عدم سازگاری و گفتگو دو مورد از شایع ترین دلایل طلاق هستند. کسانی که آرزوی داشتن یک زندگی مشترک مادام العمر را دارند به طور حتم باید پیش از ازدواج، انتظارات و پیشینه ی خود را برای شریک زندگی آینده شان روشن کنند. با این کار می توانید دست کم برای مشکلات پس از ازدواج آمادگی پیدا کنید.
در ادامه از مسائل مهمی خواهیم گفت که زوج ها باید پیش از ازدواج درباره ی آن ها با یکدیگر صحبت کنند.
۱- «پول هایمان را چطور خرج کنیم؟»
برنامه ریزی درباره ی نحوه ی مدیریت درآمد هر دوی شما پس از ازدواج از اهمیت زیادی برخوردار است. می توانید هر کدام پس انداز جداگانه ای داشته باشید، به علاوه ی یک حساب مشترک که هر دویتان هر ماه به آن پول اضافه کنید. می توانید درباره ی اینکه برحسب درآمد هر کدام تان هر ماه چقدر پول باید به حساب مشترک تان اضافه کنید هم با یکدیگر صحبت و توافق کنید. علاوه بر این، صحبت درباره ی اینکه چه وقت هایی می توانید از حساب مشترک تان خرج کنید هم ضروری است.
۲- «آیا بدهی و قسطی داری؟»
اطلاع از بدهی ها و قسط های یکدیگر می توانید به هر دوی شما کمک کند تا از قبل درباره ی نحوه ی مدیریت آن ها برنامه ریزی کنید. هیچکس دوست ندارد بعد از ازدواج با بدهی های همسر تازه ی خود غافلگیر شود. پی بردن به مبلغ واقعی بدهی های شریک زندگی خود بعد از ازدواج، به هر کسی حس خیانت شدن می دهد. به علاوه، این امر می تواند واقعاً روی اعتمادی که فرد به همسر خود دارد تأثیر بگذارد.
۳- «برای بازنشستگی مان چطور پس انداز کنیم؟»
همه ی ما یک روز بازنشسته خواهیم شد. و وقتی متأهل باشید باید یکدیگر را در برنامه های خود برای بازنشستگی تان بگنجانید. شما باید برای دست کم دو نفر برنامه ریزی کنید و هزینه های احتمالی درمان تان در صورت وقوع بیماری را در نظر بگیرید.
۴- «آیا قصد بچه دار شدن داری؟»
همه ی کسانی که ازدواج می کنند قصد بچه دار شدن ندارند. و حتی اگر هر دویتان بچه بخواهید هم مسائلی هست که باید درباره ی آن ها با یکدیگر صحبت کنید، مثلاً شیوه ی تربیت فرزند، اینکه در صورت معلولیت داشتن فرزندان چه کار خواهید کرد، یا اینکه اگر فرزندان آن چیزی بار نیامدند که انتظار داشتید چه واکنشی خواهید داشت.
۵- «اگر نتوانیم بچه دار شویم چه می کنی؟»
برای بعضی افراد بچه دار شدن امری ضروری است. بنابراین اگر زوجی به هر دلیلی موفق به بچه دار شدن نشوند، باید به قدم بعدی خود فکر کنند. شاید تصمیم بگیرند کودکی را به سرپرستی بگیرد، از رحم اجاره ای استفاده کنند، شیوه ی لقاح مصنوعی را امتحان کنند، یا حتی از یکدیگر جدا شوند و با کس دیگری ازدواج کنند.
۶- «کارهای خانه را چطور تقسیم کنیم؟»
کارهای خانه شاید امر بی اهمیتی به نظر برسند که ارزش صحبت کردن نداشته باشند، اما می توانند عامل یک دعوای حسابی شوند. دلیلش این است که فرد ممکن است از انجام همه ی کارهای خانه به تنهایی احساس درماندگی کند. برای آنکه از برقراری صلح در خانه مطمئن باشید، باید درباره ی نحوه ی تقسیم کارهای خانه باهم صحبت کنید.
۷- «چه کاری را خیانت می دانی؟»
شاید تصور کنیم همه ی آدم ها تعریف یکسانی از خیانت دارند، اما این موضوع می تواند برای هر کسی معنای متفاوتی داشته باشد. برای مثال، ممکن است کسی بوسه را خیانت بداند، در حالی که برای شخصی دیگر صرف ملاقات با عشق قبلی خود غیر قابل قبول باشد. به علاوه، کسانی هم هستند که خوش آمدن از کسی دیگر را خیانت می دانند. بنابراین زوج ها باید درباره ی اینکه تا چه حد با ارتباط همسر خود با جنس مخالفش مشکلی ندارند، صحبت کنند تا سوء تفاهمی پیش نیاید.
۸- «چه رویاها و برنامه هایی برای آینده داری؟»
«خودت را ۵ تا ۳۰ سال دیگر کجا می بینی؟» شاید سؤالی از یک مصاحبه به نظر برسد، اما آرزوهای یک شخص ممکن است با تلقی شریک زندگی اش از خوشبختی هماهنگ نباشد. برای مثال، ممکن است یک نفر با اینکه تا پیش از رسیدن به موفقیت در شغل خود، با سختی دست و پنجه نرم کند، مشکلی نداشته باشد و شخصی دیگر صرفاً به دنبال یک زندگی باثبات با درآمدی پایدار باشد. پرسیدن این سؤال می تواند به افراد کمک کند آینده ی زندگی مشترک شان را تجسم کنند.
