روستای کوچک شانی شینگناپور در ایالت ماهاراشترای هند، روستایی است که به طور متوسط روزانه ۴۰ هزار زائر وارد آن می شوند. علیرغم حضور غریبه ها، اهالی این روستا درهای خانه هایشان را به روی هم باز می گذارند، در حقیقت خانه های آنها هیچ دری ندارد. جالب است که نرخ جرم و جنایت در این روستا بسیار پایین است. آنها معتقدند هر کس مرتکب جرمی شود با نابینایی مجازات می شود و هر کس دروغ بگوید با هفت سال و نیم بدشانسی روبرو خواهد شد.
حتی بانک، اداره پست و فروشگاه محلی نیز درهای باز دارند. ایستگاه پلیس نیز بی در است و توالت های عمومی تنها پرده ای نازک برای حفظ حریم خصوصی دارند.
یکی از اهالی به نام آلوک بهیا می گوید: «در این روستا خانه ها در ندارند. قفل؟ حرفش هم نزنید. جامعه ای متشکل از حدود ۴۰۰۰ نفر در اینجا زندگی می کنند و همه به هم اعتماد دارند.»
سطح اعتماد بالا در این شهر که حدود ۲۰۰ کیلومتری شرق مومبای قرار دارد، به خاطر افسانه ای ۳۰۰ ساله باستانی است. افسانه با فرود آمدن سنگ سیاه رنگ ۱.۵ متری بر ساحل رودخانه محلی شکل گرفت. یک چوپان این سنگ را در کرانه رود پاناسنالا پیدا کرد، اما وقتی با چوبدستی به آن ضربه زد خون از آن جاری شد.
آن شب خدای شانی در خواب چوپان ظاهر شد و گفت آن سنگ مجسمه اوست. شانی که تجسم سیاره زحل در هندوئیسم است و خدای کیفر، عدالت و پاداش محسوب می شود، می خواست آن سنگ بدون هیچ سقفی در مرکز روستا قرار داده شود تا بتواند از روستا مراقبت کند. اگر چنین شود، شانی روستا را از هر خطری محافظت می کند.
پس از نصب آن تکه سنگ بر روی سکویی بدون سقف در وسط شهر، اهالی تمام درها را برداشتند. این سنت نسل به نسل ادامه یافته و امروزه هندوها از سراسر کشور برای زیارت شانی به این شهر سفر می کنند.
در این روستا در هند، گاهی اوقات برای جلوگیری از ورود سگ های ولگرد از پنل های چوبی به عنوان در استفاده می شود.
بی بی سی گزارش داده است که در سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ دزدی هایی در اطراف شهر رخ داده که طی آن بازدیدکنندگان از سرقت پول و اشیای قیمتی خود خبر داده اند.
روزنامه ایندین اکسپرس گزارش داده این دزدی ها باعث شده برخی از اهالی از مقامات محلی خواستند تا درهایی برای خانه های آنها تهیه کنند.
بدون نظر