ترفندهای زیادی هست که از آن ها برای باورپذیری هر چه بیشتر نقش آفرینی بازیگرها در برابر دوربین استفاده می شود. مثلاً بازیگرها در سکانس های حمام واقعاً برهنه نمی شوند. در ادامه به تعدادی از این ترفندها خواهیم پرداخت.
۱- در سکانس های حمام، بازیگرها از لباس ها یا برچسب های مخصوص استفاده می کنند
در فیلم ها و سریال ها سکانس هایی هست که در آن ها بازیگرها زیر دوش یا در وان حمام نمایش داده می شوند. اما آن ها مجبور نیستند جلوی تمام عوامل واقعاً برهنه شوند. مثلاً میندی کالینگ فاش کرده در چنین سکانس هایی یک لباس رنگ بدن دکلته به تن می کند.
ایمی آدامز هم بارها چنین سکانس هایی داشته است. در یکی از فیلم هایش او مجبور شد از برچسب های مخصوصی استفاده کند که به قسمت های مختلف بدن چسبانده می شوند. با این حال، این برچسب ها اغلب در آب شل می شوند.
۲- قبل از ضبط سکانس های بوسه، بازیگرها نعناع می خورند اما در همه ی کشورها اینگونه نیست
بازیگران هالیوود پیش از ضبط سکانس های بوسه اغلب نعناع می خورند. اما این کار در انگلیس و استرالیا رایج نیست. با این حال، همه ی ستاره های هالیوود رفتار مسئولانه ای نسبت به چنین سکانس هایی ندارند. جنیفر لارنس هنگام ضبط فیلم «بازی های مرگبار» (The Hunger Games) اهمیت زیادی به همبازی هایش نمی داد و پیش از سکانس های بوسه خردل یا ماهی تن می خورد. اما زمانی که با کریستین بیل و کریس پرت همبازی شد، استفاده از نعناع را شروع کرد.
۳- با ترفندهای مختلفی بازیگر را عرق کرده نشان می دهند
گریمورها از ترفند های مختلفی استفاده می کنند تا بازیگر عرق کرده به نظر برسد. بعضی از آن ها آب و ژلِ پترولیوم را باهم مخلوط می کنند. اما برای شبیه سازی عرق روی بدن بازیگر نقش «بیلی» در سریال «چیزهای عجیب تر» (Stranger Things)، سر تا پایش را برق لب زدند. می توانستند بدنش را با آب خیس کنند، اما هوای محل فیلمبرداری سرد بود، به همین دلیل از برق لب استفاده کردند.
۴- افراد مخصوصی هستند که کار آن ها در آوردن گریه ی نوزادها است
به لطف این افراد است که نوزادها در سکانس های مورد نظر شروع به گریه می کنند. این افراد زمان زیادی را با نوزاد سپری و ارتباط نزدیکی با او برقرار می کنند. این امر کار آن ها برای گرفتن واکنش مورد نظر از نوزاد را ساده تر می کند. برای مثال، ساده ترین راه برای به گریه انداختن یک نوزاد این است که اول خودتان شروع به گریه کنید.
۵- بازیگرهای زن واقعاً با کفش پاشنه بلند می دوند
یکی از انتقاداتی که اغلب به فیلم های اکشن می شود این است که شخصیت های زن آن ها بیشتر اوقات مجبورند با کفش پاشنه بلند بدوند. اما این چندان هم دور از واقعیت نیست چون بسیاری از بازیگران زن هنگام ضبط سکانس ها با کفش پاشنه بلند می دوند و از بدلکار برای این کار استفاده نمی شود.
برایس دالاس هاوارد، برای اینکه دویدن با کفش پاشنه بلند را برای فیلم «پارک ژوراسیک» (Jurassic World) یاد بگیرد، تمریناتی برای ورزیده کردن قوزک پای خود انجام داد. لوسی لیو هم برای فیلم «فرشتگان چارلی» (Charlie’s Angels) دویدن با کفش پاشنه بلند را تمرین کرد. اصلی ترین چیزی که او یاد گرفت این بود که در این حالت باید روی پنجه دوید نه روی پاشنه.
۶- بعضی بازیگرها از هدفون استفاده می کنند
بازیگرها گاهی هنگام فیلمبرداری از هدفون های کوچکی استفاده می کنند. برای مثال، جانی دپ با هدفون به صدای گریه ی نوزاد یا صداهایی دیگر گوش می داد که این کار به او کمک می کرد احساسات مورد نظرش را بروز دهد و آن ها را تنها با چشمانش نشان دهد.
