هتل اربز(Hotel Arbez) بر فراز کوه های جنگلی انبوه جورا که فرانسه و سوئیس را از هم جدا می‌کند واقع شده و تجربه‌ای منحصر به فرد را به مشتریان خود ارزانی می‌دارد. به لطف یک معاهده بین المللی کمتر شناخته شده در اواسط قرن نوزدهم شما می‌توانید در اتاقی با دو ملیت اقامت داشته باشید.
هتل کوچک خانوادگی اربز (Hotel Arbez Franco-Suisse) که به آن L’Arbézie نیز می‌گویند به سبک روستایی ساخته شده که در این بخش از اروپا بسیار رایج است. وضعیت غیرمعمول و ویژه آن پیامد ناخواسته معاهده داپِس (Treaty of Dappes) در سال ۱۸۶۲ است که به موجب آن فرانسه و سوئیس بر سر یک مبادله کوچک ارضی به توافق رسیدند که امکان کنترل کامل فرانسه به جاده استراتژیک مجاور را می‌داد.
در این معاهده مقرر شده بود که تمام ساختمان‌ها در امتداد مرز باقی بمانند؛ شرایطی که یک کارآفرین محلی برای سود جستن از تجارت فرامرزی از طریق آن و باز کردن یک مغازه و بار استفاده کرد. به دنبال آن این هتل در سال ۱۹۲۱ ساخته شد. نتیجه این شد که تقریبا نیمی از هتل در فرانسه و نیمی دیگر در سوئیس است و مرز بین المللی رستوران و چندین اتاق را به دو نیم می‌کند.
پیچیدگی های حقوقی
موقعیت منحصر به فرد هتل از زمان جنگ های جهانی تا همین حالا منبع بی پایانی از موقعیت‌ها و داستان‌های جالب بوده است که در عناصر تزئینی موجود در سرتاسر این ملک نیز منعکس شده است. برخی از آنها آشکارند، مانند پرچم هایی که زینت‌بخش بعضی از دیوارها هستند، اما موارد ظریف‌تری هم وجود دارد.
الکساندر پیرون(Alexandre Peyron)، مدیر هتلی که نسل‌ها توسط خانواده‌اش اداره می‌شود، می‌گوید: «آینه‌ها و پنجره‌ها نه تنها به‌عنوان عناصر تزئینی، بلکه نمادی از ارتباط بین جهان‌های مجاور و واقعیت‌ها هستند. مثلا در حالی که کل یک اتاق در سوئیس است، دیوار آن کاملا فرانسوی است.»
زمانی که صحبت از انتخاب غذا از منوی رستوران به میان می‌آید، توجه به چارچوب قانونی موضوع بی‌اهمیتی نیست. مثلا هنگامی که در سمت فرانسوی رستوران نشسته‌اید نمی‌توانید tomme Vaudoise سفارش دهید؛ پنیر محلی سوئیسی که به دلیل قوانین سختگیرانه اروپایی پیرامون محصولات لبنی اجازه فروش آن در قسمت فرانسوی ممکن نیست. همین امر، برعکس، برای برخی از غذاهای فرانسوی مانند saucisse de Morteau، نوعی سوسیس که توزیع آن در سوئیس مجاز نیست، اتفاق می‌افتد.
وقتی نوبت به پرداخت صورتحساب می‌رسد قضیه آسان‌تر است، زیرا هم یورو و هم فرانک سوئیس پذیرفته می‌شود. به همین ترتیب، هتل دارای دو شماره تلفن برای هر کشور است و اتاق ها دو نوع پریز برق متفاوت دارند، زیرا فرانسه و سوئیس از استانداردهای متفاوتی استفاده می‌کنند. مالیات به هر دو کشور طبق یک فرمول متناسب با توافق با مقامات مالیاتی هر دو کشور پرداخت می‌شود.
پناهگاهی در جنگ جهانی دوم
اتفاق جالب و دراماتیکی نیز در طول جنگ جهانی دوم در این هتل رخ داد. آلمانی‌ها نیمه فرانسوی هتل را اشغال کردند اما از آنجایی که پلکان منتهی به اتاق‌ها در قلمر سوئیس بود، از ورود به طبقات بالایی منع شدند؛ جایی که در آن زمان به پناهگاه نسبتا امنی برای پناهندگان و خلبانان متفقین در حال فرار تبدیل شد. نامه قدردانی فرمانده متفقین، مارشال مونتگومری، به مکس آربز، مالک هتل در آن زمان، امروز با افتخار در کنار آن «پلکان آزادی» به نمایش گذاشته شده است.
محل برگزاری مذاکرات محرمانه
این آخرین باری نبود که این هتل درگیر ژئوپلیتیک بین المللی شد. در اوایل دهه ۱۹۶۰ هتل اربز محل مذاکرات محرمانه ای بود که منجر به استقلال الجزایر از فرانسه در سال ۱۹۶۲ شد.
مذاکره کنندگان الجزایری از ترس دستگیری نمی‌خواستند پا به خاک فرانسه بگذارند، در حالی که مقامات فرانسوی می‌خواستند مذاکرات را به صورت محتاطانه داخل مرزهای خود انجام دهند. درنتیجه استفاده از یک اتاق خصوصی در این هتل به نظر راه حل ایده آلی رسید.
در اوایل سال ۲۰۰۲ اندکی پس از ۱۱ سپتامبر نیز ماموران یک سرویس امنیتی نامعلوم از هتل بازدید کردند تا احتمال اینکه یکی از عوامل القاعده از اقامت خود برای عبور نامشخص از مرز استفاده کرده باشد، بررسی شود.
بدون نظر