تصور می شود که شهاب سنگ وینچکامب (Winchcombe) که فوریه گذشته در شهر گلاسترشایر به زمین برخورد کرد، سرنخ هایی در مورد اینکه آب اقیانوس های پهناور زمین از کجا آمده است، دارد.اشلی کینگ، محقق گروه مواد سیاره‌ای در موزه تاریخ طبیعی، می‌گوید ۱۲ درصد از مواد تشکیل شده این سنگ، آب فرازمینی است. او گفت: «ترکیب آن آب بسیار بسیار شبیه به ترکیب آب در اقیانوس های زمین است. این سنگ نمونه واقعا خوبی است که نشان می دهد سیارک ها و اجسامی مانند وینچکامب سهم بسیار مهمی در تشکیل اقیانوس های زمین داشته اند.»دکتر کینگ افزود که به دلیل سرعت بازیابی شهاب سنگ ۰.۵ کیلوگرمی، در عرض حدود ۱۲ ساعت، توسط آب و مواد روی زمین آلوده نشده است. وی گفت: «ما همیشه سعی می کنیم ترکیب شهاب سنگ های آبی و سایر مواد فرازمینی را با ترکیب آب روی زمین مطابقت دهیم. برای اکثر شهاب‌سنگ‌ها، چالشی که داریم این است که آنها آلوده هستند، در حالی در مورد وینچکامب، ما می‌دانیم که آلوده نشده است، بنابراین شواهد خوبی است.»دکتر کینگ ادامه داد: «یکی از سوالات بزرگ ما در علوم سیاره ای این است که آب روی زمین از کجا آمده است؟ و یکی از احتمالات آشکار دنباله دارها یا سیارک هایی است که یخ، در ترکیباتشان وجود داشته است. همیشه بحثی درمورد اینکه آیا دنباله دارها منبع اصلی بودند، یا سیارک ها، وجود داشته است.»وی با توضیح اینکه داده‌های مأموریت‌های مربوط به دنباله دارها ها نشان می‌دهد که آنها برای آب روی زمین همخوانی خوبی ندارند، افزود: ترکیب آب در وینچکامب بسیار بهتر است، بنابراین می‌توان گفت که سیارک‌ها (سیارک‌های کربنی) احتمالاً منبع اصلی آب زمین در منظومه شمسی هستند.دکتر کینگ ادامه داد: «ما شواهدی داشتیم که نشان می داد آب برخی از سیارک ها به خوبی با زمین مطابقت دارند. اما اکنون ما یک شهاب سنگ داریم که واقعا تازه است و می دانیم که اصلاح نشده است و همین داستان را تایید می کند.»تجزیه و تحلیل نشان داده است که این شهاب سنگ از یک سیارک در جایی نزدیک مشتری آمده است.
اشلی کینگ، محقق گروه مواد سیاره‌ای در موزه تاریخ طبیعی، می‌گوید ۱۲ درصد از مواد تشکیل شده این سنگ، آب فرازمینی است. او گفت: «ترکیب آن آب بسیار بسیار شبیه به ترکیب آب در اقیانوس های زمین است. این سنگ نمونه واقعا خوبی است که نشان می دهد سیارک ها و اجسامی مانند وینچکامب سهم بسیار مهمی در تشکیل اقیانوس های زمین داشته اند.»
دکتر کینگ افزود که به دلیل سرعت بازیابی شهاب سنگ ۰.۵ کیلوگرمی، در عرض حدود ۱۲ ساعت، توسط آب و مواد روی زمین آلوده نشده است. وی گفت: «ما همیشه سعی می کنیم ترکیب شهاب سنگ های آبی و سایر مواد فرازمینی را با ترکیب آب روی زمین مطابقت دهیم. برای اکثر شهاب‌سنگ‌ها، چالشی که داریم این است که آنها آلوده هستند، در حالی در مورد وینچکامب، ما می‌دانیم که آلوده نشده است، بنابراین شواهد خوبی است.»
دکتر کینگ ادامه داد: «یکی از سوالات بزرگ ما در علوم سیاره ای این است که آب روی زمین از کجا آمده است؟ و یکی از احتمالات آشکار دنباله دارها یا سیارک هایی است که یخ، در ترکیباتشان وجود داشته است. همیشه بحثی درمورد اینکه آیا دنباله دارها منبع اصلی بودند، یا سیارک ها، وجود داشته است.»
وی با توضیح اینکه داده‌های مأموریت‌های مربوط به دنباله دارها ها نشان می‌دهد که آنها برای آب روی زمین همخوانی خوبی ندارند، افزود: ترکیب آب در وینچکامب بسیار بهتر است، بنابراین می‌توان گفت که سیارک‌ها (سیارک‌های کربنی) احتمالاً منبع اصلی آب زمین در منظومه شمسی هستند.
دکتر کینگ ادامه داد: «ما شواهدی داشتیم که نشان می داد آب برخی از سیارک ها به خوبی با زمین مطابقت دارند. اما اکنون ما یک شهاب سنگ داریم که واقعا تازه است و می دانیم که اصلاح نشده است و همین داستان را تایید می کند.»
تجزیه و تحلیل نشان داده است که این شهاب سنگ از یک سیارک در جایی نزدیک مشتری آمده است.
بدون نظر