یانا فرای، زن ۴۰ ساله ی روسی که به خاطر طلاقش از همسر در حال مرگ خود با انتقاد شدید مواجه شده است، از دلیل این تصمیم دشوار گفته و اینکه چرا هنوز آن را درست می داند.
یانا وقتی با همسرش ازدواج کرد ۲۲ سال داشت و همسر او نیز آن زمان ۳۷ ساله بود.
این زوج تقریباً یک سال پیش از ازدواج شان با یکدیگر آشنا شده بودند و یانا حالا معتقد است که برای ازدواج عجله کرده بود، گرچه آن زمان در ابتدا فکر می کرد زندگی مشترک آن ها تا پایان عمر ادامه خواهد داشت.
یانا که اهل سنپرترزبورگ ِ روسیه است، حالا در سنگاپور زندگی می کند و به عنوان مربی رشد فردی (لایف کوچ) فعالیت دارد. او در دوران زندگی مشترکش در نیویورک زندگی می کرد، چون به خاطر شغل همسرش اندکی بعد از ازدواج شان مجبور به نقل مکان شدند و همین امر یانا را درگیر احساس انزوا کرد.
او در اینباره می گوید: «آن زمان تازه داشتم انگلیسی یاد می گرفتم. نه دوستی داشتم، نه خانواده ام پیشم بودند. من در انزوای کامل و بدون وجود هیچ سیستم حمایتی ای بودم.»
متأسفانه تنها ۳ ماه بعد از ازدواج شان معلوم شد همسر یانا به سرطان مبتلا شده است. او در اینباره می گوید: «من شوکه شده بودم. بعد از اولین باری که این موضوع را فهمیدم، ۶ ماه طول کشید تا اصلاً بتوانم کلمه ی سرطان را به زبان بیاورم. ما پیش دکترهای مختلفی رفتیم. ولی هیچکس هیچ پیشنهاد کمکی برای من نداشت. هیچکس از من نپرسید: “به سیستم حمایتی احتیاج نداری؟ خودت مشاوره می روی؟”»
او در ادامه می گوید: «من در مورد سرطان همسرم خیلی امیدوار بودم ولی بعد از چند سال کم کم امیدم را از دست دادم. ۵ سال به درمان گذشت و بعدش کم کم رابطه مان شروع به تغییر کرد. از سال پنجم بود که کم کم به فکر جدایی افتادم. ولی احساس می کردم نمی توانم چیزی بگویم. وقتی یک نفر دارد درست کنارتان می میرد، احساس می کنید نمی توانید درباره ی سلامت روان خودتان حرف بزنید چون آن را با رنج او مقایسه می کنید.»
با این حال، مرگ تراژیک یکی از دوستان یانا نگاه او را تغییر داد. او دراینباره می گوید: «اولین باری بود که به یک مراسم خاکسپاری می رفتم و برایم خیلی شوکه کننده بود. آن زمان در ذهنم به خودکشی به عنوان یک گزینه فکر می کردم، با اینکه تا قبل از آن هیچوقت به آن فکر نکرده بودم. وضعیتم تا این حد بد بود. برایم خیلی واضح بود که اگر خودم را نجات ندهم، احتمالاً خواهم مُرد.»
یانا در ۲۷ سالگی تصمیم به جدایی از همسرش گرفت اما حمایت از او را ادامه داد. به گفته ی خودش، بعد از طلاق شان کماکان به همراه همسر سابقش در جلسات درمان شرکت می کرد.
او در اینباره می گوید: «اوایل درمانش، هنوز حواسش به من بود. حتی به خاطر طلاق مان احساس تأسف می کرد. نمی توانم بگویم که خیلی حمایتگر بود ولی قابل درک بود. ولی چیزی که سخت تر بود، واکنش جامعه بود که انتظارش را نداشتم. آدم ها برایم پیام های وحشتناکی می فرستادند. نمی توانم اسمش را نفرت بگذارم ولی به آن نزدیک بود. خانواده ی همسر سابقم خیلی از دستم ناراحت شدند. وقتی ۲ سال بعد همسر سابقم از دنیا رفت، گرچه بعد از طلاق مان دوباره ازدواج کرده بود، هنوز آنقدر از دستم عصبانی بودند که لزومی ندیدند مرا در جریان فوت او بگذارند.»
یانا از طریق فیسبوک و به طور تصادفی از مرگ همسر سابقش باخبر شده بود. او در اینباره می گوید: «اولین واکنشم این بود که: “حتماً دارید با من شوخی می کنید. قطعاً یک نفر به من خبرش را می داد.” اما هیچکس این کار را نکرد. من مجبور شدم سال ها پیش روانشناس بروم تا بفهمم که به خاطر تصمیمم برای طلاق آدم وحشتناکی نیستم.»
او در ادامه می گوید: «من خیلی خوشحال بودم که او قبل از مرگ دوباره ازدواج کرده بود. واقعاً امیدوارم زندگی خوبی باهم داشتند.»
یانا می گوید در نهایت از تصمیم خود احساس پشیمانی نمی کند و بالاخره توانسته خودش را دوست داشته باشد و همانطور که هست بپذیرد.
او امیدوار است داستان زندگی او برای زن های دیگری که شاید با مشکل مشابهی درگیر هستند، الهام بخش باشد. او دراینباره می گوید: «من احساس می کنم معمولاً به ما، به خصوص زن ها، یاد داده می شود که به دیگران خدمت کنیم. اما وقتی خلافش را انجام می دهید، چیزهای زیادی درباره ی خودآگاهی و تاب آوری روانی یاد می گیرید.»
او در ادامه می گوید: «یاد می گیرید که چطور زیر فشار زندگی کمر خم نکنید. نزدیکی زیاد به مرگ باعث شد قدر زندگی را هم بسیار بیشتر بدانم. وقتی می فهمید که زندگی تا چه حد شکننده است، خیلی از مشکلات برایتان بی اهمیت می شود. به هر روزی که از راه می رسد به چشم یک جایزه نگاه می کنید.»
بدون نظر