۱۴ حقیقت خواندنی درباره لباس های فیلم ها و سریال های مشهور که نمی دانستید

در فیلم ها هر چیزی به دلیل به خصوصی به نمایش درمی آید و فکری در پس آن وجود دارد. این موضوع درباره ی لباس شخصیت های داستان نیز صدق می کند. لباس های بازیگران در اغلب موارد به دقت طراحی و انتخاب می شوند و گاهی حاصل مدت ها تحقیق و بررسی هستند.

شیطان پرادا می پوشد (Devil Wear Prada)

طراح لباس فیلم «شیطان پرادا می پوشد» کار طراحی ظاهر شخصیت میراندا پریستلی که سردبیر یک نشریه مُد بود که را از موهای سفید او آغاز کرد که پیشنهاد خود مریل استریپ بود. لباس های میراندا باید به شکل اوت کوتور (لباس هایی که به صورت سفارشی و دست دوز تهیه می شوند) می بود، به همین دلیل یک راه خلاقانه برای این منظور که با هزینه ی نه چندان زیادی قابل انجام باشد، همکاری با برندهایی همچون شَنِل بود.

علاوه بر این، یکی از سکانس های به یادماندنی این فیلم در واقع ادای دینی به کوکو شَنِل، طراح مُد برجسته است، جایی که اندی ساکس، روزنامه نگار مُد و فشن با پوشیدن یک جفت چکمه ی بلند شَنِل استایل خود را به کلی تغییر می دهد.

کوکو شَنِل به علاقه به چکمه های بلند مشهور بود اما هرگز در مجموعه های لباسش آن ها را نگنجاند. او چکمه ی بلند خودش که به صورت سفارشی توسط خانه ی مُد ماسارو طراحی شده بود، را زیاد به پا می کرد.

تایتانیک (Titanic)

در زمان فیلمبرداری فیلم «تایتانیک» بیشتر بازیگران در زیر لباس های اصلی خود لباس غواصی به تن می کردند تا بتوانند مدت بیشتری در مخزن های آب بمانند. با این حال، کیت وینسلت جزء معدود افرادی بود که ترجیح می داد آن را به تن نکند.

سیندرلا (Cinderella)

لیلی جیمز بازیگر نقش اصلی «سیندرلا» کفش شیشه ای که تیم طراحی لباس این فیلم ساخته بود را هرگز به پا نکرد. درواقع این کار نشدنی بود، چون این کفش واقعاً از شیشه ساخته شده بود و وزن هر لنگه ی آن نزدیک به یک کیلوگرم بود. به جای آن، جیمز کفش هایی چرمی به پا داشت که بعداً به کمک جلوه های ویژه ی کامپیوتری به شکل کفش های شیشه ای معروف سیندرلا درآمدند.

دزدان دریایی کارائیب (Pirates of the Caribbean)

کلاه معروف کاپیتان جک گنجشکه چرمی به نظر می رسد و در ابتدا هم همینگونه بود. اما بعد از بارها افتادن کلاه در آب و گم شدنش، تیم طراحی لباس فیلم تصمیم گرفتند کلاه این شخصیت را از جنسی بسازند که ضدآب باشد و روی آن شناور بماند، به همین دلیل به سراغ لاستیک رفتند.

دیو و دلبر (Beauty and the Beast)

اِما واتسون در لایو اکشن «دیو و دلبر» یک بل امروزی را به تصویر می کشد. به همین دلیل طراح لباس فیلم به همراه او لباس هایی برای این شخصیت طراحی کردند که منعکس کننده ی این نکته باشد. مثلاً شنل بل از جنسی اورگانیک و به لحاظ زیست محیطی پایدار بود. به علاوه، آن ها تصمیم گرفتند به جای کفش های بالرینی که بل در نسخه ی انیمیشن به پا داشت، از یک جفت چکمه استفاده کنند.

کروئلا (Cruella)

برای شخصیت اصلی فیلم «کروئلا» حدود ۴۷ لباس مختلف در نظر گرفته شده بود. برای مثال، در فیلمنامه اشاره شده بود که این شخصیت شرور شنل سفید رنگی به تن می کند که برای نمایش لباسی دیگر آتش می گیرد. این لحظه در نهایت با کمک جلوه های ویژه ی کامپیوتری به تصویر کشیده شد، گرچه تیم طراحی لباس فیلم به استفاده از پارچه های مخصوص هم فکر کرده بودند تا این لحظه را بدون استفاده از جلوه های ویژه ی کامپیوتری به اجرا درآورند.

یکی دیگر از چالش طراحی لباس این فیلم مربوط به دامن قرمز رنگ بزرگ کروئلا بود. برای دوخت این دامن از گروه بزرگی از دانشجویان، انترن ها و کارآموزان حوزه ی مُد کمک گرفته شد که ۵،۰۶۰ عدد گلبرگ پارچه ای را یک به یک به آن دوختند.

