«اسکینامارینک» (Skinamarink) فیلم ترسناک تجربی جدیدی است به کارگردان کایل ادوارد بال، که نظر منتقدان و علاقه مندان این زانر را به خود جلب کرده است. برخی از بینندگان این فیلم اعتراف می کنند که آنها پس از دیدین این فیلم، چند روز وحشت زده بودند و در عین حال ترس های دوران کودکی آنها از تاریکی دوباره برانگیخته شده است.
«اسکینامارینک» دو کودک، کوین ۴ ساله و کیلی ۶ ساله را دنبال می کند که نیمه شب از خواب بیدار می شوند و متوجه می شوند که پدر و مادرشان رفته اند و پنجره ها و درهای خانه آنها ناپدید شده است. آنها برای کنار آمدن با وضعیت عجیبشان، بالش و پتوی خود را به اتاق نشیمن می‌آورند و ویدیوهای کارتون های قدیمی را پخش می کنند تا سکوت خانه را بشکنند و حواس خود را از وضعیت ترسناک و غیرقابل توضیح به وجود آمده پرت کنند.
در طول ۱ ساعت و ۴۰ دقیقه مدت زمان این فیلم ترسناک، اتفاقات عجیب و وحشتناکی در خانه رخ می دهد؛ مبلمان ناپدید می شوند و دوباره ظاهر می شوند، اسباب بازی ها خود به خود حرکت می کنند و بچه ها صداهایی می شنوند و مخاطب نمی تواند رمزگشایی کند که چه چیزی واقعی است و چه چیزی نیست.
صدای وهم‌آوری با آنها صحبت می‌کند و به کوین دستور می‌دهد که به چشم خود چاقو بزند و به او می‌گوید که دهان کیلی را برداشته است زیرا او آنچه را که به او گفته شده، انجام نداده است.
نام این فیلم با الهام از یک آهنگ شاد و محبوب یک برنامه مخصوص کودکان انتخاب شده است.
ایندیپندنت این فیلم را یک «کابوس بیداری» توصیف کرد و آن را یکی از بهترین فیلم های ترسناکی است که تا کنون ساخته شده، دانست.
قبل از ساخت «اسکینامارینک» که در حال حاضر ۱.۵ میلیون دلار در گیشه فروش داشته است، کارگردان آن کایل ادوارد بال، یک یوتیوبر بود که فیلم‌های کوتاهی را بر اساس کابوس‌هایی که دنبال‌کنندگانش در بخش نظرات ویدیوهایش توضیح می‌دادند، می‌ساخت.
او بر اساس رویایی تکراری که خودش دیده بود، این فیلم را در خانه دوران کودکی‌اش در ادمونتون، کانادا، با استفاده از دوربین‌های قدیمی ای که از یک موسسه فیلم محلی قرض گرفته بود، فیلمبرداری کرد و کل آن فقط حدود ۱۵,۰۰۰ دلار هزینه داشت و فیلمبرداری آن، فقط ۷ روز طول کشیده است.
منتقد نشریه ورایتی نوشت که این فیلم، از داستان سرایی استاندارد چشم پوشی می کند تا در عوض سعی کند احساس ترسیدن را دوباره ایجاد کند.
منتقد نیویورک تایمز اظهار داشت: «این فیلم ترسناک تجربی و تهاجمی، با پلاتی بسیار ابتدایی که تقریباً وجود ندارد و با وجود فقدان کنش، محسور کننده است».
پس از استقبال چشمگیر مخاطبان و منتقدان، کارگردان «اسکینامارینک» گفت که این همه توجهی که به او و فیلمش می شود باعث افتخار اوست و افزود: «به جز بردن اسکار، هر چیزی که یک فیلمساز آرزو می کند که برایشان اتفاق بیفتد، در این مدت و فقط در عرض چند ماه، برای من اتفاق افتاده است».
بدون نظر