شترهای کارگر در راجستان هند که نقش کلیدی در حمل تلهای بزرگ آجر با گاری در کوره های آجرپزی محلی دارند با شرایط بسیار دشواری روبهرو هستند و مجبورند در مکانی که «گرم ترین محل کار جهان» نامیده میشود بیوقفه کار کنند.
تصاویر دلخراش شترهایی را نشان میدهند که در هند با سخت ترین شرایط مجبور به کار هستند. جایی که درجه حرارت هوا میتواند به ۵۰ درجه برسد و محیطی خشن و غبارآلود دارد. شترها و کارگران، شامل کل خانوادههایی که آجرهای خام را میسازند، زیر نور شدید آفتاب ۹ ساعت مشغول کار هستند. بهطور متوسط در هر دقیقه یک آجر برای استفاده در ساخت و سازهای محلی تولید و جابهجا میشود.
به دلیل گرمای غیرقابل تحمل در طول روز، شترها باید از ۲ تا ۱۱ صبح کار کنند. آنها بارهایی به وزن دو تن حمل میکنند و هر گاری با ۸۰۰ یا ۹۰۰ آجر پر شده است. در این شرایط بیرحمانه و طاقتفرسا، شترها دائما در معرض خطر آسیب و بیماری هستند. جراحت و لنگیدن به همراه بیماری های تنفسی، قولنج و بیماری های پوستی نظیر جرب از مشکلات شایع در میان این حیوانات هستند.
فیلمی که توسط موسسه خیریه جهانی حیوانات SPANA منتشر شده نشان میدهد که این نهاد ازجمله با ارائه مراقبتهای دامپزشکی ضروری سعی در بهبود بخشیدن به شرایط حیوانات کارگر دارد. لیندا ادواردز، مدیر اجرایی این موسسه خیریه در روز جهانی حیوانات (۴ اکتبر برابر با ۱۲ مهر) گفت: «حیوانات کارگر در فقیرترین جوامع جهان نظیر شترهایی که در کوره های آجرپزی راجستان کار میکنند، نقشهای حیاتی ایفا میکنند. با این حال اغلب کاملا نادیده گرفته میشوند و بسیاری از افراد از شرایط دشواری که آنها با آن روبهرو هستند بیاطلاعاند. رفاه و سلامت این حیوانات اغلب بسیار ضعیف است و عموما به مراقبتهای دامپزشکی و آب کافی و سرپناه دسترسی ندارند.»
SPANA سال گذشته از طریق کلینیکهای سیار خود بیش از ۹ هزار و ۳۰۰ شتر کوره های آجرپزی در هند را که شدیدا به مراقبتهای دامپزشکی نیاز داشتند درمان کرد.
در سطح جهان، بیش از ۲۰۰ میلیون حیوان کارگر این امکان را برای خانوادههای فقیر فراهم میکنند که درآمد کمی داشته باشند و زنده بمانند. اسب، الاغ، شتر، قاطر و فیلها با انجام کار کامیون و تراکتورها و حمل کالا، غذا، آب و هیزم در تامین معیشت زندگی بیش از نیم میلیارد نفر نقش دارند.
اما در بسیاری از نقاط جهان، حیوانات کارگر متحمل شرایطی میشوند که غیرقابل تصور است. الاغ های کارگر در زبالهدانهای مرتفع باماکو در مالی، گاریهای سنگینی را در شیبهای تند تلهای زبالهها با خود حمل میکنند؛ جایی که مدام در معرض فرو رفتن اجسام تیز و فلزی در پایشان قرار دارند. در کوه های دورافتاده اطلس مراکش نیز قاطرها با حمل غذا، آب و سایر ملزومات اولیه در نواحی صخرهای و غیرقابل دسترس از جوامع محلی حمایت میکنند.
لیندا ادواردز میگوید: «ما متعهد به بهبود زندگی حیوانات کارگر در کشورهای کم درآمد در سرتاسر جهان هستیم و حالا بیش از هر زمان دیگری به کاری که ما میکنیم نیاز است.»
خب چیکار کنن؟ برن ون بخرن؟ کل عمرشون کار کنن چرخ ماشین نمیتونن بخرن.
مثل همون ملکه ی فرانسوی که میگفت برن شیرینی بخورن اگه نون ندارن.
خوووب!
تو چرا نمیری به جای اونها کار کنی؟ تو که دلت سوخته و گزارش هم تهیه کردی.
سلام . صاحبان حیوان ها نزد خود می اندیشن حیوان خره نمی فهمه
یه همتی کنید از پول نفت براشون کامیون بخرید ببرید ثواب داره
دمشون گرم باز خر میبرن زیر این دما وگردو خاک .تو کشور خودمون ادما زیر این گرماکار میکنن تو گردوخاک زندگی
سلام در دمای ۶۰ تا ۷۰ درجه ما کارکنان عسلویه و جنوب نیز باید کار کنیم ولی به اندازه این شتر قدردانی نمیشویم در ضمن فشار سر چاه گاز و نفت بالای ۲۰۰۰ وی اس ای است
در خوزستان انسانهای شریف که در این دما کار میکنن ارزش گزارش دارن نه اون حیون در خوزستان کارگران با حقوق چندماه تاخیر کار میکنن
اول پمپ بنزین بزنند بعد بیان ایران خودرو ویا میتونن بیاین سایپادیزل ماشین بخرند.درضمن ایران پر از بنزین است بالاخره ایران اسلامی در خدمت است.اخه شما تا کی به وفای بی وفایان یعنی انگلیس ایمان دارید،اگر قراربود دیگ انگلیس برای هند بجوشد تا حالا جوشیده بود آمریکا هم به مصدق میگفت دیگم برات میجوشداماهرگزنجوشید