بزرگ ترین سرقت های حل نشده تاریخ؛ وقتی نابغه ها دزد می شوند

در حالی که عاملین اغلب سرقت ها به سرعت به دام پلیس می افتند، چند نابغه ی تبهکار هم هستند که موفق شده اند با غنایم میلیون دلاری خود بگریزند و هرگز نیز دستگیر نشوند.

این سرقت های حل نشده نمایانگر نبوغ خالص این سارقین تیزهوش هستند.

در هر سرقتی هر یک از اعضای گروه از نقشی تعیین کننده برخوردارند و در روز سرقت همه چیز باید بی عیب و نقص انجام شود.

هر اشتباه کوچکی، به جای گذاشتن اثر انگشت یا دی‌اِن‌اِی در صحنه ی جرم، می تواند سرنخی به دست مأموران پلیس دهد که این به معنای گرفتار شدن تمام اعضای گروه خواهد بود.

سرقت از گاوصندوق الماس بلژیک

یکی از مشهورترین سرقت های حل نشده ی تاریخ، ماجرای سرقت الماس در شهر آنتورپ ِ بلژیک است که در آن یک باند تبهکار توانستند به یکی از امن ترین گاوصندوق های دنیا نفوذ کنند.

یک گروه از تبهکاران ایتالیایی، معروف به «مکتب تورین» در سال ۲۰۰۳ از مرکز الماس بلژیک مقادیر زیادی الماس، طلا و نقره به ارزش بیش از ۱۰۰ میلیون دلار به سرقت بردند.

مغز متفکر پشت نقشه ی این سرقت لئوناردو نوتربارتولو، سارقی حرفه ای ملقب به «هنرمند» بود. او در بازدیدهایی که به صورت مبدل، در نقش دلال الماس از گاوصندوق این مرکز داشت با استفاده از دوربینی که درون یک خودکار کار گذاشته شده بود، نقشه ی گاو صندوق را به دست آورد.

ساختمانی که گاوصندوق در آن قرار داشت را غیر قابل نفوذ می دانستند؛ یک دژ ۱۴ طبقه که توسط یک تیم حفاظت خصوصی و نرده های فلزی محافظت می شد و همه ی افراد در داخل آن تعیین هویت می شدند.

گاوصندوق توسط ۱۰ لایه ی حفاظتی محافظت می شد، از جمله حرارت یاب های مجهز به مادون قرمز، رادار داپلر، میدان مغناطیسی، سنسور لرزشی، و قفلی با ۱۰۰ میلیون ترکیب رمز ممکن.

نوتربارتولو در بازدیدهایش اجازه ی ورود به گاوصندوق را یافت، جایی که صدها صندوق امانات با ۱۱ هزار ترکیب رمز ممکن را در خود جای داده بود. او توانست دوربین کوچکی را در نزدیکی در گاوصندوق پنهان کند.

سارقان یک کپی از گاوصندوق را ساختند و نوتربارتولو به همراه همکاران خود ماه های زیادی را صرف طراحی نقشه ی سرقت کرد؛ «نابغه» که متخصص سیستم های هشدار بود، «هیولا» که همه فن حریف بود، از باز کردن قفل گرفته تا مکانیکی و برقکاری، «سلطان کلیدها»، مرد مسن تری که یکی از بهترین جاعلان کلید در دنیا بود و یکی از دوستان او، به نام «چابک».

دو روز پیش از سرقت، یک محموله الماس به ارزش میلیون ها دلار به مرکز الماس آورده شد، بنابراین بهترین زمان برای سرقت بود.

در روز سرقت، سارقان از طریق یک ایوان توانستند خود را به گاوصندوق برسانند. آن ها دوربین های مدار بسته را پوشاندند و «نابغه» سیستم هشدار را از کار انداخت.

وقتی به ورودی گاوصندوق رسیدند، میدان مغناطیسی را از کار انداختند و در کمال تعجب، «سلطان کلیدها» کلید اصلی گاوصندوق را در نزدیکی اتاق رختشویی پیدا کرد و آن ها وارد گاوصندوق شدند.

