امروزه بیش از ۴.۳ میلیارد نفر در محیط های شهری زندگی می کنند که معادل ۵۵ درصد از جمعیت جهان است. اما بزرگترین شهر جهان کدام است؟ پاسخ به این سوال به این بستگی دارد که از چه معیاری برای تعیین مرزهای شهرها و اندازه گیری جمعیت آنها استفاده شود. نمودار زیر بر اساس آخرین سرشماری ها و پیش بینی های رسمی، بزرگترین شهرها را بر اساس سه معیار رایج رتبه بندی می کند.
بزرگترین شهرها بر اساس مرزهای رسمی
طبق تعریف سازمان ملل، محدوه یک شهر، حوزه قضایی و سیاسی واحدی است که مرکز شهر تاریخی را در بر می گیرد. شهر چونگ کینگ چین با این معیار در رتبه نخست قرار دارد و گستردگی ای به اندازه اتریش با جمعیت شهری ۳۲.۱ میلیون نفر دارد. سیستم مونوریل این شهر با ۷۰ ایستگاه، رکورد طولانی ترین و شلوغ ترین مسیر ریلی شهری در جهان را دارد. فرودگاه بین المللی چونگ کینگ، یکی از ۵۰ فرودگاه پر رفت و آمد جهان است. همچنین این شهر در میان ۵۰ قطب برتر جهان برای تحقیقات علمی قرار دارد.
سایر شهرهای چین بر اساس این شاخص در رتبه بندی غالب هستند:
اولین شهر غیر چینی، دهلی، یکی از سریع ترین رشد شهری را در جهان تجربه کرده است. پروژه های سازمان ملل متحد پیش بینی می کند که در مقایسه با چین با ۲۵۰ میلیون نفر شهرنشین و نیجریه با ۱۹۰ میلیون نفر جمعیت شهری، هند تا سال ۲۰۵۰، بیش از ۴۰۰ میلیون، افزایش جمعیت شهرنشین خواهد داشت.
بزرگترین شهرها بر اساس منطقه شهری یا Urban Area
این اندازه گیری تا حد زیادی مرزهای رسمی را نادیده می گیرد و یک شهر را یک منطقه ساخته شده به هم پیوسته و متصل در نظر می گیرد. جمعیت شناسی، مناطق شهری را به عنوان یک واحد اقتصادی یکپارچه توصیف می کند که تعاملات اجتماعی و اقتصادی آنها با هم مرتبط است. این معیار شامل شهر و نواحی اطراف آن است و مرتبط با جمعیت شهری است که شامل مجموعه ای از ساختمانها، خیابانها و مناطق مسکونی است که در یک محدوده جغرافیایی مشخص قرار دارند و به طور معمول به صورت پیوسته در یکدیگر تنیده شدهاند. این منطقه معمولاً به عنوان مرکز فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهر و نواحی اطراف آن عمل میکند. با این معیار، توکیو در این رتبه بندی جایگاه نخست را به دست می آورد:
این شهر حدود ۱۰ درصد از جمعیت ژاپن را در خود جای داده است. در نتیجه، حتی با وجود یکی از بزرگترین سیستمهای راهآهن جهان، قطارها در توکیو بهطور باورنکردنی شلوغ هستند. همچنین چهارراه شیبویا، شلوغ ترین تقاطع شهری کره زمین در این شهر قرار دارد.
بزرگترین شهرها بر اساس معیار شهر محور یا Metropolitan Area
Metropolitan Area شامل شهر اصلی، مناطق حومهای، شهرستانها و شهرها و دیگر نواحی مجاور است. این منطقه معمولاً به عنوان یک واحد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مورد مطالعه قرار میگیرد و دارای ارتباطات و اتصالات متنوعی است. این اندازه گیری شبیه به منطقه شهری است، اما به طور کلی توسط سازمان های رسمی، چه برای اهداف آماری و چه برای حکومت تعریف می شود. بر اساس این معیار هم توکیو همچنان در جایگاه اول قرار می گیرد.
در ایالات متحده، این معیار به شکل مناطق آماری کلان شهری، مانند شیکاگو-ناپرویل-الگین یا فینیکس-مسا-چندلر است.
با ادامه افزایش جمعیت شهری جهان، انتظار می رود شهرهای جدید، به ویژه در آفریقا و آسیا، به زودی برای کسب عنوان بزرگترین رقابت کنند. سازمان ملل پیش بینی می کند که تا سال ۲۰۵۰، ۶۸ درصد از جمعیت جهان، در مناطق شهری زندگی خواهند کرد.
بدون نظر