گشتی در میان قبر چهره های مشهور تاریخ؛ از مریلین مونرو تا چه گوارا

به تازگی کتابی به نام «قبر بزرگان و شهیران» (Graves of the Great and Famous) به نویسندگی الستر هورن منتشر شده که در آن به آرامگاه هنرمندان، اندیشمندان، دانشمندان، ورزشکاران، انقلابیون، سیاستمداران و پیشگامان برجسته ی تاریخ پرداخته شده است.

آنچه این کتاب را جالب توجه می سازد تنوع آرامگاه هایی است که در آن مورد بررسی قرار گرفته است.

ناشر این کتاب گفته: «برخی، همچون رهبران کمونیست، هو شی مین و ولادیمیر لنین، در مقبره های بزرگی دفن شده اند که هر ساله میلیون ها نفر از آن ها بازدید می کنند و برخی هم در قبرستان های کمتر شناخته شده دفن شده اند.»

«این کتاب راهنمایی است درباره ی برخی از مشهورترین و نامتعارف ترین مقبره های بزرگان تاریخ.»

این کتاب حاوی ۱۵۰ عکس از قبرها، قبرستان ها و مقبره های بزرگ است. در ادامه تعدادی از آن ها را خواهیم دید.

ماریلین مونرو: ۱۹۲۶ تا ۱۹۶۲ – لس آنجلس، پارک یادبود دهکده وست وود

کار برگزاری مراسم خاکسپاری مریلین مونرو توسط همسر سابقش، جو دی ماجیو انجام شد که مونرو ۷ سال پیش از مرگش از او جدا شده بود. دی ماجیو بود که پارک یاد بود دهکده وست وود را به عنوان آرامگاه ابدی مونرو انتخاب کرد و دستور داد تا ۲۰ سال، ۳ بار در هفته رزهای قرمز روی قبرش بگذارند. یادبود ساده ی مونرو معمولاً مزین به رد رژلب بازدیدکنندگان است.

ولادیمیر لنین: ۱۸۷۰ تا ۱۹۲۴ – روسیه، مسکو

پیکر مومیایی شده ی ولادیمیر لنین، بنیانگذار اتحاد جماهیر شوروی از زمان مرگش در سال ۱۹۲۴ تاکنون تقریباً به طور پیوسته در میدان سرخ شهر مسکو در معرض بازدید عموم قرار داشته است. از سال ۱۹۳۰ پیکر لنین را به آرامگاهی با نمایی از جنس گرانیت سرخ منتقل کردند. پیکر استالین هم تا چندین سال در کنار لنین قرار داشت اما بعداً به جای دیگری منتقل شد.

مارتین لوتر کینگ: ۱۹۲۹ تا ۱۹۶۸ – ایالت جورجیای آمریکا، آتلانتا، مرکز مارتین لوتر کینگ

مارتین لوتر کینگ که در خانواده ای باپتیست در آتلانتا به دنیا آمد، سرشناس ترین رهبر حقوق مدنی آمریکا در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ بود. پس از ترور کینگ به دست یک مجرم فراری به نام جیمز ارل ری در سال ۱۹۶۸،  پیکر او ابتدا در قبرستان ساث ویو دفن شد تا اینکه آن را به مکانی انتقال دادند که حالا مرکز مارتین لوتر کینگ نام دارد، جایی که خانه ی محل تولد و غسل تعمید کینگ در آن قرار دارد. مرکز مارتین لوتر کینگ به دست همسرش، کورتا اسکات تأسیس شد که پیکر او نیز در سال ۲۰۰۶ در کنار کینگ دفن شد.

کارل مارکس: ۱۸۱۸ تا ۱۸۸۳ – لندن، قبرستان هایگیت

قبر کارل مارکس، فیلسوف و تاریخدان انقلابی آلمانی به مجسمه ای برنزی از او مزین است. اینطور که گفته می شود مقبره ی مارکس مورد حمله و تخریب قرار گرفته و ۲ بار نیز منفجر شده است.

میکل آنژ: ۱۴۷۵ تا ۱۵۶۴ – ایتالیا، فلورانس، کلیسای باسیلی دی سانتا کروچه

میکل آنژ، مجسمه ساز، نقاش، معمار و شاعر فلورانسی شاید بیشتر با دو تا از نقاشی هایش در کلیسای سیستین شناخته می شود: «آفرینش آدم» بر روی سقف کلیسا و «رستاخیز» بر روی دیوار محراب آن. میکل آنژ ۳ دهه ی پایانی عمر خود را در شهر رم در تبعید گذراند و بعد از برگزاری یک مراسم خاکسپاری ساده، پیکرش در ابتدا در کلیسای سانتی آپوستولی دفن شد. با این حال، اندکی بعد، او را به کلیسای باسیلی دی سانتا کروچه در شهر فلورانس منتقل کردند و در آنجا این مقبره ی باشکوه با طراحی دوستش، جورجو واساری ساخته شد.

