سازمان ملل متحد با صدور بیانیه ای اعلام کرد که جمعیت جهان در روز سه شنبه ۱۵ نوامبر ۲۰۲۲، به ۸ میلیارد نفر می رسد که بر اساس برآوردهای سازمان ملل، این رقم، نقطه عطفی در توسعه انسانی است. آخرین پیش بینی های سازمان ملل نشان می دهد که جمعیت جهان در سال ۲۰۳۰ به حدود ۸.۵ میلیارد نفر، در سال ۲۰۵۰ به ۹.۷ میلیارد و در سال ۲۱۰۰ به ۱۰.۴ میلیارد نفر می رسد.
تراکم نیمی از جمعیت جهان تنها در ۷ کشور
نیمی از این ۸ میلیارد نفر، هنوز در ۷ کشور زندگی می کنند؛ چین، هند، ایالات متحده آمریکا، اندونزی، پاکستان، نیجریه و برزیل. در سال ۲۰۲۲، دو منطقه پرجمعیت هر دو در آسیا بودند: آسیای شرقی و جنوب شرقی با ۲.۳ میلیارد نفر و آسیای مرکزی و جنوبی با ۲.۱ میلیارد نفر. چین و هند هر کدام با بیش از ۱.۴ میلیارد نفر بیشترین جمعیت این دو منطقه را تشکیل می دهند.
بر اساس برآوردهای سازمان ملل، پیش بینی می شود که هند در سال ۲۰۲۳ از چین به عنوان پرجمعیت ترین کشور جهان پیشی بگیرد.
کاهش مرگ و میر و افزایش امید به زندگی
این رشد بیسابقه به دلیل افزایش تدریجی طول عمر انسان به دلیل بهبود در بهداشت عمومی، تغذیه، بهداشت شخصی و پزشکی است و تا حدی ناشی از کاهش سطح مرگ و میر است که در افزایش سطح امید به زندگی در بدو تولد منعکس می شود.
در سطح جهانی، امید به زندگی در سال ۲۰۱۹ به ۷۲.۸ سال رسید که تقریباً ۹ سال بیشتر از سال ۱۹۹۰ است. پیش بینی می شود با کاهش بیشتر مرگ تا سال ۲۰۵۰، میانگین طول عمر را به حدود ۷۷.۲ سال برسد.
افزایش سطح باروری
سازمان ملل می گوید کشورهایی که بالاترین سطح باروری را دارند، کشورهایی هستند که کمترین درآمد سرانه را دارند. بنابراین رشد جمعیت جهانی در طول زمان به طور فزاینده ای در میان فقیرترین کشورهای جهان که بیشتر آنها در جنوب صحرای آفریقا هستند متمرکز شده است. در این کشورها، رشد سریع جمعیت می تواند دستیابی به «اهداف توسعه پایدار» (SDGs) را که بهترین مسیر جهان به سوی آینده ای شاد و سالم است را خنثی کند.
اگرچه رشد جمعیت تأثیر زیست محیطی توسعه اقتصادی را تشدید می کند، افزایش درآمد سرانه عامل اصلی الگوهای ناپایدار تولید و مصرف است. کشورهایی که بیشترین مصرف سرانه منابع مادی و انتشار گازهای گلخانه ای را دارند، کشورهایی هستند که درآمد سرانه آنها بالاتر است، نه کشورهایی که جمعیت آنها به سرعت در حال رشد است.
کاهش رشد جمعیت
در حالی که ۱۲ سال طول کشید تا جمعیت جهان از ۷ به ۸ میلیارد برسد، تقریباً ۱۵ سال طول می کشد – تا سال ۲۰۳۷ – تا به ۹ میلیارد برسد، که نشانه ای از کند شدن نرخ رشد کلی جمعیت جهان است.
بیش از نیمی از افزایش پیش بینی شده جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ تنها در ۸ کشور متمرکز خواهد شد: کنگو، مصر، اتیوپی، هند، نیجریه، پاکستان، فیلیپین و تانزانیا. نرخهای رشد متفاوت در میان بزرگترین کشورهای جهان، رتبهبندی آنها را بر اساس اندازه تغییر میدهد.
کاهش رشد جمعیت منجر به کاهش آسیبهای زیست محیطی می شود
سازمان ملل خاطرنشان کرد که تحقق اهداف توافقنامه پاریس برای محدود کردن افزایش دمای جهانی و در عین حال دستیابی به اهداف توسعه پایدار، به شدت به مهار الگوهای ناپایدار تولید و مصرف بستگی دارد. با این حال، رشد آهستهتر جمعیت طی چندین دهه میتواند به کاهش انباشت بیشتر آسیبهای زیست محیطی در نیمه دوم قرن جاری کمک کند.
بیشتر بخوانید:
نمودار رشد جمعیت جهان از سال ۱۸۰۰ تا سال ۲۱۰۰ به تفکیک کشور + ویدیو
بدون نظر