۹ بازیگر مشهور هالیوود که در همه فیلم ها کارهایی تکراری انجام می دهند

بازیگر بودن – چه برسد به بازیگر خوب یا عالی ای بودن – کار دشواری است، چون مجبورتان می کند در جلد شخص کاملاً متفاوتی فرو روید.

اما این بدان معنی نیست که امکان ندارد هیچ یک از ویژگی های شخصیتی یا عادت های بازیگر به نقش هایش نفوذ کند.

از بازیگرانی که همیشه یک نقش را تکرار می کنند یا رفتارهایی تکراری در فیلم ها دارند گرفته تا ستاره هایی که کارنامه ی بازیگری خود را بر پایه ی ویژگی های شخصیتی به خصوصی بنا کرده اند، بازیگرانی که در ادامه از آن ها صحبت خواهیم کرد در تقریباً همه ی فیلم ها کارهای مشابهی انجام می دهند.

هریسون فورد علاقه ی خاصی به اشاره کردن دارد

یکی از مشهورترین نمونه های وجود یک ویژگی مشخص در بازی یک بازیگر، هریسون فورد است که در بیشتر آثار خود انگشتش را با عصبانیت به سوی همبازی هایش گرفته است.

از «ایندیانا جونز» (Indiana Jones) و «جنگ ستارگان» (Star Wars) گرفته تا «فراری» (The Fugitive) و «شاهد» (Witness)، فورد بازی های به یادماندنی ای داشته که در عمده ی آن ها در دست کم یک صحنه با عصبانیت به کسی خیره شده و انگشت خود را به سوی او گرفته است (تقریباً همیشه هم یک انگشت یکسان را).

مارک والبرگ پره های بینی اش را باز می کند

مارک والبرگ هم مانند هریسون فورد، در فیلم ها هنگام عصبانیت پره های بینی اش را باز می کند.

فرقی نمی کند در چه فیلمی با چه ژانری باشد، والبرگ همیشه بدون پلک زدن به شخصیت مقابل خود خیره می شود و پره های بینی اش را طوری باز می کند که گویی می خواهد تمام او را به درون بینی خود بکشد.

از «رفتگان» (Departed) و «خونه بابا» (Daddy’s Home) گرفته تا «قاچاق» (Contraband)، «رنج و گنج» (Pain and Gain) و بسیاری فیلم های دیگر، به نظر می رسد والبرگ کنترلی روی آن ندارد.

میشل رودریگز زنی در دنیای مردها است

میشل رودریگز در تقریباً همه ی فیلم هایش زنی سرسخت و چاله میدانی بوده که مردان تستوسترونی احاطه اش کرده اند، مثل «سریع و خشن» (Fast & Furious)، «آواتار» (Avatar)، «یگان ضربت» (Swat) و حتی سریال «گمشده» (Lost). او بیشتر اوقات یک سکانس تعیین کننده دارد که در آن به همه می گوید به اندازه ی مردان اطرافش سرسخت است یا از دست کم گرفته شدنش به خاطر زن بودن خسته شده است.

اوون ویلسون علاقه ی زیادی به «واو» گفتن و پچ پچ کردن دارد

اوون ویلسون آنقدر در فیلم هایش «واو» گفته که طی سالیان تبدیل به یک میم (شوخی اینترنتی) شده است. یکی دیگر از ویژگی های تکراری بازی او وقت هایی است که صحبت کردن خود را یکباره از حالت پچ پچ به حرف زدن با صدای معمولی تغییر می دهد.

چه فیلمی از وس اندرسون باشد و چه اکشن مهیجی مثل «گریزناپذیر» (No Escape) ویسلون هرگز از انجام چندین باره ی این دو کار باز نمی ماند.

برد پیت دائماً مشغول خوردن است

از قرار معلوم برد پیت دوست دارد در فیلم هایش چیزی بخورد. در فیلم های زیادی می تواند او را مشغول خوردن دید. در حقیقت او طی سال های فعالیتش در ۶۰ فیلم در برابر دوربین مشغول خوردن بوده است که معروف ترین آن در فیلم «یازده یار اوشن» (Ocean’s Eleven) بوده است.

پیت در مصاحبه ای توضیح داد که غذا خوردنش در فیلم «یازده یار اوشن» یکی از ویژگی های شخصیتی بود که نقش آن را برعهده داشت، چون به عقیده ی او این شخصیت همیشه گرفتار بود و هیچوقت نمی توانست سر فرصت بنشیند و غذا بخورد.

ناتالی پورتمن آماده ی گریه کردن است

ناتالی پورتمن در فیلم هایش زیاد گریه می کند که با توجه به نقش های احساسی و دشوار زیادی که طی سال های فعالیتش آن ها را ایفا کرده، امر غیر منطقی ای نیست.

چه نقش یک بالرین در «قوی سیاه» (Black Swan) بوده باشد یا دختری نوجوان در «لئون: حرفه ای» (Leon: The Professional) و یا یک دانشمند در «نابودی» (Annihilation)، پورتمن دوست دارد تمام احساسات سرکوب شده ی نقش خود را با گریه بیرون بریزد.

و البته باید تأکید کرد که او بسیار هم در انجامش ماهر است.

ساموئل ال. جکسون همیشه بددهن است

ساموئل ال. جکسون از قرار معلوم علاقه ی زیادی به فحش دادن در فیلم هایش دارد.

او به قدری در فیلم های خود بددهن است که می توان گفت طی دهه های فعالیت حرفه ای خود در هنر ناسزا گویی به کمال رسیده است.

جکسون البته از قرار معلوم به بددهنی خود افتخار هم می کند. او در مصاحبه ای گفته فحش دادن به او کمک کرد در کودکی به لکنت زبان خود غلبه کند و این عادت ادامه یافته به او این امکان را می دهد که صدای خود را محکم نگه دارد.

رایان رینولدز همیشه مشغول کنایه زدن است

اغلب بازیگران این فهرست به خاطر تنها یک یا دو ویژگی در اینجا نام برده شده اند. اما رایان رینولدز اینگونه نیست، چون او همیشه یک بازی تکراری دارد.

او از زمان ورودش به دنیای بازیگری با سریال کمدی «دو پسر و یک دختر» (Two Guys and a Girl) تا تبدیل شدنش به یک فوق ستاره با فیلم های کمدی رمانتیک و «ددپول» (Deadpool)، رینولدز تقریباً همیشه یک بازی تکراری داشته است، شخصیتی که سریع صحبت می کند، شوخ طبع است، در صحبت های خود دائماً اشارات مبهمی به فرهنگ عامه دارد و با طعنه های خود دیگران را خلع سلاح می کند.

او نقش هایی متفاوت از این هم داشته – مانند فیلم «مدفون» (Buried) – اما رینولدز همیشه زمانی بیشترین محبوبیت را داشته که صرفاً خودش بوده است.

دواین جانسون همیشه هیکلی عضلانی دارد و یک ابرویش را بالا می برد

دواین جانسون یکی از پردرآمدترین بازیگران دنیا است، موضوعی که با توجه به شباهت زیادی نقش های او به یکدیگر قابل تأمل است.

جانسون دو ویژگی دارد که از آن ها به نفع خود استفاده می کند. همه ی نقش های او اندامی عضلانی دارند و از طرف دیگر، او دوست دارد یک ابرویش را بالا ببرد.

نقش های او همگی بسیار شبیه به هم هستند چون این ویژگی ها تنها چیزی هستند که او در بازی خود بر آن ها تکیه می کند. به همین دلیل این سؤال مطرح است که او تا چه زمانی می تواند فعالیت بازیگری خود را با استفاده از آن ها ادامه دهد؟