والدین ما اولین کسانی هستند که آن ها را سرمشق قرار می دهیم و نخستین الگو یا استاندارد ما در زمینه ی روابط عاشقانه هستند. شاید خودمان متوجهش نباشیم، اما نحوه ی تعامل ما با آن ها می تواند تأثیر زیادی بر روابط عاطفی ما داشته باشد. به گفته ی روانشناسان، ما نمونه هایی که از والدین مان می بینیم را «در وجود خود نهادینه می کنیم» و آن ها را در زندگی مان به کار می گیریم.
در ادامه می خواهیم ببینیم رابطه ی ما با والدین مان چه تأثیری بر روابط عاطفی ما دارد.
۱- غفلت والدین تان می تواند شما را در زمینه ی روابط عاطفی دچار ناامنی های روانی یا نیازمند کند
داشتن والدین بی توجه و غفلت گر می تواند باعث شکل گیری رفتار توجه خواهی در فرزندان شود. این نوع رفتار می تواند به دوران بزرگسالی فرزندان و در نهایت، به روابط عاطفی آن ها نیز تسری پیدا کند. فرزندان غفلت دیده می توانند به افرادی بسیار نیازمند تبدیل شوند که اغلب طالب توجه شریک عاطفی خود هستند، چون والدین شان آن ها را از توجه خود محروم ساختند.
غفلت ممکن است باعث ایجاد حس رهاشدگی هم شود و کسانی که ترس از ترک شدن دارند اغلب حس ناامنی روانی بیشتری نسبت به عزیزان و دوستان خود دارند. آن ها به سختی به شریک عاطفی خود اعتماد می کنند و احتمال ماندن در روابط عاطفی ناسالم نیز در مورد آن ها بیشتر است.
۲- اگر والدین تان معمولاً از خود احساس و محبت فیزیکی نشان نمی دهند، این امر می تواند بر نحوه ی ابراز عشق شما به شریک عاطفی تان تأثیر بگذارد
کمبود محبت فیزیکی از سوی والدین مانند بغل و بوسه، ممکن است باعث ایجاد حس بیزاری از چنین رفتارهایی در فرزندان شود. فرزندانی که والدین شان همیشه آن ها را از بروز احساسات خود منع می کردند، ممکن است در نهایت در روابط عاطفی، سرد و بی احساس شوند.
صحبت با شریک عاطفی خود برای این افراد دشوار است و آن ها با جنبه های فیزیکی یا صمیمانه ی رابطه عاطفی دچار مشکل می شوند. این افراد به راه های دیگری برای ابراز عشق خود روی می آورند، مثل خرید هدیه و اختصاص وقت به شریک عاطفی خود.
۳- تجربه ی طلاق والدین می تواند شما را نسبت به روابط عاطفی خود بسیار محتاط و مردد کند
تحقیقات نشان داده، در فرزندان طلاق، احتمال از دست دادن باور به ازدواج بیشتر و احتمال اینکه به ازدواج به چشم یک تعهد بلند مدت نگاه شود، کمتر است.
با این حال، برخی روانشناسان معتقدند بعد از طلاق والدین، برای فرزندان در دوران بزرگسالی دو اتفاق رخ می دهد: آن ها یا نسبت به شریک عاطفی خود به شدت محتاط می شوند، یا بی پروا وارد رابطه عاطفی می شوند اما همانقدر زود هم به آن پایان می دهند.
برخی روانشناسان هم می گویند تجربه ی طلاق والدین و مشاهده ی پیامدهای آن می تواند برای برخی فرزندان انگیزه بخش شود تا از مرتکب شدن اشتباهات مشابه خودداری کنند و این تجربه آن ها را به کار بیشتر بر روی روابط عاطفی خود وا می دارد.
۴- داشتن والدینی که از خود توجه و احساس نشان می دهند می تواند شما را به فردی راحت تر و بامحبت تر در روابط عاطفی خود بدل کند
پژوهش ها می گوید فرزندان والدین حمایتگر از مشکلات رفتاری کمتری برخوردارند. والدین یاری گر می توانند فرزندان خود را درمورد نحوه ی حل مشکلات مربوط به روابط عاطفی راهنمایی کنند.
عشقی که ما از والدین خود دریافت می کنیم همچون یک چارچوب عمل و طرز فکر ما درباره ی اینکه عشق باید چگونه باشد را تعیین می کند. اگر والدین از خود احساس و توجه نشان دهند، احتمال اینکه فرزندان با در میان گذاشتن احساسات و نظرات خود با شریک عاطفی شان و نشان دادن محبت به او راحت باشند، بیشتر می شود.
اگر متوجه وجود برخی از این الگوهای منفی در روابط عاعطفی خود شده اید، این چند نکته می تواند به شما در غلبه به این چالش ها کمک کند:
– به خاطر داشته باشید که ازدواج ناموفق والدین تعیین کننده ی روابط آینده ی فرزندان نیست
صرفاً به این دلیل که والدین تان ازدواج موفقی نداشتند، معنایش این نیست که شما هم محکوم به شکست در روابط عاطفی هستید. گرچه تجربیات یا تروماهای گذشته می تواند بر نگاه شما به زندگی اثر بگذارد، اما شما می توانید برای خودتان تصمیم بگیرید و آینده تان را آنطور که می خواهید بسازید.
– از گذشته درس بگیرید
خاطرات منفی را تبدیل به یادآوری ای درباره ی چیزهایی کنید که باید در رابطه عاطفی خود از آن ها پرهیز کنید. اگر از داشتن یک ارتباط خانوادگی شاد یا سالم محروم بودید، از این فرصت استفاده کنید تا رابطه ی بهتری با شریک عاطفی خود برقرار کنید.
– خودآگاهی تان را بیشتر کنید
روانشناسان توصیه می کنند به کودکی خود فکر کنید تا نحوه ی تعامل تان با والدین خود را به یاد آورید و ببینید که آیا می توانید الگوهای مشخصی در روابط عاطفی خود پیدا کنید. خاطره نویسی هم می تواند کمک کند بررسی عمیق تری از افکار، احساسات و رفتارهای خود داشته باشید. اگر غلبه بر احساسات منفی تان برایتان دشوار است، به روانشناس مراجعه کنید.
– با شریک عاطفی خود صحبت کنید
گفتگوی راحت و بی پرده باعث شکل گیری یک رابطه ی سالم می شود و ارتباط میان شما و شریک عاطفی تان را مستحکم تر می کند. روانشناسان توصیه می کنند با شریک عاطفی خود چیزهای جدید تجربه کنید، ارتباط عمیق تری با یکدیگر داشته باشید و احساسات خود را آزادانه به همدیگر ابراز کنید.
من همه تجربه کردم