خارش هفت ساله (The Seven Year Itch)

مشهورترین تصویر از مریلین مونرو با آن پیراهن سفید رنگ به پرواز درآمده، سکانسی از فیلم «خارش هفت ساله» است. این سکانس گرچه در تبلیغات فیلم مورد استفاده قرار گرفت، اما در آن زمان (۱۹۵۵) نامناسب تشخیص داده شد و از فیلم حذف گشت.

علیرغم شهرت فراوان این لباس، طراح آن، ویلیام تراویلا، علاقه ای به طراحی خود نداشت و آن را یک «لباس کوچک احمقانه» خطاب می کرد. با این حال، ۳ نسخه از این لباس به قیمت ۶/۴ میلیون دلار به فروش رفت.

خاندان اژدها (House of the Dragon)

در سریال «خاندان اژدها» تغییرات شخصیت ها در ویژگی های مختلف لباس آن ها مثل رنگ شان نمود پیدا می کند.

برای مثال، قرمز و سیاه رنگ های دودمان تارگین هستند. رینیرا در ابتدا لباس هایی به رنگ زرد روشن یا بژ به تن می کند. او دختری جوان است که هنوز درگیر مسائل تارگرین ها نشده است.

با این حال، رینیرا پتانسیلی که در آینده از او نمایان خواهد شد را زودتر در لباس هایش نشان می دهد. به فلس های روی شانه ی لباس او دقت کنید. رینیرا هر چه بزرگ تر و قدرتمندتر می شود، فلس های روی شانه ی لباسش نیز بیشتر می شود.

لباس های تارگرین ها مملوء از نمادهایی است که بر قدرت این خاندان تأکید دارند، مثل سگک ها، دکمه ها و کلاهخودهایی که به شکل اژدها هستند.

جالب است بدانید که لباس رزم دیمون با الهام از زره سامورایی ها طرحی شده بود.

سکوت بره ها (The Silence of the Lambs)

طراحی ماسک هانیبال لکتر برای طراحان لباس فیلم «سکوت بره ها» اندکی زمان برد. در نهایت جنس فایبرگلاس برای ساخت این ماسک انتخاب شد. آن ها در ابتدا می خواستند ماسک را رنگ کنند، اما وقتی دیدند ماسک فایبرگلاس خود ظاهری شبیه به یک تکه چرم قدیمی و خشک شده پیدا کرده متوجه شدند نیازی به تغییر آن نیست.

خاطرات خون آشام (The Vampire Diaries)

در فصل اول سریال «خاطرات خون آشام» ظاهر دیمن حس و حال شخصیت های منفی را دارد؛ او لباس های تیره به تن می کند و شیفته ی کت های چرمی است. اما تا فصل هفتم سریال این شخصیت دستخوش تحولات چشمگیری می شود. او مهربان تر می شود. دوستانش را نجات می دهد و مانند انسان ها لباس می پوشد، مثل پیراهن های چهارخانه ای که به تن می کند.

حریم سلطان (Magnificent Century)

خرم سلطان این پیراهن قرمز رنگ را وقت هایی که می خواست به اتاق سلطان برود به تن می کرد تا او را مسحور خود کند. او یک گردنبند نامتعارف هم به گردن می انداخت که شبیه به یک ریسمان طلایی رنگ بود. گردنبند زنان ارشد حرمسرا معمولاً یک زنجیر با آویز یا به شکل نیم دایره بود. اما خرم سلطان گردنبندی به شکل منگوله به گردن می انداخت که توجه را به قسمت سینه جلب می کرد.

علاوه بر این، خرم سلطان در ابتدای سریال لباس هایی به رنگ تند به تن نمی کرد. اما هر چه گذشت رنگ لباس هایش تندتر شد.

صبحانه در تیفانی (Breakfast at Tiffany’s)

آدری هپبورن در فیلم «صبحانه در تیفانی» پیراهن سیاه رنگی به تن دارد که طراحی ژیوانشی بود. این لباس گرچه در دهه ی ۱۹۶۰ طراحی شده اما هنوز هم بسیار مشهور است.

از این لباس ۳ نسخه وجود دارد: یک نسخه در آرشیو شرکت ژیوانشی، نسخه ی دیگر در موزه ی لباس ِ مادرید پایتخت اسپانیا و نسخه ی سوم که در سال ۲۰۰۶ در یک مزایده به قیمت ۶۰ هزار یورو فروخته شد.

خاندان گوچی (House of Gucci)

طراح لباس فیلم «خاندان گوچی» اجازه ی دسترسی به آرشیو لباس های قدیمی این برند را داشت و از بعضی از آن ها در طراحی های خود برای شخصیت های فیلم بهره برد.

هری پاتر (Harry Potter)

آلن ریکمن در طراحی لباس شخصیت پروفسور اسنیپ نقش داشت. او به دلیل ذهنیتی که از ظاهر این شخصیت یافته بود، توصیه هایی به گروه طراحی لباس فیلم درباره ی نحوه ی طراحی لباس او داشت. به نظر ریکمن او برای این نقش به لباسی پر دکمه نیاز داشت چون هنگام طراحی شخصیت اسنیپ برای خود، او را در حال بستن دکمه های لباسش تصور کرده بود. علاوه بر این، او خواست که لباس اسنیپ آستین های تنگی داشته باشد.