علیرغم مشکلاتی که در حین رشد موهای صورتش با آن روبرو بود، با مثبت‌اندیشی مشکلاتش را حل کرد.
او گفت:
«من اکنون خودم را به عنوان داکوتا بانوی ریشو معرفی می‌کنم، و واقعاً در یک نمایشگاه جانبی که در آن کارهایی مانند کوبیدن میخ به بینی‌ام یا راه رفتن روی شیشه انجام می‌دهم، عمل می‌کنم.
خانواده و دوستانم در طول سفر من برای پذیرش خودم بسیار حمایت کردند و حتی برای من یک علامت ” خانم ریشدار” خریدند که من آن را دوست دارم.
فالوورهای من در تیک تاک نیز شگفت‌انگیز بوده‌اند، و من عاشق پاسخ دادن به سؤالات آنها و همچنین دریافت کلمات حمایتی هستم.
با وجود این، من هنوز خیلی زنانه لباس می پوشم و دوست دارم آرایش کنم و لباس و دامن بپوشم.
داشتن ریش هرگز تاثیری بر زن بودن من نداشته است، اکنون این تنها بخشی از وجود من است، و من دوست دارم که آن را در آغوش گرفته ام.»
وای حالم ازهرچی دختربودیهم خورد
من اگه اعتماد به نفس این رو داشتم الان باید کره ماه بودم??