رابرت داونی جونیور هم چون دوست ندارد حین تکرار برداشت ها از دیالوگ های ثابت استفاده کند، یک دستیار دارد که از طریق هدفون مدل های مختلفی از دیالوگ هایش که قبلاً به تأیید رسیده را به او می گوید. به همین دلیل، دیالوگ های داونی جونیور در هر برداشت متفاوت است.
۷- بازیگران پس زمینه صحبت نمی کنند و تنها بی صدا لب می زنند
در فیلم ها و سریال ها، اغلب، افرادی را در پس زمینه مشغول صحبت می بینیم. اما نمی توان متوجه شد دقیقاً درباره ی چه صحبت می کنند. علتش این است که بازیگران پس زمینه معمولاً صحبت نمی کنند، بلکه بی صدا لب می زنند. آن صدای همهمه ای که از جمعیت به گوش می رسد، افکتی صوتی است که بعداً در مرحله ی پس تولید به تصویر اضافه می شود.
۸- بازیگرها غذا را می جوند اما قورتش نمی دهند
بازیگرها باید در بعضی سکانس ها چیزی بخورند، اما برای ضبط هر سکانس ممکن است به چندین برداشت نیاز باشد. اگر بازیگرها مجبور بودند تمام این غذاها را بخورند، احتمالاً به سرعت وزن اضافه می کردند. به همین دلیل از یک ترفند کوچک استفاده می کنند. بازیگرها جلوی دوربین غذا را می جوند و بین برداشت ها آن را درون یک سطل تف می کنند.
مخاطبان بادقت شاید متوجه شده باشند که بازیگرها به ندرت غذایی را قورت می دهند و آن را تنها می جوند.
۹- بازیگرها برای بازی در نقش یک فرد نابینا از لنزهای مخصوصی استفاده می کنند
برای بازی در نقش یک فرد نابینا گاهی توانایی های بازیگری کافی نیست. برای مثال، بلیک لایولی هنگام بازی در فیلم «تنها چیزی که می بینم تو هستی» (All I See Is You) مجبور شد از لنزهای مخصوصی استفاده کند که جلوی دیدش را می گرفت. اما چشم هایش تا حدی به لنزها عادت می کرد، به همین دلیل مجبور می شد مدام ضخامت لنزها را بیشتر و بیشتر کند.
۱۰- بازیگرها از ترفندهای مختلفی برای ایجاد واکنش های احساسی استفاده می کنند
حتی بازیگران توانمند هم قادر نیستند همیشه تنها با یک دستور، واکنش احساسی ای را بروز دهند. یکی از سیاهی لشگران فیلم «دراکولا» (Dracula) گفته وینونا رایدر نمی توانست آن واکنشی که باید از دیدن گری اولدمن پیدا می کرد را بروز دهد. به همین دلیل اولدمن از یک چرخ سبزی فروشی در نزدیکی محل فیلمبرداری یک کدو سبز برداشت و آن را پشت خود نگه داشت. وقتی رایدر به سمت او برگشت، اولدمن یکباره کدو را جلو آورد و همان واکنش مدنظر کارگردان شکل گرفت.
کارگردان فیلم «آن» (It) هم بیل اسکارشگورد، بازیگر نقش آن دلقک ترسناک را تا قبل از سکانس های مشترکش با بازیگران کودک فیلم، از آن ها جدا نگه می داشت. با این کار وقتی بچه ها اسکارشگورد را اولین بار با گریم می دیدند، واقعاً از او وحشت می کردند.
۱۱- بازیگرها از روش های مختلفی برای پنهان کردن خنده ی خود استفاده می کنند
بعضی سکانس ها به قدری خنده دارند که بازیگرها نمی توانند جلوی خندیدن خود را بگیرند. به همین دلیل مجبور می شوند از ترفندهای مختلفی برای پنهان کردن خنده ی خود استفاده کنند. مت له بلانک گفته جنیفر آنیستون هنگام ضبط سریال «دوستان» (Friends)، با گرفتن دست هایش در مقابل صورت خود سعی می کرد خنده هایش را پنهان کند.
سکانس دوش گرفتن ایرانیا با لباس خیلی باورپذیرتره..