رتبه بندی پاسپورت کشورها در سال ۲۰۲۲؛ قدرتمندترین پاسپورت جهان و جایگاه ایران

واقعا مسئولین باید پاسخگو باشن بابت اینهمه خواری و خفتی که برای مردم ایران به ارمغان آوردن

بی ارزش ترین پاسپورت دنیا برا ماست.
اشتباهه که نوشتن رتبه ۹۱.
چرا؟

وقتی مثلا با لوفتهانزا یا اتریشی میری فرانکفورت یا وین، پلیس گمرک و پلیس فرودگاه ۲ برابر میشن و حتی همینکه پاتو از هواپیما میزاری بیرون ازت پاسپورت میخوان. با هیچ کشور دیگه ایی ندیدم اینطوری رفتار کنن.
یه سگ هم همیشه هست که کنار واستاده بو میکشه.
۲۰ بار اومدم برا دید و بازدید به ایران و حدود ۱۵ بار این اتفاق افتاده
با ترکیش بری و تو استانبول تعویض داشته باشی اگه پاست ایرانی باشه سوال میپرسن. از هیچکی نمیپرسن.

صبیحه گوکچن همینه. اونجا یه اب خریدم. پاسمو دادم ببینن. فروشنده یه طوری نگاه میکرد انگار دزدم. سوالایی میکرد که انگار پلیسه. یه فروشنده برا خرید یه اب اینطوری رفتار میکنه. اونم تو ترکیه

۸ سال پیش مالزی رفتم. با پرواز قطری رفتیم اتفاقا. بدترین تجربه بود برا من و دوستام که میخواستیم تابستون خوش بگذرونیم. من و ۲تا ایرانی و ۳ تا المانی و یونانی و عراقیی. از همون فرانکفورت شروع شد. سوال جواب از ما. ۱۰ دقیقه طول کشید سوال پرسیدنشون. دوستای خارجیمون رد شدن ما فقط سوال جواب میدادیم. بعد ۲ دقیقه ۲تا پلیس و یه سگ اومدن کنارمون واستادن . انگار تروریست گرفتن. حتی دوست عراقیمون با احترام رد شد. پاسشم عراقی بود.
قطر رسیدیم همین وضع. تو چک امنیتی از بعضیا پاس میخواستن از بعضیا نه. از ما خواستن. دقیقا از ما سه تا سوال پرسیدن. بین ۲۰۰ نفر فقط ما بودیم وچندتا خانواده ی ایرانی دیگه که احتمالا داشتن میرفتن ایران.
مالزی رسیدیم یه سری افریقایی و ما رو بردن یه سالن اونجا رو صندلی نشستیم و نوبت به نوبت ازمون بازجویی میکردن و نصف ادمایی که تو سالن میومدن رو اصلا راه نمیدادن به مالزی. ما رو راه دادن بعد نیم ساعت سوال و جواب. تازه ۲ ساعت منتظر شدیم تا نوبتمون برسه و بازجویی بشیم. چمدونامونو جدا کردن و وقتی بازجویی میشدیم با سگ گشته بودن. بهم ریخته بود چمدونامون.

برگشتن همینطور. ۲ ساعت کامل فقط تو صف بودیم تا به سوالات پلیس مالزی جواب بدیم. نزدیک بود پروازو از دست بدیم. قطر رسیدیم راحت رد کردیم. المان رسیدیم بازم سوال و جواب که مالزی چه غلطی میکردیم. چه کوفت کردیم. با کیا قرار داشتیم. کیا رو دیدیم؟ بعد ۲۰ دقیقه کامل بازجویی تونستیم وارد المان بشیم که ساکنش هستیم.

حالا یکساله پاس المانی گرفتم. اما با این نمیشه اومد ایران. باید پاس مملکتو به دست بگیریم و از موانع رد بشیم برسیم ایران. استرسی که وارد میشه اونقدر بالاست که خودم شاهد بودم خیلیا تو بادجه غش کردن.
به گریه رسیده کارشون. قسم میخورن که توریستن نه تروریست. برادرای عراقی و افغانستانی که میان ایران رو میبینم راحت میان و رد میشن. افسر حتی با لبخند باهاشون حرف میزنه. به خدا طوری شده پاسپورت رو تو فرودگاه قایم میکنم و تنها به افسر مربوطه نشون میدم که مبادا مردم اطراف ببینن.
اره اینه ارزش پاسمون.

اون کسایی که بعد یه برد تیم ملی میان میگن دیگه چی میخواید،بیان اینجا هم بپرسن لطفا!!!
خفت و خاری بیشتر از این؟!!

تازه این فقط یکی از صد ها خفتی هست که واسه کشورمون درست کردن و اکثر ماها هم در این سقوط باهاشون به شکلای مختلف همکاری کردیم واقعا افسوس. میسازمت وطن فقط یکمم صب کن تا انگل ها و موریانه هایی که تن ات رو میخورنو از بین ببریم بعدش

این دیگه اخرشه.باچه ذوقی مینویسن عراق فلسطین و غیره.خودتونو با چی دلخوش میکنین.راستی یه امار هم بگیرین کدوم کشورهای جهان وقتی که مردمش میخواد بره مسافرت ازشون پول میگیرن.ممنون.