هر شغلی مزایا و معایب خودش را دارد؛ درمورد بازیگران هالیوود هم از قرار معلوم یکی از معایب شغل آن ها مجبور شدن به بازی در نقش هایی است که خود شاید چندان علاقه ای به آن ها نداشته باشند. گرچه بسیاری از بازیگران از صحبت در اینباره خودداری می کنند، اما بعضی از آن ها هم بوده اند که بی پرده درباره ی نقش هایی که از بازی در آن ها پشیمان هستند صحبت کرده اند.
گرچه طرفداران رایان رینولدز او را بهترین انتخاب برای جان بخشی به شخصیت ددپول می دانند، اما پیش از این مجموعه فیلم او مجبور شده بود نسخه ی دیگری از این شخصیت را در فیلم «خاستگاه مردان ایکس: ولورین» بازی کند.
رینولدز اذعان کرده حضور در این فرانشایز «تجربه ی خسته کننده ای» بود چون تقریباً اجباری بود. این در اینباره گفته: «تقریباً اینجوری بود که “یا ددپول رو در این فیلم بازی کن، یا این نقش را به کس دیگری دیگری می دهیم.”»
جنیفر گارنر: الکترا (Elektra)
جنیفر گارنر دیگر بازیگری است که از بازی در نقش یک ابرقهرمان پشیمان است. در سال ۲۰۰۳، او در فیلم «بی باک» (Daredevil) با نقش الکترا حضور یافت و سپس در یک فیلم دنباله این نقش را تکرار کرد، اما این فیلم آن چیزی از آب درنیامد که او انتظارش را داشت. گارنر در مصاحبه ای با گفته دوست داشت کوین فایگی، تهیه کننده و از رؤسای فعلی استودیو مارول، این پروژه را در دست می گرفت چون می توانست کار بهتری از آن بسازد.
ساندرا بولاک: سرعت ۲: کنترل سفر دریایی (Speed 2: Cruise Control)
اینطور که به نظر می رسد دنباله های فیلم های موفق و پرفروش را همه دوست دارند جز خود بازیگرها. ساندرا بولاک هم از پشیمانی اش از حضور در پروژه «سرعت ۲: کنترل سفر دریایی» گفته است. او در اینباره گفته: «خیلی درباره اش صحبت کرده ام. چون اصلاً با منطق جور درنمی آید که با یک قایق کُند راه بیافتید به سمت یک جزیره.»
گوئینت پالترو: هال ظاهربین (Shallow Hal)
گوئینت پالترو در مصاحبه ای درباره ی اینکه حضور در کمدی «هال ظاهربین» تا چه حد برایش تحقیرآمیز بود صحبت کرد. او در اینباره گفته: «اولین روزی که آن لباس چاقی مخصوص را پوشیدم در یک هتل بودیم و تصمیم گرفتم قدمی در سالن انتظارش بزنم. خیلی ناراحت کننده بود. چون چاق بودم هیچکس با من چشم در چشم نمی شد.»
او همچنین تصمیم خود برای بازی در این فیلم را «فاجعه» توصیف کرد و گفت: «به دلایلی لباس هایی که برای زن های چاق درست می کنند، وحشتناک اند.»
هلی بری: زن گربه ای (Catwoman)
هلی بری مسئولیت جان بخشی به شخصیت زن گربه ای را برعهده گرفت، اما به نظرش قهرمان فیلم انگیزه های مهمی نداشت، چون تنها قصدش این بود که جلوی یک شرکت آرایشی را بگیرد. او در اینباره گفته: «حرف من این بود که چرا زن گربه ای نمی تواند مثل بتمن و سوپرمن دنیا را نجات دهد. چرا فقط زن ها را از یک کِرِم نجات می دهد که باعث می شود صورت شان ترک بردارد؟»
رابرت پتینسون: گرگ و میش (Twilight)
اگر بازیگری باشد که بارها و بارها یادآوری کرده باشد بازی در نقشی را دوست نداشته، آن رابرت پتینسون است. وقتی از او سؤال شد که اگر در مجموعه فیلم «گرگ و میش» بازی نکرده بود، آیا از طرفدارانش می بود، پاسخش منفی بود و گفت که حتماً از این فیلم ها بیزار می بود.
درباره ی شخصیت ادوارد هم پتینسون اذعان کرد که این خون آشام را دوست نداشت. او در اینباره گفته: «مسخره ترین شخص بود.»
بلیک لایولی: دختر سخن چین (Gossip Girl)
بلیک لایولی خود را نقطه ی مقابل سرنا ون دروودسن ِ لوس، یکی از شخصیت های اصلی سریال «دختر سخن چین» که نقش آن را بازی کرده می داند. او گفته گرچه مخاطبان سرنا را دوست داشتند اما شخصاً دلش می خواست پیام بهتری به مخاطبان می داد.
اوانجلین لیلی: گمشده (Lost)
به نظر اوانجلین لیلی، نقش او در سریال «گمشده»، کیت آستین اختیار خود را از دست می دهد و نقطه ی مقابل تلاش ها برای قدرت بخشی به زنان است. او در اینباره گفته: «احساس می کردم نقش من از یک شخصیت مستقل که واقعاً داستان و ماجرا و بحث های مربوط به خودش را داشت، تبدیل شد به شخصیتی که در جزیره دنبال مردها می رفت.»
شایلین وودلی: زندگی مخفی نوجوان آمریکایی (The Secret Life of the American Teenager)
شایلین وودلی برای بستن قرارداد ۶ ساله ی سریال «زندگی مخفی نوجوان آمریکایی» مجبور شد تنها فیلمنامه ی ۳ قسمت از آن را بخواند. متأسفانه وقتی سریال جلوتر رفت، وودلی کم کم احساس کرد با نقش خود راحت نیست. او در اینباره گفته: «خیلی چیزها در فیلمنامه بود که نه فقط من، بلکه بسیاری از بازیگران دیگر هم با آن ها موافق نبودند. در فیلمنامه به باورهایی تأکید می شد که با باورهای خودم مغایر بود. اما قانوناً گیر افتاده بودم.»
میشل فایفر: گریس ۲ (Grease)
جوان که هستیم احتمال گرفتن تصمیم های بد برایمان وجود دارد و این همان اتفاقی است که برای میشل فایفر رخ داد. او درباره ی فیلم «گریس ۲» که در جوانی در آن بازی کرده بود گفته: «از این فیلم کینه توزانه متنفر بودم و باورم نمی شد که آنقدر بد بود. آن زمان جوان بودم و بیشتر از این از دستم برنمی آمد.»
جیمی دورنان: پنجاه طیف خاکستری (۵۰ Shades of Grey)
شخصیت کریستین گری در رویاهای خوانندگان کتاب «پنجاه طیف خاکستری» بود، اما بعد از آنکه داستان به تصویر کشیده شد، جیمی دورنان گفت که کار لذتبخشی برایش نبود. به گفته ی او، هنگام بازی در این نقش احساس راحتی نمی کرد و به نظرش شخصیت کریستین آنچنان از او دور بود که با آن مشکل پیدا کرده بود.
بدون نظر