محمدمهدی عسگرپور، تهیه کننده، کارگردان و مدیرعامل خانه هنرمندان در برنامه جام جم شبکه یک در روز دوشنبه (۲۹ آبان ماه) با شهاب اسفندیاری، رئیس دانشگاه صداوسیما درخصوص چالشهای تولید آثار نمایشی جذاب و تولیدات تلویزیون صحبت کرد و توضیح مختصری درباره خانه سینما و ماجرای استعفای مرضیه برومند داد. اما اظهار نظر عجیب او دربارهی درآمدهای مردم جنجال برانگیز شد و واکنش تند کاربران شبکه های اجتماعی را به همراه داشت؛ وی در این برنامه گفت: «تقریبا بخش قابل توجهی از مردم ما لقمه حرام میبرند به خانه هایشان!»
در اواسط آبان ماه، بیانیه هیات رئیسه خانه سینما درخصوص استعفای مرضیه برومند از سمت مدیرعاملی خانه سینما و یادداشتی از این کارگردان که دلایل استعفای خود را توضیح داده بود، منتشر شدند. مدیرعامل خانه هنرمندان در پاسخ به این سؤال که یکی از مخاطبین برنامه جامجم پرسیده بود؛ مبنی بر اینکه خیلی ها معتقدند آقای عسگرپور از عواملی بودند که با فشارهایی، موجبات استعفای مرضیه برومند را فراهم کرد، تصریح کرد: «این سوال باید از خود خانم برومند پرسیده شود که آیا این اتفاق برایشان افتاده است یا خیر. ایشان خودشان باید در این زمینه توضیح بدهند چون بحث مفصل است.»
عسگرپور درباره سیاسیکاری و رفتارهای سیاسی خانه سینما خاطرنشان کرد: «برخی اوقات به تناوب اتفاقات جامعه و رفتارهای صنفی، سیاست و فرهنگ و جامعه توأمان با هم پیش میروند و از این رو رفتارهای سیاسی را شاهد هستیم. وگرنه آن طور که میگویند ما دنبال سیاسیکاری هستیم اینگونه نیست.»
به گزارش تسنیم، محمدمهدی عسگرپور در بخشی از این گفتوگو اشاره کرد: «اگر شما به سریالهای پخش شده در این سالهای اخیر توجه کنید و بیاییم یک کار تحقیقاتی انجام بدهیم که به چه موضوعاتی پرداختهاند و بعد برویم در سطح جامعه و مسائل مردم را ببینیم متوجه میشویم بخش زیادی از موضوعاتی که در زندگی روزمره مردم وجود دارد اساساً در تلویزیون شکل نمیگیرد و اصلا از ابتدا شکل نمیگیرد. منظورم از این بحث، در این یکی دو سال اخیر نیست.»
شهاب اسفندیاری موضوع تنشهای میان هنرمندان و رسانهملی را با این عبارت مطرح کرد که «خیلی از نامها شهرتشان را از تلویزیون گرفتند»؛ او تأکید کرد: «سال ۸۲ تا ۸۴ مدیر فیلم و سریال شبکه تهران بودم و یادم هست ما سه نوبت پخش سریال ایرانی در هفته داشتیم و یک نوبت پخش طنز شبانه؛ ضمن اینکه بقیه شبکهها هم همین تولیدات را داشتند. آن زمان حجم تولیدات از لحاظ تنوع و کیفیت بالا بود و مردم هم بسیار راضی بودند و همه چهرههایی که شاید قبلا تلویزیون را تحریم کرده بودند از مرحوم سلحشور گرفته که سریال یوسف پیامبر (ع) را کار میکرد تا آقای میرباقری که مختارنامه را ساخت و آقایان ابراهیم حاتمیکیا و کمال تبریزی، آمدند و با تلویزیون کار کردند. همچنین بسیاری از سینماگران مثل مرحوم داریوش مهرجویی که اثر ماندگار مهمان مامان را برای تلویزیون ساخت و خیلی از نامها که شهرتشان را از تلویزیون گرفتند؛ من فکر میکنم ذی نفع اصلی ایجاد تنش میان هنرمندان و رسانه ملی همان دشمنان ایران یعنی اسرائیل و آمریکا هستند.»
اینجای برنامه بود که عسگرپور آن عبارتِ معروف پیمان جبلی رئیس صداوسیما را اینگونه مطرح کرد: «میگویند در باز است اما نیست!»؛ او به این نکته اشاره کرد: «سازمانی (صداوسیما) که تلاطمات سیاسی به شدت روی همه چیزش تاثیر میگذارد و بعضا باعث میشود یک تعداد هنرمند دیگر نتوانند واردش شوند البته میگویند در باز است و میتوانند وارد شوند اما میدانیم که واقعاً باز نیست. فهرست ممنوعالفعالیتهایمان در سازمان صداوسیما کم نیست. همین الان وقتی ما میخواهیم سریالی بسازیم باید ظاهرا کد ملی همه داده شود تا استعلام گرفته شود و بعد کار را جلو ببریم؛ البته من فعلاً توفیق کار با تلویزیون را ندارم.»
اسفندیاری دوباره موضوع تنشزاییها میان هنرمندان و زمین زدن رسانه ملّی را مطرح کرد و اینگونه گفت: «ارادهای در سطوح سیاسی و امنیتی برای زمین زدن رسانه ملی به شیوههای مختلف شکل گرفته که همان اختلافافکنیها و تنشزاییها میان هنرمندان و از طرفی تامین منابع مالی برای پرداختهای کلان و گزاف به هنرمندان در آثار نمایشی رسانههای دیگر است؛ به نحوی که دیگر همکاری با تلویزیون برای بسیاری از هنرمندان به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نیست. من فکر میکنم همه اینها متاسفانه ناشی از این است که اهداف سیاسی بر منافع ملی غلبه پیدا کرده است.»
محمدمهدی عسگرپور در بخشهای مختلف صحبت خود سعی داشت این موضوع که چرا صداوسیما کماکان دولتی است و باید راه شبکههای خصوصی و حمایت از آنها باز شود را مطرح میکرد.
تلویزیون را انحصاری کردند، بعد ادعا میکنند خیلی ها با سریالها و فیلم های صدا و سیما معروف شدند!!!!
خب پس هنرمندان و سینما گران چکار کنند؟ کجا بروند؟ کدام تلویزیون خصوصی بوده که کار کنند؟
الان به لطف اینترنت چند سریال خصوصی ساخته شده، که آنها را هم با زورگویی میخواهند به انحصار خود درآورند!
چقدر وقیح هستند مسئولان!