دکتر دیوید تولین، متخصص در اختلالات رفتاری که قرار است در فصل آینده مستند تلویزیونی Hoarders که از شبکه A&E پخش میشود، حضور داشته باشد، گفت که اختلال احتکار بسیار رایجتر از آن چیزی است که شاید کسی تصورش را می کند.
تولین گفت: «اختلال احتکار یک بیماری روانی است که با مشکل شدید در دور انداختن یا رها کردن داراییها، مشخص میشود. این اختلال منجر به انباشته شدن اشیا میشود تا جایی که فضاهای خانه دیگر قابل استفاده برای هدف مورد نظر نیستند.»
تولین توضیح داد که احتکار با بهم ریختگی متفاوت است و تأکید کرد که خانهها در این شرایط اغلب غیرقابل سکونت یا ناامن می شوند.
او ادامه داد: «شخص به نقطه ای می رسد که نه می تواند چیزی را دور بریزد و نه می تواند در خانه اش زندگی کند. آشغال جمع کن ها، به شدت به داراییهای خود دلبسته میشوند.»
این روانشناس گفت: «چندین نوع دلبستگی با اشیایی که این افراد جمع میکنند وجود دارد؛ از جمله دلبستگی عاطفی، دلبستگی مبتنی بر استفاده و دلبستگی زیبایی شناختی.»
تولین دربارهی دلبستگی عاطفی گفت: «یک نفر یک چیزی را با زمان خوبی از زندگیاش یا فردی عزیز مرتبط میداند، بنابراین برای رها کردن آن چیز مشکل دارد.»
در مورد دلبستگی مبتنی بر استفاده، تولین این مثال را زد: « اغلب به این فکر می کنند که این چیز مهم است و من به آن نیاز خواهم داشت یا کسی به آن نیاز خواهد داشت و مسئولیت من است که آن را نگه دارم.»
او اضافه کرد برخی افراد صرفاً به خاطر زیبایی به داراییهایشان دلبسته هستند و گفت: «چیزهایی که معمولاً نگه داشته میشوند، دقیقاً همان چیزهایی هستند که احتمالاً در حال حاضر خانه من و شما را پر کردهاند.»
به گفته این متخصص، آشغال جمع کن ها صرفاً به یک چیز خاص گرایش پیدا نمیکنند، بلکه به طور کلی در رها کردن اشیا مشکل دارند. او گفت: «پس روزنامهها، مجلهها، لباسهایی که دیگر نمی پوشند و نمیخواهند بپوشند، چیزهایی که فکر میکنند کس دیگری به آنها نیاز دارد. اگرچه معمول نیست، اما در برخی موارد حاد، مردم مواد زائد بدن خود مثل ناخن یا حتی لاشه گربههای مرده را جمع می کنند.»
تولین معمولاً ۴ ماه را صرف درمان افراد مبتلا به اختلال احتکار میکند، اگرچه او توضیح داد که گاهی اوقات زمان زیادی برای مرتب کردن یک خانه لازم است.
او گفت: «حتی پس از درمان، این مسئله تا آخر عمر با آنها هست و باید آن را مدیریت کنند.»
تولین پیشنهاد میکند در مورد هر چیزی که تصمیم میگیرید نگه دارید، فکر کنید و از خود بپرسید که چرا میخواهید آن را نگه دارید. این روش به افراد کمک میکند تا راههایی برای تنظیم احساسات شدیدشان در ارتباط با داراییها یاد بگیرند. او پیشنهاد کرد: «پس بپرسید، چرا احساس میکنم به این نیاز دارم؟ این واقعاً چه کمکی به من میکند؟ مهم است از زاویه دیگری به قضیه نگاه کنید. دوست دارم خانه ام چگونه به نظر برسد؟ چه کاری می خواهم نجام هم؟ و آیا نگه داشتن این چیز به هدف هایم کمک می کند یا دور انداختن آن؟»
در فصل آینده برنامه Hoarders که تولین به عنوان مشاور در قسمتی در مورد مامایی به نام تری حضور خواهد داشت که با اختلال احتکار دست و پنجه نرم میکند، گفت که هنوز مطالعات جدی زیادی در مورد ظهور اختلال احتکار در کودکان وجود ندارد.
او توضیح داد: «وقتی از بزرگسالان مبتلا به اختلال احتکار مصاحبه میکنیم، اغلب به ما میگویند که این رفتار از کودکی در آنها وجود داشته و با افزایش سن به طور مداوم بدتر شده است، احتمالاً زمانی که فرد به میانسالی میرسد، ثابت میماند.»
Hoarders یک برنامه تلویزیونی برنده جایزه امی است که به شدیدترین و چالشبرانگیزترین موارد اختلال احتکار می پردازد. هر قسمت بر روی کسی که با تمایل احتکار دست و پنجه نرم میکند، تمرکز دارد که با کمک متخصصان، دوستان و خانواده در یک مسابقه برای تمیز کردن خانه و بازگرداندن تعادل در زندگیشان تلاش میکند.
بدون نظر