چین برای اولین بار از زمان اعتراضات میدان تیان آن من در سال ۱۹۸۹ شاهد تظاهرات ضددولتی گسترده است. پس از گذشت سه روز از حادثه آتش سوزی مرگبار یک آپارتمان که مردم، حکومت را مقصر تلفات ناشی از آن می‌دانند، فعالان و افراد عادی که از سیاست های دولت پیرامون قرنطینه به خاطر کرونا خسته‌اند، همچنان در خیابان‌ها تجمع کرده و خواستار استعفای شی جین پینگ، رئیس جمهور این کشور هستند.
سیاست های بی رحمانه دولت چین پیرامون مهار کووید، سرانجام فعالان چینی را به خیابان ها کشاند. اما حالا آنها خواستار پایان یافتن حکومت شی جین پینگ و حزب کمونیست چین هستند.
تظاهرات اعتراضی از اورومچی، مرکز منطقه خودگردان سین کیانگ چین، با کشته شدن حداقل ۱۰ نفر در آتش سوزی یک بلوک آپارتمانی مرتفع آغاز شد. گزارش‌ها حاکی از آن است که این آپارتمان پیش‌تر به خاطر جلوگیری از گسترش کووید مهر و موم شده بود و با وقوع آتش سوزی ساکنان آن امکان خروج از آن را نداشتند.
ویدیوهای منتشرشده در فضای مجازی نشان می‌دهد که صدها تظاهرکننده در خیابان‌های این شهر، جایی که تعداد بسیار زیادی از جمعیت چهار میلیون نفری ساکنان آن به مدت ۱۰۰ روز از خروج از خانه های خود منع شده‌اند، با پلیس ضدشورش مقابله می‌کنند.
تاکنون صدها دانشجوی دانشگاه تسینگهوا در پکن نیز به این موج اعتراضی پیوسته‌اند. جمعیت معترض پلاکاردهایی با شعارهای ضدرژیم به دست داشته و فریاد «دموکراسی» و «آزادی بیان» سر دادند. این دانشگاه در پایتخت چین آخرین مکان عمومی است که به اعتراضات کم سابقه در این کشور پیوسته است.
شرکت کنندگان که ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر تخمین زده شدند شعار «آزادی پیروز می‌شود» و «نه به قرنطینه، ما آزادی می‌خواهیم» را فریاد زدند. بسیاری از حاضرین نیز کاغذهای خالی را بالای سر گرفته بودند که به معنای اعتراضی نمادین به سانسور در این کشور است.
تظاهرات اعتراضی چین حداقل در هفت شهر ازجمله شانگهای، نانجینگ و گوانگژو، با خشونت بین پلیس محلی و معترضین خشمگین روبه‌رو شد.
پیتر فرنکوپن، استاد تاریخ جهان دانشگاه آکسفورد با اشاره به شدت این اعتراضات و یادآور شدن قتل عام میدان تیان آن من که گفته می‌شود منجر به کشته شدن صدها تا هزار نفر در سال ۱۹۸۹ شد، هشدار داد که دولت چین احتمالا با اقدامات شدیدتری به معترضان پاسخ خواهد داد.
یکی از ویدیوهایی که در شبکه های اجتماعی دست به دست می‌شود جمعیتی را نشان می‌دهد که در حال شکستن حصارها و موانع هستند، در حالی که افسران امنیتی با باتوم، اسپری فلفل و گاز اشک آور تلاش می‌کنند موج معترضان را کنترل کنند. ویدیوی دیگری نیز حمله پلیس به معترضان را در یک اتوبوس نشان می‌دهد.
بزرگ‌ترین تظاهرات در شانگهای -محل سکونت ۲۶ میلیون نفر- برگزار شد و بسیاری از افراد جسورانه خواستار استعفای رئیس جمهور کشورشان شدند.
در همین حال، شب گذشته صدها نفر گرد هم آمدند تا برای مرگ دست‌کم ۱۰ نفر در آتش سوزی یک آپارتمان که هفته گذشته اتفاق افتاد سوگواری کنند.
یکی از ویدیوهای اعتراضات در اورومچی مردی را نشان می‌دهد که بر سر مقامات یونیفرم‌پوش فریاد می‌زند: «شما فرزندان چه کسانی هستید؟ پدران چه کسانی هستید؟ وجدان ندارید؟ امروز چند نفر مُردند؟» ویدیوهای دیگر نشان می‌دهد که تظاهرکنندگان در میدانی سرود ملی چین را می‌خوانند که به نظر می‌رسد تلاشی برای محافظت از خود در برابر اتهامات باشد. در برخی صحنه‌ها، مردم فریاد می‌کشیدند و به ردیف مردانی که لباس محافظ سفید به تن داشتند، فشار می‌آوردند.
پست های مربوط به این اعتراضات به سرعت از رسانه های اجتماعی چینی حذف شدند؛ کاری که پکن اغلب برای سرکوب انتقاداتی که نگران است به عنوان نقطه تجمع مخالفت‌ها با حکومت تک حزبی این کشور باشد، انجام می‌دهد.
محدودیت های فلج کننده برای مهار شیوع ویروس کرونا تقریبا سه سال پس از شروع همه گیری از همین نقطه از جهان، ساکنین پرجمعیت‌ترین کشور جهان را کلافه کرده است. این در حالی است که چین برای آخرین نبرد خود با کووید مجهز نیست و از واکسن های داخلی به جای واکسن های تاییدشده خارجی استفاده می‌کند که کارایی مناسبی برای مقابله با این ویروس را ندارند.
خشم عمومی، مقامات را مجبور کرد تا بخش هایی از دورترین منطقه در غرب سین کیانگ را بعد از بیش از ماه قرنطینه باز کنند. دولت همچنین اعلام کرد تاکسی، راه آهن، اتوبوس و سایر خدمات عمومی که هفته ها متوقف شده بودند، از سر گرفته خواهند شد.
بدون نظر