کاخ هایی که زمانی به دیکتاتورهای آفریقا تعلق داشتند و مملوء از الماس، پورنوگرافی و خاویار گران قیمت بودند، بعد از سرنگونی آن ها حالا دهه ها است که متروکه مانده اند.
استخوان های باقیمانده از قربانیانی که غذای کروکودیل های خانگی شده بودند و صندوق های مملوء از الماس از جمله چیزهایی هستند که پس از خلع قدرت این رهبران مستبد، در کاخ هایشان که تماماً به دست خودشان ساخته شده بودند، کشف شدند.
از این کاخ ها امروزه به عنوان یک یادآوری برای حرص و طمع، فساد و ظلمی که در اواسط تا اواخر قرن بیستم در آفریقا وجود داشت و ثروتی که در این مدت تحت حکومت های مختلف به هدر رفت، استفاده می شود.
در شمال جمهوری دموکراتیک کنگو روستای کوچکی به نام «کاوله» وجود دارد که حالا به تدریج در حال از میان رفتن است.
کاوله که زمانی پررونق و محل زندگی دیکتاتور جمهوری دموکراتیک کنگو و نوکرانش بود، به مکانی متروکه مملوء از ساختمان های کثیف و ویرانه و یک یادآوری ناخوشایند از ماجرای شکل گیری این روستا بدل شده است.
موبوتو سسه سوکو، دیکتاتور جمهوری دموکراتیک کنگو که آن زمان با نام زئیر شناخته می شد، به مدت ۳۲ سال تا اواخر دهه ی ۱۹۹۰ بر این کشور حکومت کرد و روستای کاوله را به قلمروی پادشاهی خود تبدیل کرده بود.
کاخ موبوتو حالا سقفش را از دست داده و تنها یک سازه ی سست و غیر قابل استفاده از آن باقی مانده است.
استخر کاخ خالی و کثیف و پوشیده از ترک است و دور تا دور آن را علف های هرز و ظروف شکسته ای گرفته که روی زمین پخش شده اند.
موبوتو به نوکران خود دستور داده بود ۲ کاخ مجلل برایش در کاوله بسازند – یکی برای پذیرایی از مهمانان و دوستان و دیگری خانه ای خصوصی.
این دو ساختمان از مرغوب ترین سنگ های مرمر ایتالیایی ساخته شده بودند و مملوء از اسباب و اثاثیه ی گران قیمت فرانسوی، چلچراغ های ونیزی و آثار هنری گران قیمت بودند.
در این کاخ ها از آشپزهای بین المللی استفاده می شد و مرغوب ترین خوراکی های اروپایی به آنجا فرستاده می شد.
کاخ های موبوتو باندی مخصوص هواپیمای شخصی او داشتند که از آن برای رفت و آمد به فرانسه استفاده می کرد.
انبارهای کاخ ها همیشه مملوء از شامپاین و شراب بود، چرا که هزار خدمتکار آن ها اطمینان حاصل می کردند هرگز هیچ کم و کسری ای وجود نداشته باشد.
رؤسای جمهور فرانسه، شخصیت های جنجالی، تاجران و حتی پاپ جان پل دوم در کاوله مانند یک پادشاه زندگی کردند.
یکی از سیاستمداران کنگو تخمین زده موبوتو تا ۲۵۰ میلیون پوند خرج دو کاخ خود کرده بود.
جدا از این کاخ ها، موبوتو یک هتل مجلل هم برای خوشایند دوستان ثروتمندش، چندین فروشگاه پر زرق و برق و حتی یک کارخانه ی کوکاکولا هم در کاوله ساخته بود.
این فروشگاه ها زمانی راه اندازی شدند که کاوله کم کم داشت رونق می گرفت و همزمان، اقتصاد زئیر، در بیرون روستا، شروع به از هم پاشیدن کرده بود.
وقتی سرطان شروع به از پای درآوردن موبوتو کرد، کاوله هم به رو به افول رفت.
در سال ۱۹۹۷ پس از تشکیل جمهوری دموکراتیک کنگو، دیکتاتور سابق توسط لوران دزیره کابیلا، رهبر شورشیان، از زئیر بیرون رانده و به مراکش فرستاده شد.
با اخراج موبوتو، جریان پول در کاوله نیز خشکید و کسب و کارها شروع به ترک روستا کردند و از آن مکانی متروکه باقی گذاشتند.
