خستگی از همدلی؛ بیش از حد مهربان بودن سلامت شما را به خطر می اندازد

اگر شما به دلیل شغل تان و یا به دلیل اینکه مراقب عزیز بیمارتان هستید، مجبور باشید به طور مداوم شاهد تحمل رنج، درد و ترس انسانی دیگر باشید، ممکن است به مرور دچار خستگی شوید. متخصصان، اسامی مختلفی را برای این نوع خستگی استفاده می کنند؛ از جمله «استرس ثانویه»، «ترومای نیابتی»، «خستگی ناشی از دلسوزی» و یا «خستگی شفقت» (compassion fatigue). با توجه به همه گیری کرونا، کارکنان مراقبت های بهداشتی در بالاترین رده از کسانی هستند که از خستگی از همدلی رنج می برند.خستگی از شفقت یا همدلی یک اصطلاح روان‌شناختی است که برای توصیف خستگی عاطفی یا جسمی استفاده می‌شود که منجر به کاهش توانایی برای همدلی یا احساس شفقت نسبت به دیگران می‌شود. اگرچه مشخص است این حالت، معمولاً از قرار گرفتن در معرض تروما در افراد ایجاد می شود، بسیاری از مردم متوجه نیستند که مشاهده دیگران که از پیامدهای موقعیت های استرس زا رنج می برند نیز، می تواند منجر به خستگی از همدلی شود.این حالت ممکن است بر اثر صحبت با عزیزی اتفاق بیافتد که اخیراً شغل خود را از دست داده است یا گفتگو با دوستی که یکی از اعضای خانواده خود را از دست داده است؛ این قرار گرفتن دائمی در معرض پریشانی می تواند منجر به تجربه علائم خستگی از همدلی و همچنین احساس از دست دادن امید شود. در حالی که احساس ناراحتی در مورد شرایط خارج از کنترل ما طبیعی است، اما نشان دادن شفقت و همدلی مداوم می تواند از نظر فیزیکی و عاطفی پرهزینه باشد.

علائم خستگی از همدلی

احساس درماندگی، غرق شدن، فرسودگی، جدایی، اضطراب و تحریک پذیری برخی از علائم اولیه خستگی از همدلی است که می تواند به سرعت به مشکل در تمرکز یا تصمیم گیری و همچنین اختلالات خواب و کناره گیری از زندگی اجتماعی تبدیل شود. همچنین علائم فیزیکی از جمله سردرد، حالت تهوع، ناراحتی معده و سرگیجه طولی را بروز می دهد.

عوامل خطر خستگی از همدلی

خستگی از همدلی با فرسودگی شغلی تفاوت چندانی ندارد، اما به طور خاص یکی از عوارض جانبی کمک به دیگران است. هرکسی می‌تواند بدون توجه به حرفه یا سابقه روان‌شناختی‌اش در خطر ابتلا به خستگی از همدلی باشد. حتی ممکن است آن را تجربه کرده باشد، اما از چیستی آن بی اطلاع باشد. اگر فردی هستید که اغلب در نقش حامی دیگران قرار می‌گیرید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به خستگی از همدلی هستید. شما می‌توانید کسی باشید که مردم برای مشاوره به سراغش می‌روند، کسی باشید که مردم او را شنونده خوبی می‌دانند، یا حتی کسی که سعی می‌کند دیگران را راضی کند و مردم را راضی نگه دارد.

ایجاد تعادل 

خوشبختانه لازم نیست نیت خوب خود را از دست بدهید یا از مهربانی برای حفظ سلامت روان خود دست بردارید. با تعیین چند مرز کلیدی و وقت گذاشتن برای خود، می توان کارهای خوب را بدون به خطر انداختن سلامت روان ادامه داد. مهم است که برای خود وقت بگذارید چه به تنهایی یا با یک همکار، دوست یا حتی یک درمانگر. مطمئن شوید که مراقبت از خود و استراحت در برنامه روزانه یا هفتگی جایی داشته باشد تا ذهن از فعال بودن دائمی فارق شود. وقت گذاشتن برای خوب غذا خوردن، هیدراته ماندن، خواب کافی، ورزش منظم، تمرکز حواس یا تمرین مدیتیشن می تواند کمک کننده باشد. یادداشت روزانه، تماشای فیلم، تمرین «نه» گفتن و عدم تعهد بیش از حد به خود برای ایجاد تعادل عاطفی سالم حیاتی است.