یک توصیه ی قدیمی هست که به هر نویسنده ای می شود: «درباره ی چیزی بنویس که آن را بلدی.»
و تیلور شریدان، خالق سریال بسیار موفق «یلو استون» (Yellowstone) و سریال های دنباله ی آن، «۱۸۸۳» و «۱۹۲۳»، ثابت می کند عمل به این توصیه می تواند جواب دهد، نوشتن درباره ی زندگی مهیج یک گاوچران – چیزی که خود با آن بسیار آشنا است.
این زندگی هر روزه ی خود او است، نه فقط در دوران کودکی، بلکه امروز هم؛ آن هم با وجود اینکه یکی از بزرگ ترین نام های هالیوود محسوب می شود.
او و همسرش نیکول که ۱۰ سالی از ازدواج شان می گذرد به همراه پسرشان گاس در تگزاس می کنند. شریدان در آنجا چندین مزرعه دامداری دارد که در آن ها اسب و گاو پرورش می دهد.
این سبک زندگی شریدان بدون شک تا حد زیادی الهام بخش او در خلق سریالش درباره ی زیر و بم زندگی داتون ها، خانواده ای گاوچران و صاحب بزرگ ترین مزرعه ی دامداری در آمریکا، بوده و رئالیسم بی نظیری به آن بخشیده است.
شریدان، بازیگر سابق و فیلمنامه نویس فعلی ثابت می کند زندگی روزمره ی خود را می توانید به تحسین منتقدان و لشکر هواداران بدل کنید و به سلطان یک میلیارد دلاری تلویزیون بدل شوید.
سریال «یلو استون» از زمان انتشارش در سال ۲۰۱۸ تاکنون از سوی گلدن گلوب مورد بی اعتنایی قرار گرفته بود تا اینکه این سریال وسترن مدرن بالاخره در سال گذشته نامزد دریافت این جایزه شد.
کوین کاستنر به خاطر نقشش، جان داتون، بزرگ خانواده، در بخش بهترین بازیگر مرد سریال های درام نامزد دریافت گلدن گلوب شد.
شریدان گرچه هنوز موفق به دریافت جایزه نشده، اما در بخش مهم تر رتبه بندی موفق بوده است.
در میان ۱۰ سریال برتر این هفته از نظر تعداد بازدید، سریال های «۱۹۲۳» و «پادشاه تالسا» (Tulsa King) که هر دو اثر تیلور شریدان هستند، به ترتیب جایگاه های دوم و پنجم را از خود کرده اند.
در میان برنامه های تلویزیونی نیز سریال «یلو استون» با پیشی گرفتن از برنامه استعدادیابی محبوب America’s Got Talent در صدر قرار گرفته و سریال «۱۹۲۳» هم رتبه ی هفتم را از آن خود کرده است.
در ادامه مروری بر زندگی تیلور شریدان خواهیم داشت.
شریدان در شهر کوچک کرنفیلزگپ در ایالت تگزاس بزرگ شد، جایی که خانواده اش در آنجا یک مزرعه دامداری را می گرداندند. پس از جدایی والدین شریدان از یکدیگر، مادرش این مزرعه را فروخت و به ایالت وایومینگ نقل مکان کرد.
در همان مزرعه ی کرنفیلزگپ بود که شریدان تابستان ها و تعطیلات آخر هفته ی خود را با اسب سواری سپری می کرد، جایی که علاقه به اسب در او شکل گرفت.
با آنکه دلش می خواست در زادگاهش پلیس شود، در دهه ی ۱۹۹۰ برای تحصیل در رشته تئاتر وارد دانشگاه تگزاس شد اما درس خود را رها کرد و به شهر آستین در ایالت تگزاس نقل مکان کرد.
در آستین برای گذران زندگی چمن ها را می زد و خانه ها را نقاشی می کرد، تا اینکه هنگام رفتن به یک مرکز خرید برای پیدا کردن کار، توسط یک آژانس استعدادیابی کشف شد.
