۶ موقعیت در زندگی که بهتر است در آن ها سکوت کنید

می گویند «سکوت طلا است» و این صرفاً یک ضرب المثل قدیمی نیست، بلکه می تواند ناجی شما باشد. در دنیایی که همه دوست دارند افکار خود را به زبان آورند، گاهی سکوت کردن می تواند راهگشا باشد.

در ادامه از موقعیت هایی خواهیم گفت که بهتر است در آن ها سکوت کنیم.

۱- وقتی عصبانی هستید

همه مان تجربه اش کرده ایم. چیزی یا کسی عصبانی مان می کند و خون جلوی چشمان مان را می گیرد. ضربان قلب مان بالا می رود، دست هایمان می لرزد و در آستانه ی یک فوران کلامی قرار می گیریم تا همه ی خشم مان را بیرون بریزیم. اما یک لحظه صبر کنید!

این بهترین زمان برای تمرین هنر سکوت است.

چون وقتی عصبانی هستیم، اغلب چیزهایی به زبان می آوریم که منظور واقعی ما نیستند، چیزهایی که می توانند دیگران را برنجانند و بعداً باعث افسوس و پشیمانی شوند.

به جای آنکه اجازه دهید خشم تان از شما شخصی غیر قابل پیش بینی و دردسرساز بسازد، این کار را کنید: یک نفس عمیق بکشید و تا ۱۰ بشمارید. حتی می توانید تا فروکش کردن عصبانیت تان کمی قدم بزنید.

با تصمیم به سکوت در لحظه ی اوج خشم، جلوی وخیم تر شدن وضع را خواهید گرفت.

حرف هایی که در زمان خشم به زبان آورده می شوند مانند تیری هستند که از کمان رها می شود و وقتی بیان شوند دیگر نمی توان آن ها را پس گرفت.

وقت هایی که احساس می کنید خشم تان دارد شعله ور می شود، دکمه ی توقف را بزنید و تا زمانی که آرام نگرفته اید، سکوت کنید.

۲- وقتی دعوایتان شده

مشاجره و جر و بحث جزئی از زندگی است. چه با شریک عاطفی تان باشد و چه با خانواده یا دوستان تان، اختلاف نظر همیشه پیش می آید.

و باید به خاطر داشت که در این لحظات ملتهب، سکوت می تواند به سلاح مخفی شما بدل شود.

ممکن است فکر کنید که باید حرف تان را به شخص مقابل تان بفهمانید. شکی در اهمیت آن نیست، اما یک نکته اینجا هست: وقتی احساسات بالا می گیرند، آدم ها به ندرت به چیزی که سعی دارید بگویید گوش می دهند.

آن ها به شدت درگیر برنامه ریزی برای ضد حمله ی بعدی خود یا دفاع از دیدگاه شان هستند.

پس راه حل چیست؟ سکوت.

به جای آنکه با چند کلمه ی دیگر به این التهاب دامن زنید، سعی کنید یک قدم به عقب بازگردید و به شخص مقابل تان فرصت دهید.

اجازه دهید احساساتش را ابراز کند و حرفش را قطع نکنید. خواهید دید که همین اقدام ساده تا چه حد می تواند وضعیت را تغییر دهد.

سکوت به فروکش کردن التهاب کمک می کند. به علاوه، نشان می دهد برای افکار و احساسات شخص مقابل تان احترام قائل هستید. و از همه مهم تر اینکه به شما فرصت می دهد پیش از پاسخ فکر کنید.

۳- وقتی کسی ناراحت است

وقتی کسی برای درد دل و شکایت از دشواری های زندگی اش به سراغ مان می آید، اولین چیزی که به ذهن مان می رسد، دادن توصیه و راه حل به او است.

اما باید به خاطر داشته باشید که آدم ها گاهی صرفاً نیاز دارند خود را تخلیه کنند.

بنابراین فقط گوش دهید، حرفش را قطع نکنید، نصیحت و توصیه نکنید و تلاشی برای حل مشکل نداشته باشید. صرفاً ساکت بمانید و گوش شنوا باشید.

این کار بسیار مؤثر خواهد بود، چرا که شخص مقابل تان نیاز دارد که درکش کنید، نه اینکه مشکلاتش را حل کنید.

سکوت شما فرصتی را در اختیار او می گذارد که برای ابراز احساسات و درماندگی های خود بدون قضاوت شدن یا قطع شدن حرف هایش به آن نیاز دارد.

