دالایی لاما پس از انتشار ویدئویی که این رهبر معنوی را در حال بوسیدن لب‌های یک پسربچه در مراسمی در شمال هند نشان می‌دهد و سپس از او می‌خواهد «زبانش را بمکد» عذرخواهی کرد.
در بیانیه‌ای که روز دوشنبه از سوی دفتر دالایی لاما منتشر شد آمده است که «او مایل است از این پسر و خانواده اش و همچنین بسیاری از دوستانش در سراسر جهان به خاطر صدمه ای که ممکن است از این حرف‌های او دیده باشند عذرخواهی کند.» و اضافه کرد که «از این اتفاق پشیمان است.»
در این بیانیه آمده است: «این حضرت اغلب آدم‌هایی را که با آنها ملاقات می‌کند به‌طور معصومانه و بازیگوشانه‌ای، حتی در ملاء عام و جلوی دوربین ها، دست می‌اندازد و سر به سرشان می‌گذارد.»
عذرخواهی او پس از آن صورت گرفت که ویدئویی از یک رویداد در شهر دارمشالا (Dharamshala) در ماه فوریه در شبکه های اجتماعی منتشر شد و بسیاری از کاربران از این اقدام دالایی لاما انتقاد کردند.
در این ویدئو، پسر کوچکی را می‌بینیم که در حال نزدیک شدن به برنده جایزه صلح نوبل از او می‌پرسد: «می‌توانم بغلتان کنم؟»
سپس رهبر معنوی ۸۷ ساله پسر را روی صحنه دعوت می‌کند و به گونه‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید: «اول اینجا» و باعث می‌شود پسر او را در آغوش بگیرد و ببوسد.
دالایی لاما سپس به لب‌هایش اشاره می‌کند و می‌گوید: «بعد فکر کنم باید اینجا را هم ببوسی». سپس چانه پسر را می‌کشد و لب‌هایش را می‌بوسد. او پس از چند ثانیه در حالی که زبانش را بیرون می‌آورد، می‌گوید: «و زبانم را بمک!»
این کلیپ خشم کاربران شبکه های اجتماعی را برانگیخت و مفسران اقدامات دالایی لاما را «رسوایی»، «نفرت انگیز» و «کاملا بیمارگونه» نامیدند.
در واکنش به این حادثه، گروه برجسته حقوق کودک مستقر در دهلی به نام حق (Haq) در بیانیه ای گفت «هر نوع کودک آزاری» را محکوم می‌کند. در ادامه این بیانیه آمده است برخی اخبار به فرهنگ تبت در مورد نشان دادن زبان اشاره دارد، اما این ویدیو قطعا در مورد هیچ گونه بیان فرهنگی نیست و حتی اگر هم باشد، چنین بیان فرهنگی قابل قبول نیست.
با این حال برخی از حامیان دالایی لاما این انتقادها را تقبیح کرده و استدلال می‌کنند که اقدامات این رهبر هندی از منظر غربی سوء تعبیر شده است.
دالایی لاما کیست؟
دالایی لامای فعلی، تنزین گیاتسو (Tenzin Gyatso)، چهاردهمین دالایی لاما و شناخته شده ترین شخصیت بودایی زنده جهان است. این رهبر معنوی اصلی مکتب «کلاه زرد» بودیسم تبتی، توسط میلیون ها نفر به عنوان تناسخ پیشینیان خود مورد احترام است. او در سال ۱۹۸۹ برنده جایزه صلح نوبل شد.
این رهبر معنوی از سال ۱۹۵۹ و پس از قیام ناموفق تبتی ها علیه اشغالگری چین در هند مستقر شده است. او بعدا یک دولت در تبعید را در شهر دارمشالای هند در شمال این کشور تأسیس کرد و هزاران تبتی را رهبری کرد. پکن او را متهم می‌کند که می‌خواهد چین را تجزیه کند و از او به عنوان «گرگی در لباس راهب» یاد کرده است.
حادثه فوریه اولین باری نیست که جنجال و حاشیه‌هایی پیرامون این فرد ۸۷ ساله در سال های اخیر برانگیخته است. او پس از مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۹ با بی‌بی‌سی که طی آن گفت اگر یک دالایی لاما (زن) بخواهد جانشین او شود، «باید جذاب‌تر باشد» نیز عذرخواهی کرد و مدعی شد که خود، طرفدار حقوق زنان است.
باور بکنید یا نه اکثر رهبران معنوی بیماران جنسی هم هستند
دقیقا همینه، به دینش هم ربطی نداره، این کثافت کاری ها مختص تمام ادیانه
دقیقا
دقیقا یه گرگه.
جالب اینه تو کشوری زندگی میکنه که دادگاه حقوق بشری داره. نه شکایتی نه زندانی هیچی.
اینقدر کثافت ادم ندیدم
زهد تصنعی و اجباری به همین کثافتها منتهی میشه