پل ها و تونل های شگفت انگیزی که آسیا و اروپا را به یکدیگر متصل می کنند

اگر روزی قصد داشتید به همه ی قاره های دنیا سفر کنید، با رفتن به شهر استانبول در ترکیه می توانید با یک تیر دو نشان بزنید. استانبول تنها شهر دنیا است که روی دو قاره ی کره زمین واقع شده است. تنگه بسفر، بخشی از شهر استانبول که در خاک اروپا قرار دارد را از بخش دیگر آن که در قاره آسیا قرار گرفته، جدا می کند.

در ادامه با پل ها و تونل های شگفت انگیزی آشنا خواهیم شد که دو بخش آسیایی و اروپایی شهر استانبول را به یکدیگر متصل می کنند.

پل شهدای ۱۵ ژوئیه

این پل که در ابتدا پل بسفر نام داشت، پس از کوتای نافرجام ۲۰۱۶ ترکیه، به پل شهدای ۱۵ ژوئیه تغییر نام داد.

پیش از آنکه این پل در سال ۱۹۷۳ همزمان با پنجاهمین سالگرد تأسیس جمهوری ترکیه افتتاح شود، تنها راه برای ورود از اروپا به آسیا در استانبول با کشتی های فرابر بود.

این پل معلق ۱،۵۶۰ متری فولادی به رانندگان اجازه می دهد از بالای آب های بسفر عبور کنند و از مناظر زیبای پیش رو لذت ببرند.

این پل در روزهای ابتدایی اش میزبان عابرانی بود که مایل به تماشای مسجد سفید رنگ اورتاکوی استانبول بودند. حالا اما این پل سالانه تنها یک روز، در هنگام برگزاری مسابقه مارتن استانبول به روی عابران پیاده گشوده می شود. در بقیه ی روزهای سال رانندگان برای عبور از پل باید مبلغی کمتر از ۵۰ سنت بپردازند.

پل سلطان محمد فاتح

دومین پل اتصال دهنده ی اروپا و آسیا، در سال ۱۹۸۸ افتتاح شد. این پل نام خود را از سلطان محمد فاتح یا محمد فاتح، از پادشاهان عثمانی گرفته است.

پل سلطان محمد فاتح، پل معلق فولادی دیگری است که از نظر طول و عوارضی مشابه پل شهدای ۱۵ ژوئیه است.

این پل بر روی باریک ترین قسمت تنگه بسفر بنا شده است، جایی که گفته می شود داریوش اول، پادشاه ایران در سال ۵۱۲ پیش از میلاد مسیح یک پل شناور ساخته بود.

این پل حدود ۶۱ متر از سطح آب ارتفاع دارد.

پل سلطان محمد فاتح مناظر ویژه ای پیش روی چشم می گذارد اما تنها رانندگان اجازه ی دسترسی به پل را دارند.

پل سلطان سلیم یاووز

­­در سال ۲۰۱۶، سومین پل معلق بنا شده بر روی تنگ بسفر، در نزدیکی دریای سیاه افتتاح شد. این پل نام خود را از سلطان سلیم یاووز، یکی از پادشاهان عثمانی گرفته است.

پل سلطان سلیم یاووز رکوردهای زیادی را جا به جا کرد. این پل با داشتن یک دال عرشه ی یک تکه به عرض نزدیک به ۵۹ متر، حالا عریض ترین پل معلق دنیا محسوب می شود و ۸ لاین عبوری و یک مسیر راه آهن دو طرفه را می تواند در خود جای دهد. این پل همچنین با طولی بیش از ۳۲۲ متر، پنجمین پل دنیا از جهت طول است.

این پل برای عبور کامیون و سفرهای طولانی و بدون توقف به سوی مرکز آناتولی مرکز و فراتر طراحی شده و رانندگان خودروها با پرداخت عوارضی حدود یک دلار می توانند از منظره ی این پل رو به دریای سیاه لذت ببرند.

پل چناق‌ قلعه ۱۹۱۵

جدیدترین مسیر گشوده شده میان دو قاره، پل چناق قلعه ۱۹۱۵ است.

این پل با ۳/۷ کیلومتر طول، رکورد جهانی طولانی ترین پل معلق دنیا را در اختیار دارد.

رانندگان می توانند مسیری که با کشتی فرابر در عرض یک ساعت طی می شود (با در نظر گرفتن زمان انتظار می تواند به ۵ ساعت برسد) را با این پل با سرعت ۸ کیلومتر در ساعت، در عرض تنها ۶ دقیقه طی کنند.

این پل که برای عبور خودروها طراحی شده، به دلیل هزینه ی ۱۱ دلاری عوارضی آن برای هر خودرو، از محبوبیت کمتری میان اهالی برخوردار است.

این پل در مارس ۲۰۲۲ افتتاح شد.

تونل اوراسیا

بخش زیر آب تونل ۵/۳ کیلومتری اوراسیا، سریع ترین راه برای رفتن از یک سوی استانبول به سوی دیگر آن است.

این تونل بیشتر کاربردی است تا زیبا و حداکثر سرعت تعیین شده در آن ۷۰ کیلومتر در ساعت است. این تونل که بخشی از یک جاده ی حدوداً ۱۴/۵ کیلومتری است، پس از تکمیل شدن در سال ۲۰۱۶، مدت زمان سفر را از ۱۰۰ دقیقه به تنها ۱۵ دقیقه رساند.

این تونل که هزینه ی استفاده از آن ۲/۸۵ دلار به ازای هر خودروی است، گران ترین راه برای عبور از تنگه بسفر محسوب می شود.

عوارض استفاده از تونل اوراسیا توسط یک سیستم هوشمند اخذ می شود. در این سیستم از برچسب های مخصوصی استفاده می شود که روی شیشه ی خودروها نصب و هنگام عبور خودروها از گیت های عوارضی به طور خودکار اسکن می شوند. به همین دلیل رانندگان باید از قبل حساب اعتباری خود را به میزان کافی شارژ کرده باشند.

متروی مارمارای

این سیستم ریلی زیرزمینی میان قاره ای مدت ها در صف انتظار بود. در سال ۱۸۶۰، عبدالمجید دوم، پادشاه عثمانی ایده ی احداث یک مسیر زیر آبی در تنگه بسفر را مطرح کرد اما پیش از آنکه بتواند کاری کند، از دنیا رفت.

وقتی مهندسان فرانسوی پیشنهاد ساخت این مسیر را با عبدالحمید دوم، پادشاه دیگر عثمانی در میان گذاشتند، از آن استقبال کرد اما این بار هم اقدامی صورت نگرفت.

بیشتر از ۱۰۰ سال بعد، این ایده بار دیگر مطرح شد و بالاخره در سال ۲۰۰۴ ساخت این تونل ۱۳/۶ کیلومتری کلید خورد.

علیرغم همه ی تلاش ها، ساخت این سیستم ریلی تا سال ۲۰۱۳ به طول انجامید. طی ساخت تونل موعد افتتاح بارها به تعویق افتاد، چرا که با تقریباً هر متر حفاری، آثار باستانی ای کشف می شد که قدمت برخی از آن ها به ۸ هزار سال قبل می رسید.

۶ سال دیگر نیز طول کشید تا بالاخره تمامی ایستگاه های این مسیر ریلی آماده ی استفاده شوند.

این تونل در پایین ترین نقطه ی خود، در عمق ۶۱ متری از سطح دریا قرار دارد، امری که متروی مارمارای را به عمیق ترین تونل زیرآبی دنیا بدل ساخته است.