رسانه حامین مدیا که به موضوع ازدواج می پردازد در روزهای گذشته در صفحه ی اینستاگرام خود گزارشی درباره ی نظر مادران و پسران ایرانی درباره ی آزمایش بکارت منتشر کرده که در شبکه های اجتماعی بحث برانگیز شده است. این گزارش تفاوت نگاه مادران و پسران به این موضوع را به وضوح نشان می دهد.
تست باکرگی و آزمایش بکارت همواره یکی از موضوعات پر بحث در جامعه ایرانی بوده است.
آزمایش بکارت برای تشخیص باکره بودن و عدم رابطه جنسی دختران قبل از ازدواج انجام می‌شود؛ عملی که باید با رضایت خود فرد صورت گیرد و حتی با درخواست مراجع قضایی هم باز رضایت فرد برای انجام آن ضروری است. با این حال بسیاری از دختران قبل از ازدواج مجبور می‌شوند تن به این آزمایش دهند.
در سال ۱۴۰۱ خبری درباره ی اجباری شدن ارائه ی گواهی بکارت در زمان ثبت عقد دائم منتشر شد که از سوی قوه قضاییه تکذیب شد.
همچنین در سال ۱۴۰۰ گروهی از شهروندان در موضعی انتقادی نسبت به آزمایش باکرگی در فضای مجازی دست به کار شدند و با راه اندازی یک کارزار اینترنتی خطاب به محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس خواستار تصویب قانونی برای ممنوعیت انجام تست بکارت شدند.
در بخشی از متن این کارزار خطاب به رئیس مجلس آمده بود: «تقاضا صرفا یک چیز است: برچیده شدن مسیر آزمایش باکرگی. کتمان این قضیه سودی ندارد چراکه نرخ تجربه حداقل یکبار رابطه جنسی قبل از ازدواج دائمی به گواه همه تحقیقات میدانی و پنهانی، سال به سال در حال افزایش است.»
راه اندازی این کارزار با موجی از واکنش ها در میان کاربران شبکه های اجتماعی مواجه شد. بسیاری به این موضوع اشاره کردند که این مسئله در اکثر موارد بین دختر و پسر حل می‌شود اما با ورود خانواده‌ها به موضوع، رابطه و ازدواج ملغی می‌شود یا ارتباط بین فرزند و خانواده از بین می‌رود و برآیند تشکیل خانواده صفر می‌ماند. بسیاری هم درباره‌ی آسیب روحی این آزمایش گفتند و اینکه آزمایش می‌تواند زنان و دختران را دچار درد و رنج شدید کند.
بکارت موضوعی است که همچنان نوعی معیار شرافت برای زنان در جوامع سنتی به شمار می‌آید، شمار زیادی از قتل‌های ناموسی در جوامع سنتی بر سر موضوع بکارت است. کافی است مردی مدعی باشد که همسرش باکره نبوده تا بخشی از جامعه و فرهنگ مردسالار مجوز ترک همسر، آسیب رساندن به او یا حتی قتل همسر را برای مرد صادر کند، در بستر چنین فرهنگی است که علم نیز به کمک عرف می‌آید تا باکره بودن یا نبودن زن را ثابت کند. صدور گواهی بکارت اما تنها جنبه‌ی فرهنگی و عرفی ندارد. هم چنین فعالان حقوق زن، آزمایش بکارت را نوعی خشونت علیه زنان می‌دانند و حتی معتقدند این آزمایش می‌تواند خشونت را بازتولید کند و به مراحل جدیدی حتی قتل برساند.
از طرف دیگر قوانینی وجود دارد که جلوی از بین رفتن فرآیند آزمایش بکارت را می‌گیرد، قوانینی مثل قانون مهریه کاملا متکی به بکارت هستند؛ اگر زنی هنگام طلاق باکره نباشد، می‌تواند مهریه‌ی کامل را از همسرش بگیرد. وجود این تعارض یعنی خشونت در برابر قوانینی مثل مهریه یا نقض قرارداد عقد، موضوع را در یک دوراهی اخلاقی قرار می‌دهد.
آزمایش بکارت در حالی در ایران و برخی کشورهای دیگر دنیا صورت می‌گیرد که سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که این آزمایش اعتبار علمی ندارد، نه بکارت را تثبیت می‌کند و نه رابطه‌ی جنسی را. جدا از این، آزمایش بکارت برای تشخیص اینکه یک زن باکره هست یا نه، از اعتبار پزشکی برخوردار نیست. در جهان، تنها نوع دیگری از این آزمایش که شکل اصلاح شده‌ی آن است، با اهداف درمانی و با توافق کامل زنان صورت می‌گیرد.
با احترام به مادران محترم!
به مادران عزیز هیچ ارتباطی نداره و بهتره متوجه بشن نباید در هر چیزی دخالت کنن
متاسفانه جامعه به سمت فرهنگ شنیع غرب رفته باید فرهنگ سازی کنیم و رسوم ایرانی را حفظ کنیم
برو‌بابام