آن ها با آخرین سرعت ممکن مشغول کار شدند چون گرمای بدن شان دمای گاوصندوق را بالا می برد. «هیولا» نیز شروع به از کار انداختن یکی از سیستم های هشدار درون گاوصندوق کرد.

«سلطان کلیدها» به سراغ صندوق های امانات رفت و سارقان محتویات صندوق ها را تا جایی که می توانستند خالی کردند و به پیش نوتربارتولو بازگشتند که بیرون ساختمان در یک خودرو منتظر آن ها بود.

اما همه چیز زمانی خراب شد که «چابک» و نوترباتولو برای از میان بردن مدارک سرقت به جنگل رفتند. قرار بود مدارک را بسوزانند اما «چابک» دچار حمله پانیک شد و مدارک همه جا پخش شدند. نوترباتولو که خود مشغول سوزاندن بخش دیگری از مدارک بود، وقتی متوجه شد چه اتفاقی رخ داده، به این نتیجه رسید که فرصت جمع کردن مدارک پخش شده را ندارند و باید هر چه زودتر آنجا را ترک کنند. او که مطمئن بود کسی مدارک را پیدا نخواهد کرد، به همراه «چابک» از آنجا فرار کرد.

با این حال، یک روز بعد کشاورزی که صاحب آن زمین بود، مدارک را پیدا کرد. او که قبلاً با جوان های محل به خاطر ریختن آشغال در ملکش به مشکل برخورده بود، با تصور اینکه این بار هم کار آن ها است، با پلیس تماس گرفت و پیدا شدن مدارک در نهایت به دستگیری نوتربارتولو انجامید.

بقیه ی اعضای گروه هم که با جواهرات به ایتالیا گریخته بودند، دستگیر و هر یک به ۵ سال حبس محکوم شدند.

با این حال، «سلطان کلیدها» هرگز دستگیر نشد و هرگز معلوم نشد این گروه تبهکار دقیقاً چطور توانسته بودند آن همه تدابیر امنیتی را دور بزنند.

سرقت از بانک مرکزی برزیل

در سال ۲۰۰۵ یک گروه تبهکار برزیلی با نفوذ به گاوصندوق یکی از شعبه های بانک مرکزی برزیل مبلغی معادل ۲۷ میلیون پوند پول نقد به سرقت بردند.

سارقان ۳ ماه برای این سرقت برنامه ریزی کردند. آن ها در نزدیکی بانک یک ملک تجاری اجاره و ز آنجا تا زیر بانک ۷۸ متر تونل حفر کردند.

آن ها خود را یک شرکت طراحی فضای سبز جا زده بودند که کارش فروش چمن مصنوعی و واقعی بود تا کسی به آن همه خاکی که از آنجا خارج می شد، شک نکند.

تونل به قدری با کیفیت ساخته شده بود که به سیستم تهویه هوا و روشنایی مجهز بود و سارقان حتی یک متر از بتن آرمه ی زیر زمین را هم کنده بودند.

آن ها موفق شدند از طریق این تونل ۵ چمدان پر از اسکناس های بیمه نشده با وزنی نزدیک به ۳،۵۰۰ کیلوگرم را به سرقت برند. بانک تا ۲ روز بعد متوجه سرقت نشد.

شماره گذاری اسکناس ها متوالی نبود، به همین دلیل ردیابی آن ها غیر ممکن بود.

تصور می شود ۲۵ نفر در این سرقت دست داشتند اما تنها ۸ نفر دستگیر شدند و بقیه نیز سرنوشتی مرگبار داشتند.

دو ماه بعد از سرقت، جسد لوییس فرناندو، فردی که گفته می شود مغز متفکر پشت این سرقت بود، در جاده ی خلوتی در غرب ریو دو ژانیرو پیدا شد. او پیش از این اتفاق ربوده شده بود.

یک سال بعد، جسد مظنونی دیگر، اواندرو ژوزه داز نویز در زاغه نشین های سائوپائولو پیدا شد.

تنها ۷ میلیون پوند از پول سرقت شده کشف شد و ۲۰ میلیون پوند دیگر هرگز پیدا نشد.