بنابراین وقتی کسی ناراحت است، سکوت شما می تواند از هر حرفی بیشتر برایش تسلی بخش باشد. این کار به او این امکان را می دهد تا شنیده و تأیید شود، امری که به شدت می تواند التیام بخش باشد.

وقتی کسی از افراد مهم زندگی تان اوقات سختی را تجربه می کند، در سکوت در کنارش باشید، چرا که درک و صبر شما احتمالاً همان چیزی است که او به آن نیاز دارد.

۴- وقتی همه ی ماجرا را نمی دانید

تصور کنید در حال تماشای فیلمی هستید که نیمه ی اول آن را ندیده اید.

شاید نکته ی اصلی را متوجه شوید، اما جزئیات زیادی هست که از آن ها سردرنمی آورید. این همان اتفاقی است که هنگام اظهارنظر درباره ی یک موضوع بدون اطلاع از همه ی حقایق رخ می دهد.

انسان تمایلی ذاتی به پر کردن خلأهای برداشت خود با حدس و گمان و اخبار جعلی دارد، امری که می تواند منجر به سوء تعبیر شود. به این امر «نظریه ی شکاف دانش» گفته می شود.

پس اگر خود را در چنین موقعیتی یافتید چه باید کنید؟ بله درست حدس زدید؛ صرفاً سکوت کنید.

با سکوت کردن، به خودتان فرصت مشاهده، پرسش و درک بهتر موقعیت را می دهید.

این کار همچنین مانع انتشار اخبار جعلی یا داشتن قضاوت عجولانه بر اساس اطلاعات ناقص می شود.

۵- وقتی حرف هایتان دیگران را می رنجاند

کلمات این قدرت را دارند که رؤیاساز شوند یا دل ها را بشکنند. کلمات می توانند روحیه بخش، الهام بخش و التیام بخش باشند، اما می توانند در عین حال، زخم های عمیقی بزنند.

صداقت معمولاً بهترین سیاست است. با این حال، گاهی ضرر به زبان آوردن افکار خود می تواند بیشتر از منفعت آن باشد، وقت هایی که حرف های ما، ولو با وجود نیتی خوب، می توانند رنجی غیر ضروری ایجاد کنند.

تصور کنید که یکی از دوستان تان لباس تازه ای به تن کرده که شما از آن خوش تان نمی آید. شاید فکر کنید بهتر است که نظر خود را با صداقتی بیرحمانه به او بگویید.

اما به این فکر کنید که حرف های شما چه تأثیری بر او خواهد داشت؟ اعتماد به نفسش را بالا خواهد برد یا از میان؟

در چنین موقعیت هایی، سکوت اغلب بهترین گزینه است. این بدان معنی نیست که شما دروغگو یا دورو هستید، بلکه معنایش این است که تصمیم دارید چیزی نگویید که کسی را بیهوده برنجاند.

وقتی خودتان را در موقعیتی می بینید که حرف هایتان ممکن است رنجی غیر ضروری ایجاد کند، به خاطر داشته باشید که سکوت گاهی صدایی بلندتر و مهربان تر از کلمات دارد. و گاهی همان چیزی است که یک شخص به آن نیاز دارد.

۶- وقتی غیبت دیگران را می کنند

برای همه مان پیش آمده؛ در جمعی هستیم که یکباره شروع به غیبت درباره ی دیگران می کنند.

شاید خود را برای همراهی با آن ها تحت فشار ببینیم و ناخواسته درگیر غیبت شویم. اما حقیقت این است که با این کار در گفتگوی بی حاصلی شرکت می کنید که به هیچکس کمکی نمی کند و به دور از مهربانی است.

بنابراین بار دیگر که در چنین موقعیتی قرار گرفتید، کافی است سکوت کنید. از شرکت در بحث خودداری کنید، به بهای زیر سؤال رفتن شخصی دیگر به شوخی های تمسخرآمیزشان نخندید و به این موقعیت دامن نزنید.

با این کار حتماً پیام تان را خواهند گرفت. شاید لزوماً غیبت کردن را کنار نگذارند، اما دیگر شما را در آن دخیل نمی کنند.

صدای سکوت شما بلندتر از هر کلام اعتراضی ای خواهد بود.

به خاطر داشته باشید که غیبت کردن هیچ فایده ای برای کسی ندارد؛ تنها دیگران را می رنجاند و فضایی منفی ایجاد می کند.

پس اگر خود را در چنین موقعیتی دیدید، سکوت تان می تواند محافظ شما باشد. با این کار با زبان بی زبانی به دیگران می فهمانید که علاقه ای به شرکت در آن ندارید.