عاشقان سریالی؛ چرا بعضی مردان نمی توانند مدت طولانی در یک رابطه عاشقانه بمانند؟

احتمالا همه ی ما کسانی را سراغ داریم که داشتن یک رابطه ی طولانی مدت عاشقانه با یک نفر برایشان بسیار دشوار است. بسیاری از مردم علت این رفتار این افراد را بی مسئولیتی و سبکسری آن ها می دانند. اما باید بدانید که مشکل دلبستگی احتمالاً ریشه های عمیق تری دارد و ما در ادامه می خواهیم ببینیم دانشمندان چه نظری درباره ی علت این موضوع دارند.

بعضی مردان «عاشق سریالی» اند

بلیک لایولی، ریانا، ژیزلی بینچنی، بار رافائلی، نینا اگدال، کامیلا مورون، جیجی حدید و کلی روباک، تنها تعدادی از لیست بلند بالای شرکای عاطفی لئوناردو دیکاپریو طی سالیان هستند. این بازیگر را یک «عاشق سریالی» تمام عیار و نمونه ی کسی می دانند که نمی تواند برای مدت طولانی در یک رابطه عاشقانه بماند.

روانشناسان به کسانی «مونوگامیست های سریالی» می گویند که نمی توانند زمان زیادی خارج از رابطه بمانند و دائماً از رابطه ای به رابطه ای دیگر می روند (مونوگامیست به افراد معتقد به تک همسری گفته می شود). عاشقان سریالی شیفته ی حس جستجو و هیجان ابتدای روابط عاشقانه هستند. بعد از آن، پیش از آنکه اتفاق جدی ای بتواند شکل گیرد، از رابطه خارج می شوند.

علم ژنتیک هم درباره ی مردهای شبیه به دیکاپریو حرف هایی برای گفتن دارد و نتیجه ی تحقیقات آن ممکن است تغییر بزرگی در نحوه ی رفتار ما با «عاشقان سریالی» ایجاد کند.

همه چیز از ژن ها و نحوه تأثیرگذاری آن ها بر مغز نشأت می گیرد

گرچه روانشناسان تأکید دارند ترس از تعهد ممکن است ناشی از عواملی همچون ترس از طرد شدن و میل به داشتن دست بالای رابطه باشد، علم ژنتیک فرضیه ی عمیق تری را مطرح کرده است. دانشمندان از «ژن دلبستگی» صحبت می کنند و مدعی هستند این ژن ممکن است تعیین کننده ی مناسب بودن یا نبودن یک مرد برای ازدواج باشد.

دانشمندان پی بردند میان تفاوت های درون یک ژن مرتبط با هورمون وازوپرسین و میزان دلبستگی یک مرد در رابطه عاشقانه ارتباط قوی ای وجود دارد.

به گفته ی دانشمندان، در یک مقایسه میان زنانی که با مردان حامل نوع «دلبستگی ضعیف» این ژن ازدواج کرده بودند و زنانی که همسر آن ها دارای این ویژگی نبود، گروه اول نمره ی پایین تری به کیفیت زندگی مشترک خود داده بودند.

ممکن است علت همه ی این ها گاموفوبیا باشد

گاموفوبیا به ترس شدید از تعهد یا ازدواج اطلاق می شود. این ترس می تواند فرد را از لذت بردن از روابط بلند مدت و هدفمند بازدارد. یک جدایی دردناک (در روابط عاطفی)، طلاق (در ازدواج) یا تجربه ی تروماتیک در کودکی یا بزرگسالی ممکن است فرد را دچار ترس از تعهد به شخص مورد علاقه ی خود کند.

جالب است که ژنتیک هم می تواند در گاموفوبیا نقش داشته باشد. کسانی که ترس از تعهد دارند ممکن است استعداد ژنتیکی آن را داشته باشند، چرا که میان ژن و اضطراب ارتباط قدرتمندی وجود دارد.

افرادی که به گاموفوبیا دچارند ممکن است حتی علائمی فیزیکی مثل حالت تهوع، تپش قلب، سرگیجه، رعشه یا مشکلات گوارشی تجربه کنند. صرف فکر کردن به متعهد شدن به فردی دیگر می تواند آن ها را درگیر این علائم کند.

تنها یک ژن نیست که مانع ایجاد دلبستگی در افراد می شود

ژن ها نقش زیادی در رفتارهای انسان از جمله برقراری دلبستگی دارند.

اما برخی دانشمندان معتقدند احتمالاً بیش از یک ژن در این مسأله دخیل است. به گفته ی آن ها آنچه در علم روانشناسی از آن تحت عنوان «دمدمی مزاجی» یاد می شود هم احتمالاً تحت تأثیر ژنتیک است. این دمدمی مزاجی با تکرار و تجربه به یک ویژگی شخصیتی تبدیل می شود.