مخترع «دردناک ترین ماشین شکنجه تاریخ» خود اولین قربانی آن شد

مخترعی که «دردناک ترین ماشین شکنجه تاریخ» را ابداع کرده بود خود اولین قربانی آن بود. «گاو برنجی» یک مجسمه برنزی توخالی به شکل گاو بود که فرد در داخل آن قرار داده می شد، اختراعی که در قرن ۶ قبل از میلاد مسیح در یونان اختراع شد. در هنگام شکنجه، شکنجه گر دریچه ای که روی این مجسمه برنجی قرار داشته را باز می کرد که به آن ها امکان می داد فرد متهم را در داخل آن قرار دهند. بعد از قرار گرفتن فرد در داخل شکم مجسمه گاوی شکل، آتشی زیر شکم این مجسمه برنجی روشن می شد که قربانی را زنده زنده می پخت.

لوله هایی که نزدیک به صورت مجسمه قرار داشت، جیغ های ناشی از درد قربانی را به صدایی شبیه نعره گاو تبدیل می کرد. این روش شکنجه و اعدام یکی از دردناک ترین و هولناک ترین روش های شکنجه و اعدام در تاریخ به شمار می رفت. ساخت گاو برنجی به شخصی به نام پریلوس اهل آتن نسبت داده می شود که این اختراع را به حاکم بیرحم منطقه آکراگاس در سیسیل امروزی به نام فالاریس عرضه کرد.

شهرت فالاریس نیز به اندازه اعتبار این وسیله شکنجه و مرگ بدنام و شیطانی بود، کسی که به خاطر بیرحمی بی سابقه اش شناخته می شد، از جمله اینکه نوزادان تازه به دنیا آمده را می خورد. اما بر اساس برخی روایت ها، فالاریس سفارش این اختراع را نداده و پریلوس خودش این ایده عجیب را به اختراع بدل کرده و برای جلب توجه حاکم ستمگر آکراگاس، آن را به او عرضه کرد. با نادیده گرفتن طبیعت ملون و شیطانی فالاریس، پریلوس ابزاری را به یکی از بیرحم ترین حاکمان تاریخ داد که می توانست رنج غیرقابل تصوری را به قربانی تحمیل کند.

بر اساس روایت های تاریخی، فالاریس از مخترع این ابزار شکنجه خواست تا نحوه کارش را نشان داده و از او خواست که خودش وارد آن شود تا بتواند صدای شبیه به نعره گاو را بشنود. وقتی پریلوس وارد مجسمه شد، حاکم دستور داد در را ببندند و زیر آن آتش روشن کنند. اگر چه پریلوس اولی قربانی اختراع خودش بود اما در داخل شکم گاو برنجی نمرد. قبل از اینکه پریلوس به طور کامل بپزد، حاکم دستور داد که او را از داخل گاو برنجی بیرون بیاورند.

این تصمیم بسیار عجیب بود زیرا در ادامه دستور داد که پریلوس را به بالای تپه ای برده و از آن بالا پرت کنند. در حالی که پریلوس از چشم حاکم افتاد، اما گاو برنجی به اسباب بازی محبوب فالاریس تبدیل شده و هر کسی که می خواست را در داخل آن می انداخت. او حتی استخوان های قربانیانش را به زیورآلات تبدیل کرد. درد و رنج زنده زنده پخته شدن بسیار هولناک بود زیرا برخی از قربانیان به مدت ۱۰ دقیقه در هنگام پخته شدن زنده و هوشیار می ماندند و زنده کباب شدن را تماماً حس می کردند. در سال ۵۵۴ قبل از میلاد مسیح، این حاکم جبار از مقام خود ساقط شده و خود به داخل شکم گاو برنجی انداخته شد. این ابزار شکنجه و مرگ در میان تمدن های مختلف باستانی چرخید، از جمله کارتاگینان ها و رومی ها.