اواخر خرداد سال گذشته خبر درگذشت کونیکو یامامورا تنها مادر شهید ژاپنی دفاع مقدس در رسانه ها منتشر شد. اما با آنکه حتی کانال رسمی بنیاد شهید و امور ایثارگران از فوت کونیکو یامامورا، مادر شهید محمد بابایی خبر می‌داد، این خبر چند ساعت بعد تکذیب شد. با این وجود به نظر می رسد که این خبر صحت دارد زیرا به تازگی نام خیابان جنب سفارت ژاپن در ایران، از خیابان«ب» به خیابان «یامامورا»، یعنی نام مرحوم کونیکو یامامورا مادر شهید محمد بابایی تغییر یافت.
سبا بابایی با نام اصلی کونیکو یامامورا این روزها به خاطر ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان بستری شده بود. در پی انتشار خبر درگذشت او، رئیس بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی خانم الانبیا خبر درگذشت مادر ژاپنی شهید محمد بابایی را تکذیب کرده بود.
کونیکو یامامورا تنها مادر شهید سال های دفاع مقدس است که اصالتی ژاپنی دارد. فرزند شهید او، محمد بابایی، در ۱۸ سالگی به جبهه رفت و یک سال بعد در سال ۱۳۶۲ در عملیات والفجر یک در منطقه فکه به شهادت رسید. پیش از این پسر بزرگ این مادر شهید نیز به جبهه رفته بود که پس از مجروح شدن و بازگشت، محمد در جبهه حاضر شد.
کونیکو یامامورا؛ این مادر شهید ژاپنی کیست؟
کونیکو از خانواده ای بودایی در ژاپن می‌آید که پس از آشنایی با یک تاجر ایرانی و سال ها پیش از انقلاب اسلامی در ۲۰ سالگی به ایران مهاجرت کرد و مسلمان شد. او که معتقد است آشنایی با یک مسلمان ایرانی مسیر زندگی اش را برای همیشه تغییر داد، نام قرآنی «سبا» را برای خود انتخاب کرد. سه فرزند به نام های سلمان، بلقیس و محمد ثمره ازدواج او با همسرش بوده‌اند.
یامامورا کارمند وزارت ارشاد بود و در ۶۵ سالگی بازنشست شد. ورود او به وزارت ارشاد از سال های جنگ آغاز شد؛ زمانی که برای ترجمه خبرهای دیگر کشورها به مترجم نیاز بود. او ۲۰ سال در مدرسه رفاه به معلمی پرداخت و پنج شش سال در دانشگاه تهران به تدریس زبان های خارجی ازجمله ژاپنی مشغول بود.
کتاب مهاجر سرزمین آفتاب اثر مشترک حمید حسام و مسعود امیرخانی، روایت زندگی کونیکو یاماموراست که توسط انتشارات سوره مهر منتشر شد، و با استقبال مخاطبان تا کنون چندین بار تجدید چاپ شده است. این کتاب به زبان‌های ژاپنی، روسی، ترکی استانبولی و عربی ترجمه و منتشر شده است.
آفرین!از معدود تغییر نامهای معابر درست و حسابی در سالهای اخیر!باید به تعاملات فرهنگی با کشورها با توجه به عناصر مشترک بها بدهیم.این خانم بزرگوار ژاپنی که مادر شهید هم هستند در زمانی که در قید حیات بودند یک پل قوی فرهنگی بین ایران و ژاپن بودند قطعا یاد و خاطرشون هم توسط مسئولین باید زنده نگه داشته بشه و قدر این پل فرهنگی بین خودمون و کشورهای دیگه رو رو بدونیم
آفرین!از معدود تغییر نامهای معابر درست و حسابی در سالهای اخیر!باید به تعاملات فرهنگی با کشورها با توجه به عناصر مشترک بها بدهیم.این خانم بزرگوار ژاپنی که مادر شهید هم هستند در زمانی که در قید حیات بودند یک پل قوی فرهنگی بین ایران و ژاپن بودند قطعا یاد و خاطرشون هم توسط مسئولین باید زنده نگه داشته بشه و قدر این پل فرهنگی بین خودمون و کشورهای دیگه رو رو بدونیم