۹- «چه چیزی برای تو غیر قابل تحمل است؟»
برای همه ی آدم ها چیزهای غیر قابل تحملی وجود دارد که باید درباره ی آن ها با یکدیگر صحبت کنید تا زندگی مشترک تان با مشکل رو به رو نشود. برای مثال، ممکن است یک نفر نیاز داشته باشد که همه چیز را مرتب و منظم نگه دارد، در حالی که شریک زندگی اش در یک محیط شلوغ بیشتر احساس راحتی کند. اگر از قبل درباره ی این مسائل با یکدیگر صحبت کنید، باهم به یک توافق خواهید رسید.
۱۰- «چه برنامه ای برای نگهداری از والدینت داری؟»
پدر و مادرها پیر می شوند و حتی ممکن است بیمار شوند، که معنایش این است که ممکن است به مراقبت نیاز پیدا کنند. اینکه آیا می خواهید با آن ها زندگی کنید، چه کسی قرار است از آن ها مراقبت کند، یا چقدر پول می خواهید صرف مخارج شان کنید، از جمله مواردی هستند که زوج ها باید پیش از ازدواج آن ها را در نظر بگیرند.
۱۱- «سابقه ی پزشکی جسمی و روانی ات چگونه است؟»
زوج ها باید به لحاظ بیولوژیکی هم با یکدیگر سازگار باشند، بخصوص اگر قصد بچه دار شدن داشته باشند. آن ها باید درباره ی سابقه ی پزشکی جسمی و روانی خود صادق باشند، موضوعی که شامل بستگان آن ها می شود. با این کار، می توانید برای چیزهایی که ممکن است در آینده رخ دهد، آمادگی روانی پیدا کنید.
۱۲- «کجا می خواهی زندگی کنی؟»
شاید امری بدیهی به نظر برسد، اما ممکن است قبل از ازدواج درباره ی آن صحبت نشود. اگر بخواهید در شهر یا کشور دیگری زندگی کنید، این مسأله تأثیر بسیار زیادی بر زندگی مشترک آینده تان خواهد داشت. حتی اختلاف نظر زوج ها بر سر نوع خانه ای که می خواهند در آن زندگی کنند هم می تواند باعث نارضایتی در زندگی مشترک شود. به علاوه، اگر کسی مایل باشد در نزدیکی خانواده یا دوستانش زندگی کند، در حالی که دیگری معتقد باشد خانه چیزی جز یک اقامتگاه موقت نیست، این وضعیت می تواند منجر به اختلاف و کشمکش شود.
۱۳- «چقدر می خواهی باهم وقت بگذرانیم؟»
گرچه ازدواج معمولاً به معنای زندگی با یکدیگر است، اما معنایش این نیست که زوج ها باید تمام هفته و شبانه روز کنار هم باشند. آن ها کماکان فردی مجزا با نیازهای مختص به خودشان هستند. گاهی باید یکدیگر را تنها بگذارند تا برای خودشان وقت صرف کنند. بعضی افراد ممکن است بیشتر به چنین فرصتی نیاز داشته باشند. بنابراین خوب است که پیش از ازدواج بدانید چه انتظاری از یکدیگر دارید.
۱۴- «چه انتظاری درمورد زندگی اجتماعی مان داری؟»
بعد از ازدواج از زوج ها انتظار می رود در برخی موقعیت ها با یکدیگر شرکت کنند. اما گاهی حتی افراد متأهل هم دل شان می خواهد بدون حضور همسرشان، با دوستان شان وقت بگذرانند. به همین دلیل، باید درباره ی اینکه انتظار دارید بعد از ازدواج در چه موقعیت هایی باهم حضور پیدا کنید و با چه کسانی معاشرت کنید، با یکدیگر صحبت کنید.
واقعا اینکه می گویند بچه بهدسن ۱۸سال برسد عقلش کامله من مخالفم چون داخل کشور ما هیچ آموزشی داده نشده و اصلا کامل نیستن شاید یکی از دلایل طلاق همین بوده باشه .آموزش پرورش که همون جدول ضرب ساده رو نمیتونن درس بدن
اگر این آموزشها رو بذارن شما اعتراض نمی‌کنید که به زیر ۱۸ سال دارن آموزش می‌دن و در فکر کودک‌همسری هستن؟
رعایت اخلاق و به‌کاربستن معارف دینی هم در زندگی از بسیاری از مشکلات جلوگیری می‌کند و بسیاری از مشکلات را حل می‌کند.
حیف چقدر جای این آموزشها در مدارس خالی هست
فقط روی ایدئولوژی و اعتقادات مذهبی مانور میدهند
واقعا اینکه می گویند بچه بهدسن ۱۸سال برسد عقلش کامله من مخالفم چون داخل کشور ما هیچ آموزشی داده نشده و اصلا کامل نیستن شاید یکی از دلایل طلاق همین بوده باشه .آموزش پرورش که همون جدول ضرب ساده رو نمیتونن درس بدن
اگر این آموزشها رو بذارن شما اعتراض نمی‌کنید که به زیر ۱۸ سال دارن آموزش می‌دن و در فکر کودک‌همسری هستن؟
رعایت اخلاق و به‌کاربستن معارف دینی هم در زندگی از بسیاری از مشکلات جلوگیری می‌کند و بسیاری از مشکلات را حل می‌کند.