در احکام اسلامی برخی چیزها، مانند خون برخی حیوانات و انسان، نجس شناخته می شوند که در حقیقت اشاره به پاکی و نا پاکی آن دارد. موارد متعددی وجود دارد که به طور مطلق نجس دانسته شده و در برخی مواقع نجاست، رفع شدنی است.
نجس اصطلاحی فقهی برای آن چیزهایی است که از نظر شرعی ناپاک (غیرطاهر) دانسته می‌شود. چیزهایی که نجس به شماره می‌روند به دو دسته تقسیم می‌شوند. دسته دوم آنچه که اصالتاً پاک است اما به دلیل تماس با نجاست، نجس شده است (مُتَنَجِّس). حکم تکلیفی و وضعی درباره نجاست وجود دارد. مانند اینکه خوردن آنها حرام است و یا اینکه لباس نمازگزار نباید نجس باشد.
خون نجس است، ولی در چند مورد پاک محسوب می شود:
۱- خون داخل بدن تا وقتی خارج نشده پاک است، مثلاً اگر داخل دهان خونی شود، همین‌قدر که با آب دهان مخلوط شود و از بین رود کافی است و لازم نیست داخل دهان را آب بکشیم به شرط اینکه غذا داخل دهان نباشد.
۲- خون حیواناتی که خون جهنده ندارند، مثلاً خون ماهی پاک است.
۳- خون حشرات، پس اگر خون حشرات در بدن و لباس باشد برای نماز اشکال ندارد.
۴- خون داخل تخم‌مرغ. البته این مورد محل اختلاف فتواست، ولی به‌نظر بعضی فقها خون داخل تخم‌مرغ پاک است.
۵- خونی که پس‌از ذبح حیوان در داخل بدنش می‌ماند، مثلاً وقتی گوسفند را ذبح می‌کنیم خونی که خارج می‌شود نجس است، ولی خون‌هایی که در رگ‌ها و غیررگ‌ها می‌ماند پاک است.
خون انسان و هر حیوانى که خون جهنده دارد، یعنى اگر رگ آن را ببرند خون از آن به سرعت بیرون مى جهد نجس است، ولى خون حیواناتى که خون جهنده ندارند مانند ماهى و مار و همچنین خون پشه پاک است.
اگر بدن انسان با خون حیوانات نجس شود چگونه می توان آن را تطهیر کرد؟
ابتدا باید قسمتی را که با خون تماس داشته را بشوییم تا نجاست برطرف شود و سپس با آب کر یا قلیل یک مرتبه آب بکشیم یا در آب جاری فروببریم تا پاک شود.
بدون نظر