پس از برخورد کشتی تایتانیک با کوه یخ در اقیانوس اطلس شمالی در آوریل ۱۹۱۲، بیش از ۱۵۰۰ نفر – حدود ۷۰ درصد از مسافران هواپیما – به طرز غم انگیزی جان باختند. اما جسد حدود ۱۱۶۰ مسافر هرگز پیدا نشد. عکس های جدید از این کشتی غرقشده، کفش ها و بطری های شامپاین متعلق به سرنشینان را نشان میدهد. دیلی میل نظر کارشناسان را درباره اجساد گمشده این کشتی پرسیده که در ادامه میخوانیم.
جیمز دلگادو، باستان شناس و مورخ دریایی که خود به سمت تایتانیکِ غرقشده غواصی کرده است میگوید ممکن است هنوز بقایای انسانی درون آنچه از این کشتی لوکس باقی مانده وجود داشته باشد. او میگوید: «دانشمندان تصور میکنند که این احتمال وجود دارد اما این علمی است که ما چیز زیادی دربارهاش نمیدانیم، بهویژه در اعماق اقیانوس.»
از ۲۲۲۴ سرنشین کشتی تایتانیک، حدود ۱۵۱۷ نفر بر اثر غرق شدن کشتی در ساعات اولیه ۱۵ آوریل، در عرض کمتر از سه ساعت پس از برخورد با کوه یخ جان خود را از دست دادند. نزدیک به ۳۴۰ جسد با جلیقه های نجات در سطح اقیانوس کشف اما ۱۱۶۰ جسد ناپدید شدند و دیگر هرگز دیده نشدند.
دلگادو میگوید پس از طی زمان طولانی در کف اقیانوس که عمدتا پر از باکتری هاست، حتی دندانها هم حل میشوند. او که در سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ دو سفر به سمت بقایای تایتانیک انجام داده میگوید: «آنچه بسیار جالب توجه است، جفت کفشهای از هم باز شده است که نشان میدهد آنجا جایی است که در نهایت در آن آرمیدهاند.»
سال ۲۰۰۴ عکس ترسناکی از یک چکمه در کنار چیزی که به نظر یک کت میآید منتشر شد که تنها نمونهای از اموال شخصی است که دیگر مالکی ندارند. دلگادو معتقد است که با این اقلام باید با احترام رفتار کرد، بهگونهای که آنها خود جزئی از انسان هستند.
جیمز کامرون کارگردان فیلم پرفروش سال ۱۹۹۷ بیش از ۳۰ بار به سمت کشتی تایتانیک غواصی کرده و بیشتر از خود کاپیتان اسمیت در این کشتی زمان صرف کرده است. او قبلا گفته بود: «ما لباس و کفش دیدم. جفت کفشهایی که قویا نشان میداد زمانی در آن نقاط جسدهایی وجود داشتهاند اما هرگز بقایایی از انسان ندیدیم.»
لاشه کشتی تایتانیک در حدود ۳هزار و ۹۶۳ متری اقیانوس اطلس قرار دارد. در این عمق، اجساد تجزیه و یا توسط موجودات دریایی ازجمله ماهی ها و سختپوستان نظیر میگو خورده شدهاند.
موجوداتی که با این اکوسیستم منحصربهفرد زیر آب سازگار شدهاند پوست و بافت انسان را مصرف میکنند. اما استخوان چطور؟ پروفسور جان کاسلا، دانشمند پزشکی قانونی دانشگاه فناوری آتلانتیکاسلایگو در ایرلند میگوید استخوانها در آب شور به سرعت تجزیه میشوند. اما به گفته او ممکن است استخوان های انسانی وجود داشته باشد که حتی پس از ۱۰۰ سال هنوز در خرابه ها باقی بمانند که این بستگی به سطح آب نمک، PH آب و اثرات میکروارگانیسم ها دارد.
پروفسور کاسلا میگوید: «ممکن است استخون های زیادی باقی مانده باشد اما به قدری داخل و اطراف لاشه پراکنده و با گل و لای پوشیده شدهاند که شناسایی آنها بسیار دشوار است.»
لاشه کشتی تایتانیک تا سپتامبر ۱۹۸۵، بیش از ۷۳ سال پس از غرق شدن، پیدا نشد. تایتانیک در حال حاضر در وضعیت شکننده ای قرار دارد، زیرا باکتری ها در حال خوردن آهن بدنه کشتی هستند و در نهایت کل کشتی را مصرف میکنند. آنچه از کشتی باقی مانده به سرعت در زیر آب رو به زوال است که میتواند ظرف ۴۰ سال آینده بهطور کامل ناپدید شود.
در این مرحله، پس از ناپدید شدن کشتی، ممکن است برخی از داراییهای شخصی همچنان باقی بماند، که دلگادو میگوید به طور بالقوه میتوان آنها را به خشکی آورد – اما تنها در صورتی که به جای فروش و معامله برای منافع شخصی، در موزه قرار داده شوند.
با توجه به فشار بسیار زیاد آب در عمق تغریبا چهار کیلومتری اقیانوس، که بدنه فولادی قویترین زیر دریایی ها را له میکند، سالم ماندن برخی اشیا مانند همین پوتینها و قطعات چوبی و نازک فازی و همینطور استخوانهای مسافرین متعلق به تایتانیک در آن عمق کمی عجیب است.
فشار آب در آن عمق بقدری زیاد است که مدرنترین زیردریاییها با بدنههای فولادی را مچاله میکند، بسیار بعید است که تکه استخوان یا دیگر آسیا در طول یک قرن سالم مانده باشد، در تعجبم که چطور برخی ظروف چینی و فلزی و حتی چوبی این کشتی در همان لحظات اول غرق شدن تایتانیک زیر این حجم فشار آب سالم ماندنهاند ؟!