به دنبال زلزله ی ویرانگر ترکیه، علی قلی زاده، لژیونر ایرانی که به تازگی به لیگ فوتبال ترکیه پیوسته، از نجات معجزه وار خود خبر داده است. با این حال، از سرنوشت تعدادی از بازیکنان تیم ملی فوتبال قطع عضو ایران که در باشگاه های ترکیه مشغول فعالیت بودند، اطلاعی در دست نیست.
علی قلی زاده، ملی پوش فوتبال ایران که از سال ۹۷ در تیم شارلوای بلژیک مشغول بازی بود، هفته ی گذشته رسماً به تیم کاسیم پاشای ترکیه پیوست.
او ساعاتی پیش از زلزله ی مهیب روز دوشنبه ی ترکیه، در اولین بازی خود با تیم کاسیم پاشا شرکت کرده بود.
پس از زلزله، این لژیونر ایرانی در گفتگویی با وبسایت خبری «ورزش سه» از وضعیت خود خبر داد.
قلی زاده و هم تیمی هایش برای مسابقه به شهر هاتای رفته بودند که در نزدیکی مرکز زلزله ی اخیر ترکیه قرار دارد و گفته می شود حالا با خاک یکسان شده است.
او و باقی بازیکنان تیم کاسیم پاشا در زمان وقوع زلزله در هتل شهر به سر می بردند که به دلیل سازه ی جدید و مقاومش مقابل زلزله ی شدید ترکیه مقاومت کرده و فرو نریخته است، اما به گفته ی او تمام ساختمان های اطراف هتل فرو ریخته و افراد بسیار زیادی زیر آوار مانده اند.
قلی زاده در گفتگوی خود با «ورزش سه» گفت: «به هیچ وجه الان نمی‌توانم این کار را انجام بدهم و تا می‌خواهم صحبت کنم، گریه‌ام می‌گیرد. اصلا نمی‌دانم چطور زنده ماندم. واقعا وحشتناک بود و تجربه خیلی تلخی بود. امیدوارم خدا به مردم رحم کند.»
قلی‌زاده در ادامه گفت: «حتما ویدیوی ولکان را دیده‌اید. ما با آنها بازی داشتیم. این شهر بیشترین آسیب را در زلزله دیده است. این زلزله چیزی بود که هیچکس تصورش را نمی‌کرد. همه به در و دیوار خوردیم و با زحمت خودمان را به بیرون محوطه هتل رساندیم. درحالی‌که ساختمان‌های اطراف فرو می‌ریخت. یک چیز آخر الزمانی بود و من نمی‌توانم آن را با کلمات توصیف کنم.»
به گفته ی قلی زاده، پس از زلزله، باشگاه کاسیم پاشا به سرعت بازیکنان خود را با پرواز اختصاصی به استانبول بازگرداند و بازیکنان تنها موفق شدند با اتوبوس تیم و بدون وسایلی که با خود به اتاق های هتل برده بودند، از این شهر خارج شوند.
او در ادامه گفت: «دو یا سه بار زمین لرزید و همه ما به در و دیوار خوردیم. خود من از ناحیه دنده مصدوم شدم و اصلا نمی‌دانم چطور زنده ماندیم. خدا واقعا به ما رحم کرد که ساختمان هتلی که در آن بودیم فرو نریخت.»
علی قلی زاده همچنین روز گذشته با انتشار ویدئویی به شرح وضعیت خود پرداخت.
با این حال، متأسفانه از زمان وقوع زلزله ی هولناک ترکیه از وضعیت ۳ تن از بازیکنان تیم ملی فوتبال قطع عضو ایران که در باشگاه های ترکیه مشغول فعالیت بودند، خبری در دست نیست.
این ۳ ورزشکار، حامد مطرودی از شهرستان شادگان، مهدی سعیداوی از شهرستان سوسنگرد که جانباز ۵۰ درصد است و محمدرضا میراحمدی از شهرستان رامهرمز هستند که عضو تیم فوتبال قطع عضو استان خوزستان و تیم ملی بودند و به عنوان لژیونر در تیم های ترکیه حضور داشتند.
خواهر محمدرضا میراحمدی، یکی از این فوتبالیست های ایرانی که در ۵ سال گذشته برای تیم های ترکیه ای به میدان رفته است، روز گذشته در گفتگو با «ورزش سه» در تشریح وضعیت این بازیکن و چند هم تیمی ایرانی او گفت: «محمدرضا دیشب (شب یکشنبه) تا ساعت دو و نیم هم با همسرش صحبت می کرد، اما از صبح (دوشنبه) که خبر را شنیدیم، بارها با او تماس گرفتیم. تلفن او زنگ می خورد، اما جواب نمی دهد. او و دیگر هم تیمی هایش در هتل کیرک وال منطقه مالاتیا حضور داشتند. او با دو بازیکن ایرانی دیگر که یکی از آن ها مهدی سعداوی و دیگری اسمش حامد است، هم اتاقی بود و از هیچ کدام از آن ها خبری نیست. با مربی اش که در آن هتل نبوده، تماس گرفتیم و او می گوید وضعیت شهر خیلی خراب است و هنوز آواربرداری نشده. ما اهل خوزستان هستیم. نمی دانید در خانه ما چه خبر است. اینجا عزای عمومی است. هر کسی را می شناختیم تماس گرفتیم و دستمان به هیچ جا بند نیست. حتی می گویند راه ها بسته است و نمی توانیم خودمان به آنجا برویم.»
وی همچنین از یک ماجرای عجیب بعد از حادثه زلزله خبر داد. او گفت: «مربی تیم به ما می گوید بعد از زلزله محمدرضا با او تماس گرفته و گفته زنده است تا کمکش کنند. اما محمدرضا به تماس های ما پاسخ نمی دهد. جنازه دروازه بان تیمشان را هم از زیر آوار بیرون کشیده اند. خدا به ما رحم کند. نمی دانیم چه کار کنیم. حتی یکی از همبازیان سابق محمدرضا که در تیم دنیزلی بازی می کند، امروز می خواست به آنجا برود، اما گفت همه راهها بسته شده و فقط هلی کوپتر می تواند مسیر را طی کند.»
خواهر محمدرضا میراحمدی در ادامه از تلاش خانواده ی بازیکنان ایرانی برای خبر گرفتن از آن ها خبر داد. او گفت: «با سفارت ایران تماس گرفتیم و گفتند ساعت اداری تمام شده و فردا زنگ بزنید. باید در این شرایط آن ها شبانه روزی پای کار باشند. خدا می داند چند بازیکن ایرانی دیگر مثل محمدرضا در این شرایط گیر افتاده اند. خانواده های آن ها هم وضعیت ما را دارند. یک نفر صدا ما را بشنود و کمکمان کند. محمدرضا ۱۷، ۱۸ سالی است که برای تیم ملی بازی می کند و الان هم اگر به ترکیه رفته، از روی بدبختی و به خاطر پول است چون در ایران کسی به این بچه های قطع عضو پولی نمی دهد.»
بدون نظر