قانون عجیبی که ۱۲ خواهرِ تنها پسر خانواده انگلیسی برایش وضع کردند

دعوا بر سر دستشویی خانه یکی از درگیری های همیشگی هر خانواده ای است. اما به چارلز لوییس فکر کنید که همیشه مجبور بود کارهای صبحگاهی اش را با وجود ۱۲ خواهر انجام دهد.

چارلز که حالا مردی ۳۶ ساله و مدیر یک شرکت بیمه است می گوید: « همیشه ساعت ۵:۳۰ صبح از خواب بیدار می شدم تا دوش بگیرم و به ازدحام دخترهایی که می خواستند به ظاهر خود برسند برنخورم. خواهرهایم همیشه زمان خیلی زیادی را صرف آرایش موها و صورت شان می کردند. اگر زود از خواب بیدار نمی شدم، دیگر خبری از آب گرم نبود و وسط ابری از اسپری مو و عطر خفه می شدم.»

چارلز چهارمین فرزند یک مسئول پذیرش، تریسی ۵۸ ساله و یک مربی بدنسازی پیت ۶۳ ساله است.

تریسی می گوید: «بعد از به دنیا آمدن چارلز ما ۴ بچه داشتیم که همگی زیر ۴ سال بودند. اما چند ماه بعد دوباره حامله شدم. فهمیدم عاشق بچه دار شدن هستم.»

تریسی و پیت ۱۳ فرزند دارند: کارلی ۳۹ ساله، تریسی جونیور ۳۸ ساله، سامانتای ۳۷ ساله، چارلز ۳۶ ساله، لیندزی ۳۵ ساله، دنیل ۳۳ ساله، شانتل ۳۲ ساله، شارلوت ۳۰ ساله، جورجیای ۲۹ ساله، کندیس ۲۷ ساله، شانن ۲۴ ساله، شازنی ۲۲ ساله و پورشای ۱۹ ساله.

آن ها ۲۵ نوه ی ۱۸ تا یک ساله هم دارند.

به گفته ی تریسی، خواهران چارلز همیشه بر سر او با یکدیگر دعوا می کردند: «خواهرهایش عاشق اتو کردن و شستن لباس هایش و مراقبت از او بودند. اگر گرفتار بودم دخترهایم همیشه فوراً به کمکم می آمدند. همه شان چارلز را لوس کردند. به او می گفتند پرنس چارلز و او هم خواهرهایش را “فرشتگان چارلی” صدا می کرد. این شوخی را هنوز هم می کنند.»

سامانتا، یکی از خواهران چارلز که ۱۳ ماه از او بزرگ تر است به خاطر علاقه ی مشترک شان به فوتبال رابطه ی ویژه ای با برادر خود داشت.

تریسی در اینباره می گوید: «آن ها همیشه باهم به فوتبال می رفتند. حتی حالا هم طرفدار پر و پا قرص تیم تاتنهام اند و همیشه همراه بچه هایشان برای تماشای بازی ها می روند.»

چارلز اذعان می کند که بسیاری از اوقات به خواهرهایش رشوه می داد تا وظایف خانگی اش را برایش انجام دهند: «وقتی در ۱۷ سالگی گواهینامه ی رانندگی ام را گرفتم فهمیدم می توانم از آن برای انجام ندادن کارهای خانه مثل تمیز کردن دستشویی، جارو کردن خانه یا شستن ظرف ها استفاده کنم. اگر خواهرهایم کارهایم را انجام می دادند آن ها را با ماشین به مدرسه می رساندم یا پیش دوست شان می بردم. همیشه باهم معامله می کردیم.»

چارلز به عنوان تک پسر خانواده ی خود این شانس را داشت که یک اتاق جداگانه و اختصاصی برای خود در خانه ی چهار خوابه شان داشته باشد.

به گفته ی تریسی، اتاق چارلز مملوء از پوسترهای فوتبال بود و رنگ صورتی در آن ممنوع بود.

چارلز می گوید: «از همان بدو تولد یک اتاق جداگانه شدم. من تنها بچه ی خانواده بودم که اتاق اختصاصی داشت. دو تا از اتاق خواب ها برای خواهرهایم بود. دو تا خواهر آخرم هم چند سالی در اتاق خواب پدر و مادر می خوابیدند.»

چارلز اذعان می کند که حریم شخصی در خانه ی آن ها چیز کمیابی بود.

او می گوید: «اتاق کوچکم برایم حکم یک پناهگاه را داشت. خواهرهایم همه شان رابطه ی خیلی خوبی باهم داشتند و فقط وقت هایی که باهم دعوا می کردند یا برای انجام تکالیف مدرسه جا لازم داشتند به اتاق من حسودی می کردند.»

به گفته ی چارلز او ابتدا «با کوهی از چیزهای صورتی و باربی» بازی می کرد اما بعداً قطار اسباب بازی، کنسول بازی و کامپیوتر هدیه گرفت که طولی نکشید که خواهرهایش به سراغ آن ها آمدند.

