۱۰ باری که بازیگران مشهور هالیوود زیبایی خود را فدای یک نقش کردند

یک باور عمومی هست که کارگردان ها می خواهند حتماً یک چهره ی زیبا در فیلم شان باشد. علت این باور هم بازیگران زیبارویی است که همیشه در فیلم ها می بینیم. ما اما می خواهیم درباره ی بازیگرانی صحبت کنیم که با چهره ی زیبایشان تعریف نمی شوند. بازیگران برای گرفتن یک نقش باید بااستعداد باشند، و نه فقط خوش چهره. با این حال، این بدان معنی نیست که بازیگران زیبارو تا به حال نقش های «زشت» بازی نکرده اند.

کریس همسورث در «انتقام جویان: پایان بازی» (Avengers: Endgame)

کریس همسورث در تمامی سری فیلم های «انتقام جویان» نقش ثور، خدای تندر را ایفا کرده است. جدا از تصویری که از اندام عضله ای او در ذهن داریم، او در این فیلم خاص مجبور به پوشیدن یک «تن پوش چاقی» شد که حدود ۳۰ کیلوگرم وزن داشت. در این فیلم ثور تصمیم گرفته دوران ابرقهرمانی خود را پشت سر بگذارد و حالا مشغول زندگی عادی خود است و این روزهایش را عمدتاً با انجام بازی های ویدئویی و پرخوری سپری می کند.

اِما تامپسون در «هری پاتر و زندانی آزکابان» (Harry Potter and the Prisoner of Azkaban)

اِما تامپسون شاید یکی از بهترین بازیگران انگلیسی باشد که مخاطبان سینما دیده اند. او یکی از معدود افرادی نیز هست که تجربه ی نامزدی اسکار در ۲ رشته به طور همزمان را دارد (در سال ۱۹۹۳). او برای بازی در نقش سیبل ترلونی در فیلم «هری پاتر و زندانی آزکابان» زیر گریمی عجیب با حال و هوایی هیپی شکل رفت. عینکی که او مجبور به استفاده از آن بود، از ذره بین ساخته شده بود، بنابراین می توانید تصور کنید او کار راحتی برای بازی در این نقش نداشت.

جان تراولتا در «اسپری مو» (Hairspray)

جان تراولتا بعد از بازی در نقش یک پسر نوجوان سرکش در فیلم «گریس» (Grease) قلب های زیادی را تسخیر کرد. بعد از آن تجربه، او با بازی در نقش زنی چاق در فیلم «اسپری مو» مخاطبان سینما را شگفت زده کرد. تراولتا و گروه گریم هر روز نزدیک به ۴ ساعت صرف تبدیل کردن او به نقش اصلی این فیلم می کردند. «تن پوش چاقی» و پروتزهای سیلیکونی که در گریم تراولتا مورد استفاده قرار می گرفت، ۱۳ کیلوگرم به وزن او اضافه می کرد.

گوئندولین کریستی در «بازی تاج و تخت» (Game of Thrones)

سخت می شود باور کرد بازیگر نقش برین که می خواست به اولین زن شوالیه ی «هفت پادشاهی» تبدیل شود، زنی لطیف و شیک پوش است. گوئندولین کریستی برای آماده سازی خود برای این نقش، شروع به پوشیدن لباس های بدون جنسیت و تغییر ظاهر خود به نحوی کرد که بیشتر شمایلی مردانه – زنانه پیدا کند. او مجبور به ورزش کردن نیز شد. کریستی تلاش کرد توده عضلانی بدن خود را افزایش دهد، امری که خود معتقد است به قد بلندش نیز افزود اما ظاهر و حسی که برای بازی در نقش برین به آن نیاز داشت را به او بخشید.

جرد لتو در «آقای نوبادی» (Mr. Nobody)

جرد لتو یکی از آن بازیگران همه فن حریفی است که می تواند خود را به رنگ تقریباً هر شخصیتی درآورد. او می تواند در عرض چند ثانیه از جوکر ِ «جوخه انتقام» (Suicide Squad) به زنی ترنس در «خریداران باشگاه دالاس» (The Dallas Buyers Club) تبدیل شود. در فیلم «آقای نوبادی» او نقش نمو را ایفا کرد، مردی ۱۱۸ ساله که آخرین انسان باقیمانده روی کره زمین بود.