آن ها برایش بلیت هواپیما خریدند اما او بلیت را پس داد و با پولش با کامیون خود راهی شیکاگو شد، چون از سفر با هواپیما خوشش نمی آمد.
فعالیت در عرصه ی بازیگری، او را به نیویورک و سپس به لس آنجلس برد، جایی که برای تأمین معاش خود کماکان با مشکل رو به رو بود.
او در این دوره درآمد زیادی از بازیگری نداشت، به همین دلیل در کامیونش زندگی می کرد و بعداً در زمینی در شمال لس آنجلس که دوستانش در آن زندگی می کردند، در یک چادر مستقر شد.
شریدان دراینباره گفته: «واقعاً آس و پاس بودم اما تصمیم گرفته بودم تسلیم نشوم و به خانه برنگردم.»
این شرایط از وضعیت فعلی او به عنوان خالق سریال هایی تلویزیونی به ارزش بیش از یک میلیارد دلار، بسیار دور است.
موفقیت بزرگ او در عرصه ی بازیگری بالاخره در اواخر دهه ی ۳۰ و طی دهه ی ۴۰ زندگی اش با بازی در سریال های «فرزندان آشوب» (Sons of Anarchy) و «ورونیکا مارس» (Veronica Mars) رخ داد.
اما با وجود همسری و فرزندی در راه شریدان به این فکر افتاد که آیا بازیگری مسیر مناسبی برای او خواهد بود یا خیر.
او در سال ۲۰۱۳ با نیکول میربروک، مدل آمریکایی ازدواج کرد که با اسب سواری در مزرعه دامداری پدربزرگ و مادربزرگش در ایالت وایومینگ بزرگ شده بود.
شریدان در اینباره گفته: «فکر می کنم چیزی که واقعاً نگاهم به شغلم را تغییر داد ازدواج و بچه دار شدنم بود. به این فکر کردم که قرار است بچه ام را چطور بزرگ کنم و اگر قرار است مرا سرمشق قرار دهد، چه چیزی در من را سرمشق قرار خواهد داد.»
«به علاوه می خواستم قصه هایی را روایت کنم که برای خودم مهم بودند، نه قصه های دیگران را. دلم می خواست قصه هایی درباره ی زندگی خودم و سبک زندگی ای که با آن بزرگ شدم و دنیایی که از آن آمدم را تعریف کنم. برای همین بود که بازیگری را کنار گذاشتم.»
از اینجا بود که شریدان به فیلمنامه نویسی روی آورد. اولین فیلمنامه ی او «سیکاریو» (Sicario) در سال ۲۰۱۵ بود که هم تحسین منتقدان را برانگیخت و هم نامزد جایزه اسکار شد. فیلمنامه ی بعدی او «اگر سنگ از آسمان ببارد» (Hell Or High Water) نیز نامزد ۴ جایزه اسکار شد. شریدان با پول به دست آمده از این فیلمنامه ها در سال ۲۰۱۲ در ایالت وایومینگ اولین مزرعه دامداری خود را خرید.
شریدان حالا وقت خود را در چند مزرعه دامداری ای که در تگزاس دارد سپری می کند و در آنجا هم اسب و هم گاو پرورش می دهد.
بعضی از این مزرعه ها محل فیلبرداری سریال «یلو استون» و دنباله اش «۱۸۸۳» بوده اند. به گفته ی خودش از بیشتر اسب هایش نیز در سریال «یلو استون» استفاده کرده است.
شریدان ۵۲ ساله علیرغم موفقیتش در صنعت فیلمسازی در مصاحبه ای گفته آرزوی دیرینه اش داشتن یک قصابی با سبک و سیاقی قدیمی است. او در اینباره گفته: «دلم می خواهد گوشت خودم را در قصابی بفروشم.»
شریدان همچنین گفته برنامه های بیشتری برای مزرعه هایش دارد، مثل نمایش های سوارکاری، فیلمبرداری فیلم و سریال، برگزاری کنسرت، جشنواره های موسیقی و برنامه های خیریه.
عالی هر سه تا سریال و حتما ببینید