چارلز در اینباره می گوید: «۱۳ سالم که بود فهمیدم خواهرهایم دائماً می آیند و کنسول های بازی، کتاب ها، خودکارها و حتی کفش های ورزشی اش را قرض می گیرند اما پس نمی دهند. مجبور شدم با آن ها سختگیرتر شوم. وسایلم را در یک کمد قفل دار می گذاشتم و در اتاقم را هم قفل می کردم. همیشه به شامپو، ژیلت و سشوارم ناخنک می زدند.»

به اذعان چارلز، برای دوری از سر و صدای زیاد خواهرهایش همیشه در اتاقش را می بست.

او در اینباره می گوید: «خواهرهایم خیلی سر و صدا داشتند؛ سر عروسک بازی، آرایش کردن و بعداً هم سر مسائل عشقی. سعی می کردم از همه ی این چیزها دور بمانم.»

چارلز دوستانش را از رابطه با خواهرانش منع کرده بود. او در اینباره می گوید: «نمی خواستم دردسری پیش بیاید. می دانستم اگر رابطه شان درست پیش نرود پای من هم به ماجرا کشیده می شود.»

تریسی می گوید: «چارلز آنقدر مراقب خواهرهایش بود که هیچ کدام از دوستانش جرأت نمی کردند خواهرهایش را به قرار دعوت کنند.»

چارلز هم البته از رابطه با دوستان خواهرانش خودداری می کرد. او در اینباره می گوید: «سخت بود چون با وجود ۱۲ خواهر، همه شان با بیشتر دخترهای مدرسه دوست بودند.»

خواهران چارلز اگر مشکلی در مسائل عاشقانه ی خود داشتند همیشه روی راهنمایی و کمک برادرشان حساب باز می کردند.

چارلز در اینباره می گوید: «اگر پسری به نظرم خوب نمی آمد همیشه به خواهرهایم می گفتم و آن ها هم می دانستند که راهنمایی های خوبی می کنم. به هیچکس اجازه نمی دادم خواهرهایم را ناراحت کند.»

چارلز با همسر خود، مادلین که حالا ۳۳ سال دارد و در سرویس سلامت ملی انگلیس کار می کند، در ۱۸ سالگی در یک مهمانی آشنا شد. آن ها در سال ۲۰۱۶ با یکدیگر ازدواج کردند و حالا ۳ فرزند دارند: هری ۱۰ ساله، بل ۸ ساله و بتسی ۲ ساله.

چارلز می گوید: «خواهرهایم با آغوش باز از مادلین استقبال کردند. او و خواهرهایم خیلی همدیگر را دوست دارند.»

او همچنین می گوید: «حالا با ۳ بچه می فهمم که پدر و مادرم با بزرگ کردن من و ۱۲ خواهرم چه کار بزرگی کردند. آن ها برای داشتن این خانواده ی بزرگ از خودگذشتگی های زیادی کردند، ولی من و مادلین نمی خواهیم دیگر بچه دار شویم.»

لوییس ها، وقتی بچه های خانواده کوچک بودند برای بیرون رفتن به دو ماشین ۷ نفره نیاز داشتند. علاوه بر این، هفته ای ۵۰ رول دستمال توالت، ۷ لیتر شیر، ۲۴۰ بسته غلات صبحانه، ۳۰ عدد شامپو و نرم کننده ی مو و ۷ عدد خمیردندان مصرف می کردند.

تریسی که بعد از تولد هر فرزند به سر کار بازمی گشت و پیت که هرگز به کمک های دولتی اتکا نمی کرد، همیشه حساب شده خرج می کردند.

چارلز که حالا در کنار شغل اداری اش، مربی یک تیم فوتبال زیر ۱۰ سال نیز هست، می گوید بزرگ شدن در یک خانواده ی سختکوش که در آن همه به یکدیگر کمک می کردند، به او ارزش کار تیمی و همکاری را یاد داد.

او در اینباره می گوید: «ما همیشه با هم روی پروژه هایمان کار می کردیم. همیشه به هم کمک می کردیم و وقت هایی که باید کاری در خانه انجام می شد همه مثل اجزای یک ماشین با هم کار می کردیم.»

چارلز همچنین می گوید: «من آرامش نسبی خانواده ی کوچک تر خودم را دوست دارم ولی دورهمی های خانوادگی مان با خواهرهایم همیشه عالی است. مثل همان قدیم ها است.»

خواهران چارلز همگی در نزدیکی یکدیگر زندگی می کند و چارلز می گوید اگر به کمک یا صحبت با خواهرهایش نیاز داشته باشد همیشه یکی از آن ها در دسترس است.

به گفته ی چارلز، او و پدرش وقت هایی که به یک خلوت مردانه نیاز داشتند با همدیگر به دیدن بازی های تیم تاتنهام می رفتند، با این حال، زمانی که خودش فوتبال بازی می کرد خواهرانش بزرگ ترین حامی او بودند.

او در اینباره می گوید: «وقت هایی که خانواده ام برای دیدن بازی ام می آمدند انگار یک گروه اختصاصی تشویق کننده داشتم. خواهرهایم با همه ی وجود جیغ می کشیدند.»

او می گوید عاشق خانواده ی بزرگ خود و خواهرهایش است و هر زمان به راهنمایی خواهرانه نیاز داشته باشد ۱۲ انتخاب دارد.