بتهوون: ۱۷۷۰ تا ۱۸۲۷ – اتریش، قبرستان مرکزی وین

بیش از ۲۰ هزار نفر در مراسم خاکسپاری بتهوون در سال ۱۸۲۷ شرکت کردند. بعد از آن پیکر او در سال ۱۸۶۳ در قبرستان وارینگ ِ وین دفن شد. با این حال، به درخواست انجمن موسیقی دوستان وین، پیکر او نبش قبر شد، مورد مطالعه قرار گرفت و سپس بار دیگر در همان جای قبلی، در تابوتی بزرگ و فلزی دفن شد. پیکر شوبرت، دیگر آهنگساز شهیر اتریشی هم که در نزدیکی او به خاک سپرده شده بود، به همان سرنوشت دچار شد. سپس در سال ۱۸۸۸ بقایای هر دو به قبرستان مرکزی وین منتقل شد.

چه گوارا: ۱۹۲۸ تا ۱۹۶۷- کوبا، آرامگاه چه گوارا

آرامگاه چه گوارا، قهرمان انقلاب کوبا، از سال ۱۹۹۷ بقایای پیکر او را در خود جای داده است. بقایای ۶ شورشی دیگر نیز در این آرامگاه دفن شده است که پیکر آن ها به مدت ۳۰ سال در یک گور جمعی باقی مانده بود. آن ها در سال ۱۹۶۷ به دست نیروهای بولیوی اعدام شده بودند. این آرامگاه در شهر سانتا کلارا واقع شده که محل وقوع نبرد نهایی و سرنوشت ساز انقلاب کوبا بود.

مادر ترزا: ۱۹۱۰ تا ۱۹۹۷ – هند، کلکته

مری ترزا بویاکسی که در دنیا به مادر ترزا مشهور است، در سال ۱۹۱۰ در اسکوپیه به دنیا آمد که حالا با نام مقدونیه شمالی شناخته می شود. او به مدت ۵۰ سال در کلکته با جمعیت مبلغان خیریه به همکاری پرداخت، نهادی که آن را برای رسیدگی به بیماران و فقرا تأسیس کرده بود. او در سال ۱۹۷۹ به خاطر فعالیت های انسان دوستانه اش جایزه صلح نوبل را دریافت کرد و در روز مرگش در سال ۱۹۹۷ در سن ۸۷ سالگی یک مراسم خاکسپاری دولتی برای او توسط دولت هند برگزار شد. پیکر او در اتاق غذاخوری سابق صومعه ی محل زندگی اش در کلکته دفن شد.

الویس پرسلی: ۱۹۳۵ تا ۱۹۷۷ – ایالت تنسی ِ آمریکا، گریسلند

پیکر الویس پرسلی در ابتدا ۲ روز پس از مرگش در کنار مادرش در قبرستان فارست هیل ِ بوستون دفن شد. نزدیک به یک ماه بعد، پیکر پرسلی و همچنین مادرش نبش قبر و به زمین های خانه ی پرسلی در گریسلند منتقل شد. این اتفاق پس از آن رخ داد که چند مرد در حال تلاش برای ربودن پیکر پرسلی به منظور باج خواهی بازداشت شدند. با این حال، یکی از این مردان بعدها مدعی شد این اقدام آن ها در اصل حقه ای برای توجیه انتقال پیکر پرسلی به گریسلند بود.

وینستون چرچیل: ۱۸۷۴ تا ۱۹۶۵ – انگلیس، آکسفوردشر، کلیسای سن مارتین

قبر سِر وینستون چرچیل، نخست وزیر انگلیس و از رهبران دوران جنگ جهانی دوم، در قبرستان کلیسای سن مارتین ِ آکسفوردشر واقع شده است، در فاصله ای نه چندان دور از محل تولدش در کاخ بلنهایم. پیکر چرچیل پس از مرگش به مدت ۳ روز در کاخ وستمینستر باقی ماند تا اینکه یک مراسم خاکسپاری دولتی برای وی برگزار شد. پس از آن پیکر او را با قایق از طریق رود تیمز و سپس با قطار به کلیسای سن مارتین منتقل کردند. علاوه بر چرچیل، پیکر همسر، والدین، برادر و ۳ تن از فرزندان او نیز در این قبرستان دفن شده است.

جان اف. کندی: ۱۹۱۷ تا ۱۹۶۳ – ایالت ویرجینیای آمریکا، قبرستان ملی آرلینگتون

جان اف. کندی تنها ۱۱ روز پیش از ترور شدنش به دست لی هاروی اسوالد، به مناسبت روز کهنه سربازان ِ آمریکا از قبرستان ملی آرلینگتون بازدید کرده بود. صدها هزار نفر از مردم در شبی که پیکر او در کاخ کنگره در واشنگتن دی. سی. در برابر انظار عمومی قرار گرفت، به رئیس جمهور فقید آمریکا ادای احترام کردند. پس از آن یک مراسم خاکسپاری دولتی برای او برگزار شد و پیکرش را در آرلینگتون دفن کردند.