۷ اشتباه رایج در عکاسی منظره و چگونگی اجتناب از آنها

مناظر از محبوب ترین و الهام بخش ترین سوژه ها برای عکاسی هستند و راه های مختلفی برای ثبت آنها وجود دارد. اما با وجود روش‌های متنوعی که می‌توانید از آنها برای ثبت عکس از دنیای طبیعی استفاده کنید، تله های رایجی وجود دارد که می‌تواند حتی عکاسان باتجربه را نیز دچار مشکل کند، چه برسد به افراد مبتدی. نکته مهم، شناختن این اشتباهات و درس گرفتن از آنها به عنوان فرصتی برای پیشرفت و ترقی به عنوان یک عکاس است.

در ادامه متداول ترین اشتباهاتی که عکاسان هنگام عکاسی از مناظر مرتکب می‌شوند گردآوری و راه اجتناب از آنها را نیز بیان کرده‌ایم.

۱. تعادل نادرست رنگ سفید

یکی از رایج ترین اشتباهات در عکاسی از طبیعت، درست تنظیم نکردن تراز رنگ سفید است. تراز سفیدی، فرآیند تنظیم رنگ در یک تصویر برای منعکس کردن دقیق رنگ های صحنه به همان شیوه‌ای است که در زندگی واقعی ظاهر می‌شوند. اگر تعادل رنگ سفید به درستی تنظیم نشده باشد این امکان وجود دارد که رنگ های درون تصویر مخدوش و غیرطبیعی به نظر برسند.

برای داشتن رنگ های دقیق‌تر می‌توانید از گزینه تراز سفید خودکار دوربین یا به‌صورت دستی تنظیم کنید.

۲. استفاده از لنز ارزان قیمت

اشتباه دیگر بعضی عکاسان این است که هنگام عکاسی از منظره از لنزهای کیفیت پایین استفاده می‌کنند. لنز با دیافراگم پایین اجازه می‌دهد نور بیشتری وارد دوربین شود و نور بیشتر به معنی جزئیات بیشتر، رنگ‌های پررنگ‌تر و بهبود کلی کیفیت عکس است.

لنزهای ارزان‌تر در بازار از اجزای بی‌کیفیتی ساخته شده و اغلب منجر به تصویری مبهم یا فاقد جزئیات می‌شوند. صرف کمی هزینه اغلب جهشی بزرگ در کیفیت تصویر ایجاد خواهد کرد. وقتی این‌همه برای خرید یک دوربین سرمایه‌گذاری کرده‌اید بهتر نیست که از تمام پتانسیل آن استفاده کنید؟

۳. اشتباه در ترکیب بندی

یکی دیگر از مشکلات بزرگ در عکاسی منظره، توجه نکردن به ترکیب بندی تصویر است. ترکیب بندی به معنای چیدمان عناصر در یک تصویر است و نقش مهمی در تاثیرگذاری و اثربخشی کلی آن تصویر دارد. برخی از اشتباهات رایج در ترکیب بندی منظره عبارتند از وسط قرار دادن سوژه، قرار دادن خط افق در وسط کادر و گنجاندن عناصر منحرف‌کننده زیاد در صحنه.

برای ایجاد ترکیب بندی موثرتر سعی کنید از قانون یک‌ سوم، خطوط برجسته و تکنیک کادر در کادر استفاده کنید تا توجه بیننده را به موضوع و سوژه تصویر جلب کنید.

۴. نوردهی بیشتر و کمتر از حد

شاید بدیهی به نظر برسد اما یکی از آسیب‌زننده‌ترین موارد به عکس منظره، نوردهی نامناسب به صحنه است. نوردهی مناسب به معنی تعادل نور و سایه در تصویر است و می‌تواند تفاوت زیادی در کیفیت کلی تصویر ایجاد کند. اگر تصویر کم‌نور باشد ممکن است جزئیات آن مشخص نشود و اگر بیش از حد نور داشته باشد احتمالا هایلایت های آن بی‌رنگ می‌شود.

برای اطمینان از نوردهی مناسب، یک عکس آزمایشی بگیرید و ببینید چطور به نظر می‌رسد. اگر از دوربین بدون آینه با EVF استفاده می‌کنید، یک پیش‌نمایش زنده از صحنه روبه‌رویتان خواهید دید که می‌توانید نوردهی آن را بسنجید. همچنین هیستوگرام دوربین نیز نمودار نوردهی را در اختیارتان قرار می‌دهد که می‌تواند شما را راهنمایی کند. اگر هیستوگرام تماما به سمت چپ یا راست جمع شده باشد به ترتیب نوردهی کم و بیش از حد دارید.

۵. بی‌توجهی به زمان روز

وقتی در حال کاوش در شگفتی های طبیعت هستید احتمال اینکه از زمان روز غافل شوید بسیار زیاد است. اما زمان روز تاثیر قابل توجهی بر روشنایی و حال و هوای کلی عکس منظره دارد. عکاسی در ساعات طلایی روز یعنی بلافاصله بعد از طلوع و درست قبل از غروب خورشید می‌تواند به نور زیبا، گرم و طلایی منجر شود که به تصویر عمق و بُعد می‌بخشد.

۶. تار شدن تصویر

استفاده از یک دیافراگم کوچک و در عین حال پایین نگه داشتن حساسیت، بهترین راه برای ثبت حداکثر جزئیات است، اما به این معنی است که باید با سرعت شاتر آهسته تر این کار را بکنید. این موضوع متاسفانه خطر لرزش دوربین را افزایش می‌دهد و به تار شدن عکس می‌انجامد.

به جای افزایش حساسیت و ایجاد نویز، بهترین راه برای جلوگیری از لرزش دوربین این است که دوربین خود را روی یک سه‌پایه محکم قرار دهید. اگر با سرعت شاتر بسیار کم عکاسی می‌کنید بهتر است از کنترل از راه دور برای فعال کردن دوربین استفاده کنید زیرا حتی فشردن یک دکمه می‌تواند باعث حرکت دوربین و تار شدن عکس شود.

۷. نداشتن سوژه مشخص

عکاسی منظره بدون داشتن یک سوژه مشخص کار بسیار آسانی است. به عنوان مثال اگر برای عکس گرفتن از یک اقیانوس تنها کاری که انجام می‌دهید این است که دوربین را به سمت آب می‌گیرد و عکس می‌گیرید، درنهایت صحنه‌ای که ثبت می‌شود تنها آب و آسمانی خسته کننده است، نه یک عکس منسجم و چشمگیر.

در عوض سعی کنید آنچه را در که در صحنه برایتان مهم است شناسایی کنید و سپس در عکس خود روی آن تاکید کنید. مسلما لازم نیست کادر را با سوژه پر کنید. کاملا قابل قبول است که هم سوژه و هم زیبایی‌های اطراف را نشان دهید. اما اگر برای برجسته کردن سوژه مشکل دارید سعی کنید نزدیک‌تر شوید یا از لنز بلندتری استفاده کنید. سپس ترکیب خود را بررسی کنید و از خود بپرسید بیننده چه چیزی را در عکس خواهد دید؟ و من می‌خواهم بیننده چه چیزی را ببیند؟