سگ‌ها مدت‌هاست که به عنوان «بهترین دوست انسان‌ها» شناخته می‌شوند، بنابراین جای تعجب نیست که بیشتر صاحبان سگ‌ها از فکر کردن به روزی که حیوان خانگی‌شان را از دست دهند، می‌ترسند.
در حال حاضر، مطالعه جدیدی نشان داده که وقتی صحبت از امید به زندگی در سگ‌ها می‌شود، طیف وسیعی از نظر طول عمر بین نژاد‌های سگ وجود دارد.
محققان Dogs Trust بیش از ۵۸۰ هزار سگ در بریتانیا را برای بررسی تأثیرات نژاد، جثه، اندازه پوزه و جنسیت بر طول عمر آن‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
این یافته‌ها ممکن است زنگ خطری را برای صاحبان سگ‌های قفقازی، پرو د پِرسا کاناریو و کین کورسو که در معرض بالاترین خطر مرگ زودهنگام قرار دارند، به صدا درآورد.
در مقابل، صاحبان اسپانیل‌های تبتی و بولونی‌ها خیالشان راحت باشد که سگ‌هایشان طولانی‌ترین عمر را دارند.
مطالعات قبلی نشان داده‌اند که میانگین طول عمر یک سگ بین ۱۰ تا ۱۳.۷ سال است.
با این وجود، تا به حال مشخص نبود که امید به زندگی میان نژاد‌های مختلف سگ چه تفاوتی با یک دیگر دارد.
محققان تصمیم گرفتند که در مطالعه‌ای جدید، با تجزیه و تحلیل داده‌های ۵۸۴,۷۳۴ سگ در بریتانیا، از جمله ۲۸۴,۷۳۴ سگ که مرده بودند، اطلاعات بیشتری در مورد طول عمر سگ‌ها به دست آورند.
در مجموع، ۱۵۵ نژاد خالص در این مطالعه شرکت داده شده و نژاد‌های دورگه با هم گروه‌بندی شدند.
محققان نه‌تنها نژاد سگ‌ها را در نظر گرفتند، بلکه به جنسیت، جثه و اندازه پوزه آن‌ها نیز توجه کردند.
نتایج نشان داد که به طور کلی، سگ‌های کوچک و پوزه دراز مانند سگ‌های مینیاتوری و سگ‌های شتلند شیپداگ بالاترین میانگین امید به زندگی را داشتند که معادل ۱۳.۳ سال بوده است.
در مقابل، سگ‌های پوزه کوتاه مانند بولداگ فرانسوی و انگلیسی کمترین میانگین امید به زندگی را داشتند، معادل ۹.۱ سال برای نر‌ها و ۹.۶ سال برای ماده‌ها.
در نژاد‌های خاص، لنکشر هیلر با بالاترین امید به زندگی (۱۵.۴ سال) در صدر فهرست قرار گرفته است.
پس از آن، اسپانیل تبتی (۱۵.۲ سال)، بولونی (۱۴.۹ سال)، شیبا اینو (۱۴.۶ سال) و پاپیون (۱۴.۵ سال) قرار گرفتند.
در انتهای دیگر این مقیاس، نژاد سگ قفقازی کمترین میانگین امید به زندگی را داشته و به طور متوسط تنها ۵.۴ سال عمر می‌کند.
پرو د پِرسا کاناریو (۷.۷ سال)، کین کورسو (۸.۱ سال)، ماستیف (۹.۰ سال) و آفن‌پینچر (۹.۳ سال) پس از آن قرار گرفتند.
از نظر تفاوت بین جنسیت، سگ‌های ماده کمی بیشتر از نر‌ها زندگی می‌کنند (۱۲.۷ سال در مقایسه با ۱۲.۴ سال).
در حالی که محققان دلایل احتمالی این اختلافات را بررسی نکرده‌اند، مطالعات قبلی نشان داده که نژاد‌های پوزه کوتاه در معرض خطر بالایی از نظر ابتلا به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی هستند.
محققان امیدوارند این یافته‌ها برای دامپزشکان، صاحبان حیوانات خانگی و محققان مفید باشد.
برآورد‌های خاص نژاد‌ها از نظر بقا، نه‌تنها برای دامپزشکان و محققان، بلکه برای صاحبان فعلی و آینده سگ‌ها که به دنبال درک کامل مسئولیت‌های خود هستند، آموزنده است.
بدون نظر