گوشت، لبنیات و تخم مرغ در کنار هم تقریبا ۱۸ درصد از رژیم غذایی افراد را تشکیل می دهند. اما برای اینکه این گوشت و فرآوردههای حیوانی به دست مصرفکنندگان برسند، یک صنعت بزرگ دامپروری جهانی که معیشت ۱.۳ میلیارد نفر را در سراسر جهان تامین میکند، شکل گرفته است. نقشه هایی که در ادامه این مطلب می بینید با استفاده از پایگاه داده سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (FAO)، که تراکم دام ها را از سال ۲۰۱۰ در سراسر جهان مدلسازی میکند به دنبال پاسخ دادن به این سوالات است که اولا انواع مختلف دام در کدام کشورها متمرکز شده است؟ و ثانیا عادات غذایی هر کشور چه تأثیر بر دامداری می گذارد؟
تراکم مرغ، گوشت گاو و خوک
در نگاه اول، نقشه بالا، شباهت هایی به نقشه پراکندی انسان بر روی زمین دارد. اگرچه وقتی صحبت از موانع طبیعی برای انسان و دام مانند بیابان ها، جنگل ها و رشته کوه ها می شود، همبستگی مشخصی وجود دارد، اما تراکم دام ها بسیار فراتر از متراکم ترین شهرهای انسانی است.
تراکم مرغ
سازمان ملل متحد فائو تخمین می زند که جهان در سال ۲۰۲۱ بیش از ۱۲۱ میلیون تن گوشت مرغ تولید کرده است. فقط با یک نگاه به نقشه توزیع مرغ، دو چیز به وضوح نمایان می شود. اول اینکه چقدر پراکندگی مرغ در در جهان بالاست، ثانیا افزایش تراکم مرغ در هر کشور نسبت مستقیمی با جمعیت آن منطقه دارد.
در ایالات متحده، ایالت های جنوبی از جمله جورجیا، کارولینای شمالی، آلاباما، می سی سی پی و آرکانزاس تولیدکنندگان عمده مرغ هستند.
تراکم خوک
با نگاهی به پراکندگی دام خوک، تراکم در چند منطقه خاص شروع به افزایش می کند. در چین این افزایش تراک قابل مشاهده است و با توجه به اینکه این کشور به عنوان بزرگترین تولید کننده گوشت خوک در جهان در جهان شناخته می شود، جای تعجب ندارد.
همچنین منطقه ای بودن مصرف گوشت خوک مشخص است. ایالات متحده تمرکز زیادی از دام خوک در غرب میانه دارد، در حالی که اروپای مرکزی دارای چندین کشور با سابقه مصرف گوشت خوک از جمله آلمان و لهستان است. در نهایت، تا حدی به لطف تولید ممتاز ژامبون ایبریکو (Jamon Iberico: نوعی ژامبون از گوشت خوک سیاه ایبریا است که در اسپانیا و پرتغال تولید میشود) تراکم خود در کشور اسپانیا نیز برجسته است.
از سوی دیگر، غیبت آشکار پرورش خوک در کشورهای اسلامی، در سراسر آفریقای شمالی، خاورمیانه و آسیای مرکزی وجود دارد که نشان دهنده ممنوعیت مذهبی آنهاست.
تراکم گاو
نقشه توزیع گاو تقریبا مشابه توزیع مرغ است، اگرچه ردپای آن به طور قابل توجهی گسترده تر است.
محصولات جانبی اصلی گاو مانند شیر و چرم، و همچنین قدرت مطلق گاو، آنها را حتی برای کشورهایی که گوشت گاو زیادی مصرف نمی کنند، حیاتی می کند. فائو تخمین می زند که جهان تنها در سال ۲۰۲۱، ۷۴۶ میلیون تن شیر خام گاو تولید کرده است.
در نقشه، بزرگترین تولیدکنندگان گاو برجسته هستند. به عنوان مثال، هند بزرگترین تولید کننده شیر و چهارمین تولید کننده بزرگ گوشت گاو است و تراکم گاو زیادی در سراسر مناطق پرجمعیت و کشاورزی دارد. برزیل، همچنین یکی از چهار تولیدکننده برتر گوشت و شیر گاو، دارای مناطقی از گاوهای پر تراکم در داخل کشور است که به ویژه به جنگل های بارانی آمازون نفوذ می کنند. در همین حال، ایالات متحده بزرگترین تولیدکننده گوشت گاو و دومین تولیدکننده بزرگ شیر در جهان است.
نقشه پراکندگی اردک، گوسفند و بز
اگرچه مرغ، گوشت گاو و خوک، رایج ترین انواع دام در سراسر جهان هستند، انواع دیگری از حیوانات نیز وجود دارند که توزیع منطقه ای بسیار بیشتری دارند. در نقشههای زیر، تراکم دام هایی را میبینید که فقط در چند مکان متمرکز شدهاند که ارتباط مستقیم با علاقه فرهنگی به این حیوانات دارد.
تراکم اردک
در مقایسه با مرغ، اردک ها کمتر رایج هستند. چین، ۷۸ درصد از تولید جهانی گوشت اردک در سال ۲۰۲۱ را به خود اختصاص داده است، اما کشورهای دوم ویتنام و فرانسه نیز تراکم بالایی را نشان می دهند.
شاید برای برخی تعجب آور باشد که اردک ردپای پر رنگی در بنگلادش دارد. کشاورزان این کشور طی دهه های گذشته، اردک را به عنوان پرنده ای سودآورتر و اخیراً به عنوان پرنده ای سازگار با تغییرات آب و هوایی پذیرفته اند.
تراکم گوسفند
با حرکت به سمت گوسفندان که گوشت، شیر و پشم آنها در صنایع مورد استفاده قرار می گیرد، بار دیگر شاهد پراکندگی جهانی گستردهای هستیم.
تمرکز گوسفند بیشتر در سراسر آفریقای شمالی و مرکزی، خاورمیانه و آسیای مرکزی مشاهده می شود. استرالیا، نیوزلند و بریتانیا نیز در مناطق خود تراکم بالای گوسفند را نشان می دهند.
تراکم بز
بیشترین تراکم بزها در شمال هند، شمال چین، مغولستان و بسیاری از کشورهای آفریقایی، به ویژه نیجریه است که صنعت پرورش بز قدرتمندی دارد.
صنعت دام در آینده چه تغییری می کند؟
سازمان ملل تخمین میزند که مصرف جهانی گوشت تا سال ۲۰۳۰ به میزان ۱۴ درصد افزایش یابد که عمدتاً ناشی از رشد جمعیت است. در عین حال، انتشار گازهای گلخانه ای دامداری ها در سال های اخیر به طور فزاینده ای مورد انتقاد قرار گرفته است و پیش بینی می شود این صنعت تا سال ۲۰۳۰ افزایش ۵ درصدی در تولید این این گاز را ثبت کند.
همه این عوامل، در کنار رشد گوشت گیاهی و گوشت های کارخانه ای، ممکن است توزیع دام را در دهه آینده تغییر دهد.
بدون نظر