چرا برخی از زنان با وجود جنایات وحشتناک و خشونت آمیز، عاشق قاتلانی مانند جفری دامر، تد باندی و کریس واتس یا سرگئی تکاچ به عنوان بدترین قاتل زنجیره ای جهان می شوند؟ دکتر سوهوم داس، یک روانپزشک است که در یوتیوب نیز تولید محتوا می کند. او ویدیوهایی در مورد موضوعات مربوط به سلامت روان می سازد. او در ویدیوی اخیرش، به این موضوع پرداخت که چرا خشن ترین جنایاتکاران برای برخی از زنان جذاب به نظر می‌رسند؟
۱. روان پریشی
او موردی را توصیف می‌کند که در آن زنی که روان‌پریشی را تجربه می‌کرد، معتقد بود که از طریق تله پاتی با یک جنایتکار ارتباط برقرار می‌کند و با وجود اینکه آن دو هرگز یکدیگر را ملاقات نکرده‌اند، این زن معتقد بود که با هم رابطه دارند. در این موارد، زنان از نظر روانی وضعیت سلامتی ندارند و انتخاب های آنها منطقی نیست.
۲. سابقه تروما
جفری دامر (تصویر در دادگاه سال ۱۹۹۱) علیرغم محکوم شدن به ارتکاب قتل‌های متعدد، در زندان، نامه‌های بسیاری از طرفداران و پیشنهادهای عاشقانه ای برای او فرستاده شد.
این زنان یا از نظر جسمی و یا عاطفی توسط شریک یا والدینشان مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند و در نتیجه آنها می‌خواهند این چرخه را به صورت ناخودآگاه یا عمدی تکرار کنند. بنابراین متأسفانه، این زنان به جای رفتن به سمت چیزهایی که برای آنها امنیت به ارمغان می آورد، به سمت چیزهای آشنای آسیب زننده گرایش پیدا می کنند. این پدیده در قربانیانی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، مشاهده می شود.
دکتر داس توضیح می‌دهد که از قضا، این زنان در روابط خود با قاتلان احساس امنیت می‌کنند، زیرا اگرچه آنها جنایتکاران خشنی هستند، اما در پشت میله‌های زندان به سر می برند که به این زنان اجازه می‌دهد برای اولین بار، واقعاً بر رابطه خود کنترل و تسلط داشته باشند.
۳. عقدۀ ناجی بودن
کریس واتس؛ او برای قتل همسر باردار و دو دختر کوچکشان محکوم شد، اما نامه هایی عاشقانه از طرفداران خود و حتی عکس های برهنه از آنها، دریافت کرده است.
یکی از دلایلی که برخی زنان عاشق قاتلان جنایتکار می شوند این است که آن زنان احساس می‌کنند که می‌توانند زندانی یا قاتل را نجات داده یا تغییر دهند و این کار را یک چالش می‌دانند.
۴. رابطه ایده آل
قاتل زنجیره ای تد باندی، علیرغم محکوم شدن به یک رشته قتل در دهه ۱۹۷۰، در حالی که در انتظار اعدام بود، با یکی از عشاقش ازدواج کرد.
جنبه روانشناختی دیگری که این روانپزشک به آن اشاره کرده است این است که برخی از این زنان چنین تصوری از یک رابطه کامل دارند. آنها با قرار گرفتن در رابطه با فردی در زندان، نیازی به تحمل مسائل روزمره ندارند که در واقع در بیشتر روابط وجود دارد.
او توضیح می‌دهد: «آنها مجبور نیستند از چیزهای پیش پا افتاده بگذرند. هیچ کار خانه مشترکی برای انجام دادن وجود ندارد. نیازی به آشپزی برای شریک زندگی نیست. هیچ جوراب بد بویی روی زمین نمی ماند و …»
۵. هیبریستوفیلیا
ریچارد رامیرز، قاتل سریالی خشن و متجاوز که نامه ها و هدایایی از سوی زنان از سراسر جهان برای او فرستاده می شد.
آخرین دلیلی که دکتر داس به آن اشاره می کند، وضعیتی به نام هیبریستوفیلیا (Hybristophilia) است که به عنوان سندرم بانی و کلاید نیز شناخته می شود. او توضیح می‌دهد: «برخی از این زنان این کار را انجام می‌دهند، زیرا میل به توجه یا شهرت دارند.
این سندروم، نوعی پارافیلیا یا اختلال جنسی است که چیزهای غیر معمول از جمله موقعیت‌های غیر متعارف، خیال‌پردازی‌های عجیب، رفتارها و افراد خاص باعث برانگیختگی جنسی این افراد می شود.
دکتر داس خاطرنشان می کند که این پدیده ای محدود به هیچ طبقه اقتصادی یا اجتماعی خاصی نیست. برخی از زنان تحصیل‌کرده و دارای شغل، از جمله وکیل دادگستری ای دیده شده اند که با قاتلانی که یا به اعدام محکوم می‌شوند یا هرگز آزاد نمی‌شوند، ازدواج کرده‌اند.
ظاهرا آنها امیدوار بودند که بخشی از توجه رسانه‌ها به مردان جنایتکار را به سمت خود متمایل کنند یا با نوشته شدن کتابی درباره آن مردان یا ساخته شدن فیلمی از آنها، به این زنان نیز توجه شود. در حقیقت آنها به بدنامی بهتر از گمنامی است، باور دارند.
عالی و کامل
شبیه عرزشی ها که عاشق پوتین و بشار اسد و چین کمونیست و خیلی از دیکتاتورهای دیگه هستن….