اخیراً حامیان محیط زیست اولین ویدیو از تولد یک بچه میمون عنکبوتی در خطر انقراض را منتشر کردهاند، یک میمون نر عنکبوتی قهوهای که نام او را «آنکو» گذاشتند.
این میمون عنکبوتی در تاریخ ۲۲ ژانویه سال جاری میلادی در جنگلهای استوایی Choco (جنگلهای استوایی در شمال غربی اکوادور) به دنیا آمد.
به گفته یکی از بنیانگذاران گروه حفاظت که این ویدیوی تاریخی را منتشر کرده، آنکو در اولین لحظات زندگی خود به طرز خطرناکی در ارتفاع حدود ۱۵ متری از سطح زمین تنها با بند ناف خود آویزان بوده است.
اعضای این تیم میترسیدند که بچه میمون به زمین بیفتد، اما خوشبختانه این اتفاق نیفتاد.
به گفته فیلیپه آلفونسو-کورتز، یکی از بنیانگذاران Proyecto Washu که این فیلم را منتشر کرده، مشاهده تولد یک میمون عنکبوتی در خطر انقراض نادر است؛ زیرا این گونه معمولاً در شب بچههای خود را به دنیا میآورد.
زیستشناسان حیات وحش در پروژه واشو، پیش از این علیرغم تحقیقات گسترده خود درباره این گونه طی ۱۰ سال گذشته هرگز تولد یک میمون عنکبوتی را از نزدیک ندیده بودند.
به گفته این گروه، میمون عنکبوتی قهوهای یکی از ۲۵ نخستیسانان در خطر انقراض روی زمین است.
زیستگاه این میمون، طبق فهرست قرمز اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت از گونههای در خطر انقراض، از غرب پاناما تا مرز غربی کلمبیا و شمال غربی اکوادور امتداد دارد.
به گفته معاون مراقبت از حیات وحش در باغ وحش سن دیگو، میمونهای عنکبوتی در سراسر این مناطق به دلیل فعالیتهای انسانی از محیط زیستشان رانده شدهاند.
میمون های عنکبوتی به عنوان «میمون های شمالی» شناخته میشوند، به این معنی که برای بقا به یک محل زندگی امن در بالای درختان نیاز دارند.
از دست دادن زیستگاه به دلیل جنگلزدایی گسترده برای چرای دام و مزارع گسترده و کشت محصولاتی مانند نخلهای روغنی، این گونه را به سمت انقراض سوق داده است.
اما به گفته آلفونسو-کورتز، عوامل دیگری وجود دارند که منحصر به میمون های عنکبوتی قهوهای هستند و مشکلات دیگری را به وجود آوردهاند. به ویژه متوسط عمر طولانی این میمون ها و دورهی زمانی زیادی که برای پرورش و تربیت فرزندانشان صرف میکنند.
یک نوع از میمون های عنکبوتی قهوهای (Ateles fusciceps) معمولاً به بیش از ۷ ماه قبل از زایمان نیاز دارد و ممکن است که یک میمون عنکبوتی پس از تولد تا ۴ سال به شیردهی نیاز داشته باشد.
به گفته محققان، بعید است که در این ۴ سال حاملگی دیگری رخ دهد. این امر تلاش برای افزایش تعداد میمون های در خطر انقراض را به تأخیر انداخته است.
اغلب حداقل ۴ سال طول میکشد تا بارداری بعدی اتفاق بیفتد.
یکی دیگر از عواملی مؤثر در کاهش جمعیت میمون های عنکبوتی، طول عمر نسبتاً زیاد این گونه است. اغلب میمون های مسن و جوانتر به دلیل کوچک شدن فضای زندگی خود با یکدیگر میجنگند.
هر میمون عنکبوتی قهوهای میتواند تقریباً بین ۱۵ تا ۲۰ سال زندگی کند.
آلفونسو کورتس از Proyecto Washu، زیستشناس و هماهنگکننده پروژه، خاطرنشان کرد که تولد آنکو کمی غافلگیرکننده بوده است. زیرا سن مادر او، آراوی، ۲۵ سال تخمینزده میشود که برای یک میمون عنکبوتی «واقعاً پیر» به حساب میآید.
آلفونسو کورتس گفت که آراوی در طی ۸ سال گذشته بچهدار نشده بود.
آنکو یک دوست جوان دارد. یک میمون عنکبوتی ماده به نام آنا که شنبه هفته گذشته به دنیا آمد.
به گفته جی جی کولومب، مدیر عامل شبکه حفاظت از حیات وحش که با Proyecto Washu همکاری میکند، نقش سازمانهای محلی مانند Proyecto Washu برای مقابله با برخی از سختترین مسائل حفاظتی روز، از تغییرات آب و هوایی گرفته تا بازسازی زیستگاه حیوانات اهمیت زیادی دارد.
تولد نامحتمل آنکو یک دستاورد برجسته برای میمون های عنکبوتی قهوهای بوده که قدرت حفاظت از حیوانات را برجسته میکند.
به گفته ویچینو در باغ وحش سن دیگو، تلاشهای حفاظتی مبتنی بر جامعه از میمون های عنکبوتی قهوهای میتواند از نظر فرهنگی بسیار حساس باشد.
در حالی که تاجران غیرقانونی حیات وحش تهدیدی برای این میمون های عنکبوتی در خطر انقراض هستند که میتوان با اجرای قانون با آنها مقابله کرد، جوامع بومی محلی مجاز به شکار و خوردن پستاندارانی هستند که بخشی سنتی از رژیم غذایی آنها بوده است.
به گفته ویچینو، تعادل، از حفاظت از این گونههای در خطر انقراض و شیوه زندگی مردم محلی حاصل میشود.
چگونه میتوانیم برنامههایی توسعه دهیم که به مردم اجازه دهند در این مناطق زندگی کرده و همچنین از منابع موجود در آنجا به صورت پایدار استفاده کنند، بدون این که به از بین بردن این منابع منجر شود؟
بدون نظر