بیش از ۳ دهه از انتشار فیلم «تنها در خانه» (Home Alone) می گذرد، فیلمی که موفق شد به یکی از محبوب ترین فیلم های کریسمسی تاریخ سینما بدل شود. موفقیت این فیلم منجر به ساخت یک دنباله شد که نقش اول آن هم برعهده ی مکالی کالکین بود و بازیگران فیلم اول در این پروژه نیز در همان نقش قبلی خود حضور یافتند. پس از آن هم ۴ دنباله ی دیگر برای این فیلم ساخته شد که البته بازیگران متفاوتی داشتند و به موفقیت کمتری دست یافتند.
۱- هفته ها طول کشید تا خانه ی مناسب برای فیلم را پیدا کنند
هفته ها زمان برد تا سازندگان «تنها در خانه»، خانه ی موردنظرشان را پیدا کنند.
آن ها در نهایت خانه ای در شهر ونتکای ایالت ایلینوی ِ آمریکا را انتخاب کردند که به نظرشان فضای همزمان گرم و تهدیدآمیزی داشت.
کریس کلمبوس، کارگردان «تنها در خانه» در مصاحبه ای گفته: «چند تا عکس از این خانه گرفتم و برای جان هیوز (نویسنده ی فیلم) فرستادم و یادم است که جان گفت: “عالی است. دقیقاً همان تصوری است از خانه ی داستان داشتم.”»
۲- این فیلم برای نزدیک به ۳۰ سال یک رکورد سینمایی را در اختیار خود داشت
فیلم «تنها در خانه» تا سال ۲۰۱۷ پرفروش ترین کمدی لایو اکشن در آمریکا و کانادا، با مجموع فروش ۲۸۵/۷ میلیون دلار بود.
این فیلم برای ۲۷ سال این رکورد را در اختیار داشت، تا اینکه در سال ۲۰۱۷ فیلم چینی Never Say Die موفق به سبقت از آن شد (بدون در نظر گرفتن تورم).
با این حال، «تنها در خانه» هنوز هم یکی از پرفروش ترین کمدی های لایواکشن در آمریکا و کانادا محسوب می شود.
۳- کیرن کالکین برادر کوچک تر مکالی کالکین هم در فیلم حضور داشت
کیرن کالکین، برادر کوچک تر مکالی کالکین که حالا با بازی تحسین برانگیزش در سریال موفق «وراثت» (Succession) شناخته می شود، بازیگری را اولین بار به همراه برادرش در فیلم «تنها در خانه» تجربه کرد. کیرن در این فیلم نقش یکی از اقوام شخصیت کوین را برعهده داشت.
این دو برادر بار دیگر در فیلم «تنها در خانه ۲: گمشده در نیویورک» (Home Alone 2: Lost in New York) با یکدیگر همبازی شدند.
۴- فیلمنامه ی فیلم در عرض تنها یک هفته نوشته شد
جان هیوز که در دهه ی ۱۹۸۰ فیلم های پرفروشی همچون «کلوپ صبحانه» (The Breakfast Club)، «صورتی بهت میاد» (Pretty in Pink) و «شانزده شمع» (Sixteen Candles) را نوشته بود، پیش نویس اولیه ی فیلمنامه ی «تنها در خانه» را در عرض تنها ۹ روز نوشت.
هیوز که با اضطراب شدید پیش از سفر دست به گریبان بود، این داستان را بعد از یک سفر خانوادگی به اروپا نوشت.
او در مصاحبه ای در اینباره گفته: «قرار بود به یک سفر برویم و می خواستم یک فهرست از همه ی چیزهایی که نباید جا می گذاشتم تهیه کنم. با خودم فکر کردم بهتر است بچه هایم را جا نگذارم. بعدش فکر کردم اگر پسر ۱۰ ساله ام را در خانه جا بگذارم چه؟ آنوقت چه کار می کند؟»
۵- مکالی کالکین می گوید تماشای این فیلم برایش راحت نیست
مکالی کالکین در سال ۲۰۱۸ در مصاحبه ای گفت که تماشای «تنها در خانه» برای او با یادآوری خاطرات شخصی زیادی همراه است.