سرقت از بانک شمالی ایرلند

سرقت از بانک شمالی ایرلند یکی از بزرگ ترین و پرسروصداترین سرقت ها در تاریخ بریتانیا است که طی آن سارقان در بلفاست، پایتخت ایرلند شمالی، موفق به سرقت ۲۶/۵ میلیون پوند پول نقد شدند.

در سال ۲۰۰۴، گروهی متشکل از ۳ مرد نقاب دار خانواده های ۲ تن از کارکنان بانک شمالی ایرلند به نام گریس وارد و کوین مک مالن که کلیددار گاوصندوق بانک بودند را با اسلحه به گروگان گرفتند.

سارقان، خواهر و برادرها، شرکای عاطفی و پدر و مادر این دو کارمند را به مدت ۲۴ ساعت گروگان گرفتند و کارمندها را مجبور به رفتن سر کار کردند.

در ساعت ۶ عصر، زمانی که همه ی کارکنان بانک به خانه رفتند، گریس وارد و کوین مک مالن، کلیددارهای گاوصندوق در بانک ماندند تا به سارقان اجازه ی ورود دهند.

از ساعت ۶ چیزی نگذشته بود که گریس وارد مجبور شد بانک را با یک ساک ورزشی حاوی ۱/۲ میلیون پوند پول نقد ترک کند.

کریس وارد ساک ورزشی را به یکی از سارقان داد که در یک خودرو منتظرش بود و سپس به گاوصندوق بازگشت.

از آن زمان سارقان به گاوصندوق بانک دسترسی داشتند و ۲۶/۵ میلیون پوند را به سرقت بردند.

پول سرقت شده عمدتاً از اسکناس های عرضه نشده ی بانک شمالی تشکیل شده بود اما در عین حال شامل ۸/۸۵ میلیون پوند اسکناس استفاده شده هم بود و بیشتر از یک میلیون پوند آن به شکل ارزهای دیگری همچون دلار آمریکا و یورو بود.

اینکه چه کسی دستور این سرقت را صادر کرد و چه کسی در آن دست داشت، هنوز روشن نیست.

با این حال، یک سال بعد یعنی در سال ۲۰۰۵، افسر ارشد پلیس ایرلند شمالی در نشستی خبری در بلفاست، ارتش جمهوری خواه ایرلند را مسئول این سرقت اعلام کرد.

تنها فردی که به دلیل این سرقت ۳۰ میلیون یورویی دستگیر شد، تد کانینگهام بود اما او مدعی است مرتکب هیچ عمل خلافی نشده است. او در سال ۲۰۲۰ به رسانه های ایرلند گفت تمرکز خود را بر پاک کردن نامش از اتهامات وارده به او گذاشته است.

کانینگهام در سال ۲۰۰۵ در خانه ی خود دستگیر شد. او در سال ۲۰۰۸ با اتهام ۱۰ فقره پولشویی محاکمه شد. در نهایت در سال ۲۰۰۹ گناهکار شناخته و به ۱۰ سال حبس محکوم شد.

کانینگهام در سال ۲۰۱۲ با حکم دادگاه استیناف آزاد شد اما در دادگاهی دیگر، در اتهام دو مورد پولشویی در سال ۲۰۰۵ یکی به مبلغ ۱۰۰ هزار پوند و دیگری ۱۷۵ هزار پوند، گناهکار شناخته شد.

او در سال ۲۰۱۴ به ۵ سال حبس تعلیقی محکوم شد اما هنوز به دنبال تجدیدنظر در محکومیت خود است.

کارشناسان از جمله اِف‌بی‌آی معتقدند سرقت از بانک شمالی ایرلند توسط نیروهای خودی صورت گرفته بود.

کریس وارد، کلیددار گاوصندوق بانک شمالی که بعد از گروگان گرفته شدن خانواده اش، در کمک به سارقان دست داشت، در سال ۲۰۰۵ دستگیر شد.

با این حال، او از هر گونه دخالت در سرقت تبرئه شد و گناهکار شناخته نشد.