غارتگری های بی پایان از روستا آن را شبیه به یک منطقه ی جنگی و محلی مملوء از ساختمان های نیمه کاره کرده و کاوله که زمانی روستایی زیبا بود حالا تبدیل به یک آلودگی بصری شده است.
خودروهای کهنه و از کار افتاده ی خاک گرفته با لاستیک های پنچر شده و پنجره های شکسته در جای جای روستا به چشم می خورد.
هتل کاوله هنوز بلندترین ساختمان روستا است اما در وضعیت بدی قرار دارد که دیگر تقریباً قابل تعمیر نیست.
سینمای روستا هم شرایط مشابهی دارد.
نیروگاه برق آبی ای که برق روستا را تأمین می کرد حالا متروکه شده و کارخانه ی کوکاکولا، بانک ها و دیگر کسب و کارهای روستا خالی هستند.
دو ساختمان نیمه کاره ی روستا که قبلاً مقر اداره ی آب کاوله بودند، حالا به کلاس درس بچه های روستا بدل شده اند.
یک دیکتاتور خونخوار دیگر همزمان با دوران حکومت موبوتو، امپراتور ژان بدل بوکاسا بود که حکومت بر جمهوری آفریقای مرکزی را در دست گرفت.
او با کشتار و ارعاب مردم آن ها را مجبور به فرمان برداری کرد تا به چیزی که می خواست دست یابد.
در سال ۱۹۷۷، او در اقدامی بی سابقه از زمان اتمام دوران استعمار آفریقا، با لباسی طلایی رنگ و تاجی از طلا و الماس بر یک تخت پادشاهی تمام طلا نشست.
مراسم تاجگذاری او ۱۴ میلیون پوند خرج برداشت؛ امپراتور جدید بیش از ۲۵ هزار بطری شامپاین برای مراسم خود سفارش داده بود.
۲ سال بعد بوکاسا عامل اصلی شکنجه و کشتار کودکان مدرسه ای دانسته شد که به حکومت او اعتراض کرده بودند و همین امر دستگیری او را قریب الوقوع ساخت.
بوکاسا قلمروی پادشاهی خود را در محلی به نام بانگویی برپا کرد که پایتخت جمهوری آفریقای مرکزی شد. او درون مجموعه ی املاک خود ۲ کاخ داشت.
بعد از آنکه او به هدف اصلی پلیس بین الملل بدل شد، نیروهای پلیس فرانسه در جستجوهای خود در املاک او کشفیات شوکه کننده ای داشتند.
وقتی او خود را به خاطر جنایات شنیعش تسلیم پلیس کرد، مأموران چیزهای وحشتناکی در املاکش یافتند.
در کاخ های او اجساد متعددی درون فریزر، استخوان های قربانیانی که غذای کروکودیل های خانگی او شده بودند و کوهی از پورنوگرافی هولناک کشف شد.
در کنار این ها، صندوق هایی مملوء از الماس و گنجینه های گمشده بود.
بانگویی به دست بوکاسا ساخته شد و او در آنجا کارخانه های کاکائو و قهوه، یک فرودگاه اختصاصی، آپارتمان هایی برای مشاورانش و محکل اسکانی برای هزار نگهبان کاخ هایش ساخت.
امروزه گرچه نگهبان هایی بدون اسلحه در ورودی بوکاسا و دور مجسمه ی عظیم بنیانگذار آن گماشته شده اند اما ساختمان هایی که از آن ها محافظت می کنند مملوء از علف هرز و طرح های گرافیتی هستند.
از موبوتو یک قصر قرن بیستمی با ۵۲ اتاق خواب، یک استخر عظیم و یک سالن رقص هم در لهستان بر جای مانده که پیش از تکمیل شدن، متروکه شده است.
او کاخی هم در سواحل ایتالیا داشت که یک قرن پس از ساخته شدنش، حالا ویرانه شده است.
گجت نیوز هم عاقبت گستاخی اش رو دید و فیلتر شد
روزیاتو مراقب خودت باش و حد خودت رو بدان…
دهن همه رو ببندید، همه جارو فیلتر کنید، همه جوونا رو زندانی کنید
بازهم جاتون کنار بقیه دیکتاتورها تو گورستان تاریخه