کریستین بیل در «ماشین کار» (The Machinist)

کریستین بیل به فرو رفتن در نقش هایش مشهور است. کاهش و افزایش وزن و همینطور ساخت اندامی عضلانی از جمله کارهایی است که او برای ایفا نقش های خود انجام داده است. در فیلم «ماشین کار» او برای بازی در نقش مردی که از بی خوابی رنج می برد و از گذشته ی خود در عذاب است، نزدیک به ۳۰ کیلوگرم وزن کم کرد. بیل حتی می خواست وزن خود بیشتر کم کند، اما تیم تولید از ترس به خطر افتادن سلامتی او مانع این کار شدند.

رونی مارا در «دختری با خالکوبی اژدها» (The Girl with the Dragon Tattoo)

رونی مارا با چهره ی ظریفش شناخته می شود و زیبایی او را ترکیبی از ظرافت و شکنندگی می دانند. با این حال، وقتی بازی در نقش لیزبت سلندر در فیلم «دختری با خالکوبی اژدها» را پذیرفت، مجبور شد تغییرات زیادی در ظاهر خود ایجاد کند. تمام پیرسینگ های شخصیت لیزبت در این فیلم واقعی بودند. مارا همچون بسیاری از دیگر همکارانش خود را متعهد می دانست ظاهرش را دقیقاً به شکل نقش خود درآورد.

رایان گاسلینگ در «ولنتاین غم انگیز» (Blue Valentine)

رایان گاسلینگ در فیلم های خود همیشه در نقش مردان خوش چهره ظاهر می شود. این مسأله در مورد فیلم «ولنتاین غم انگیز» هم صدق می کند، دست کم در ابتدای آن. از آنجایی که فیلم تغییرات شخصیت های خود با گذشت زمان را به تصویر می کشد، گاسلینگ بعداً در شمایل مردی پیر، چاق و نیمه تاس از طبقه ی کارگر در فیلم ظاهر می شود. بعد از این تغییرات، گاسلینگ دیگر تقریباً قابل تشخیص نیست. در زمان فیلمبرداری این فیلم، گاسلینگ و همبازی اش میشل ویلیامز برای درک بهتر نقش های خود مجبور شدند در خانه ای در پنسیلوانیا در کنار هم زندگی کنند. آن ها مانند یک زوج واقعی ۳ بار در روز ظرف ها را می شستند و غذایی که در اختیارشان قرار می گرفت بر اساس درآمد شخصیت های فیلم در داستان بود.

هیلاری سوانک در «پسرها گریه نمی کنند» (Boys Don’t Cry)

هیلاری سوانک با بازی خود در نقش پسری ترنس به نام برندون تینا در فیلم «پسرها گریه نمی کنند» مخاطبان سینما را شگفت زده کرد. او برای آماده سازی خود برای این نقش، یک ماه تمام وانمود به مرد بودن کرد. این امر بارها باعث تعجب همسایه هایش شد. در حقیقت آن ها تصور می کردند پسری که به خانه ی او رفت و آمد داشت، برادرش بود. سوانک برای بازی اش در این فیلم جوایز زیادی از جمله اسکار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد.

ماریون کوتیار در «زندگی گلگون» (La Vie en Rose)

ماریون کوتیار علاوه بازیگری، مدل برند دیور نیز هست، بنابراین زیبایی و ظرافتش به نوعی مشخصه ی او است و بحثی در آن نیست. با این حال، او برای بازی در نقش ادیت پیاف، خواننده ی مشهور فرانسوی مجبور شد ابروها و بخشی از موهای سرش را بتراشد. علاوه بر این ها کوتیار قوز می کرد تا قد خود را به قد کوتاه پیاف برساند. او به خاطر بازی اش در این نقش موفق به دریافت اسکار بهترین بازیگر زن شد.