او در اینباره گفت: «وقتی این فیلم را می بینیم تمام اتفاقات سر صحنه برایم یادآوری می شود. مثلاً اینکه نوشابه ام را پشت مبل پنهان کردم. من نمی توانم این فیلم را آنطوری که بقیه می بینند تماشا کنم.»
۶- برای نقش هری، رابرت دنیرو در نظر گرفته شده بود
پیش از آنکه جو پشی بازی در نقش هری ِ «تنها در خانه» را برعهده گیرد، سازندگان فیلم رابرت دنیرو را برای این نقش در نظر داشتند. با این حال، دنیرو این نقش را رد کرد.
به گفته ی کلمبوس او انتظار داشت جو پشی هم این نقش را قبول نکند. او در اینباره گفته: «وقتی پشی نقش را قبول کرد، شوکه شدم.»
۷- یکی از به یادماندنی ترین سکانس های فیلم بداهه بود
واکنش کوین بعد از زدن افترشیو یکی از معروف ترین و به یادماندنی ترین سکانس های این فیلم است.
اما از قرار معلوم کالکین آن را به شکلی که کلمبوس به او گفته بود انجام نداد.
کلمبوس در مصاحبه ای گفته: «بیشتر آدم ها اگر چیزی به صورت شان بزنند که پوست شان را بسوزاند، فوراً دست شان را از روی صورت شان برمی دارند. برای همین به مکالی گفتم وقتی افترشیو را زدی، دستت را بردار و جیغ بزن. فکر کنم چیزی که در فیلم هست برداشت اول مان از این سکانس بود. مکالی در این برداشت دست هایش را روی صورتش نگه داشت. خیلی جالب است که سکانس به یادماندنی این فیلم صرفاً یک تصادف بوده.»
۸- سکانس شلیک کوین با استفاده از انیمیشن ساخته شد
وقتی در سال ۱۹۹۰ فیلم «تنها در خانه» ساخته شد، استفاده از جلوه های ویژه ی کامپیوتری در فیلم ها رایج نبود. و از آنجایی که سازندگان این فیلم بودجه ی اندکی هم برای ساخت آن در اختیار داشتند، مجبور شدند در استفاده از جلوه های ویژه خلاقانه عمل کنند.
در سکانسی که کوین با یک تفنگ بادی به طرف سر یکی از سارقان خانه شلیک می کند، حرکت گلوله در حقیقت با انیمیشن به تصویر کشیده شده بود.
کلمبوس در مصاحبه ای در اینباره گفته: «به یک جوانی که در زیرزمین خانه ی مادرش در شیکاگو زندگی می کرد، ۶۰۰ دلار دادیم تا حرکت گلوله به سمت سر شخصیت مارو را روی فریم ها با دست نقاشی کند.»
۹- نویسنده ی فیلم از همان زمان نوشتن فیلمنامه مکالی کالکین را برای نقش کوین در نظر داشت
مکالی کالکین یک سال پیش از ساخت فیلم «تنها در خانه» در فیلم دیگری به نویسندگی جان هیوز به نام «عمو باک» (Uncle Buck) بازی کرده بود.
بعد از شکل گیری تدریجی ایده ی فیلم «تنها در خانه»، هیوز به این نتیجه رسید که کالکین در این نقش بسیار عالی خواهد بود.
۱۰- سکانس پایانی فیلم در دومین روز فیلمبرداری گرفته شد
فیلم «تنها در خانه» در ماه فوریه (اواسط زمستان) فیلمبرداری شد و سازندگان فیلم امیدوار به بارش برف بودند، چرا که استفاده از برف مصنوعی هزینه ی زیادی داشت. به همین دلیل وقتی در دومین روز فیلمبرداری برف شروع به باریدن گرفت، همه فوراً برای ضبط سکانس پایانی فیلم دست به کار شدند، جایی که کوین در صبح کریسمس از خواب بیدار می شود و دوباره خانواده ی خود را می بیند.
خیلی فیلمش رو دوست دارم
بالای ده بار دیدم و هیچ وقت برام تکراری نمیشه
خیلی هم نوستالژیکه