کدام کشورهای اروپایی ارزان قیمت ترین اجاره مسکن را دارند؟

نشریه اکونومیست سال گذشته با الهام از شخصیت کری برادشاو در یک سریال محبوب آمریکایی، شاخصی به نام «شاخص کری برادشاو» را معرفی کرد. این شاخص، به بررسی توانایی مالی افراد برای اجاره آپارتمان به صورت انفرادی در بزرگ‌ترین شهرهای آمریکا می‌‌‌پردازد.

نشریه اکونومیست برای دومین سال متوالی «شاخص کری برادشاو» را منتشر کرده است. رده‌‌‌بندی اروپایی این شاخص شامل ۳۵ شهر از لندن گرفته تا آنکارا می‌شود. بر اساس یک معیار رایج، حداکثر ۳۰‌ درصد از درآمد پیش از مالیات فرد باید صرف اجاره شود. با استفاده از این دستورالعمل، «دستمزد توصیه ‌‌‌شده برای مستاجران» در هر شهر محاسبه شده است. این دستمزد حداقل درآمدی است که برای اجاره راحت و بی‌دردسر یک آپارتمان یک‌خوابه معمولی در هر شهر لازم است.

لندن و ژنو با اختلاف گران‌‌‌ترین شهرهای اروپا برای اجاره‌‌‌‌نشینی انفرادی هستند. در این دو شهر، مستاجران برای اجاره یک آپارتمان معمولی به بیش از ۹۵‌ هزار دلار در سال نیاز دارند. کمبود واحدهای مسکونی خالی (کمتر از یک‌درصد از کل موجودی مسکن) در این شهرها، دلیل اصلی بالا بودن قیمت‌هاست.

در نقطه مقابل، آنکارا پایتخت ترکیه، با اختلاف زیادی ارزان‌‌‌ترین شهر برای اجاره انفرادی واحد مسکونی در اروپاست. در این شهر، مستاجران با درآمدی کمتر از ۱۸‌هزار دلار در سال می‌توانند یک آپارتمان معمولی را اجاره کنند.

سطح درآمد در سراسر قاره اروپا به طور معناداری متفاوت است. برای اینکه دریابیم در کدام شهر اجاره یک آپارتمان یک‌خوابه برای فرد با درآمد متوسط قابل دسترس‌‌‌ است، معیار «نمره برادشاو» ابداع شده است.

نمره برادشاو، دستمزد توصیه شده برای اجاره‌نشینان را با حقوق متوسط در هر شهر مقایسه می‌کند. این نمره به افراد کمک می‌کند تا به طور دقیق‌‌‌تر، مقرون به صرفه بودن اجاره آپارتمان در شهرهای مختلف را بسنجند. هرچه نمره برادشاو بالاتر باشد، اجاره واحد مسکونی به تنهایی در آن شهر «در استطاعت‌‌‌تر» خواهد بود. موسسه تحقیقات اقتصادی ERI با جمع‌‌‌آوری داده‌‌‌های مربوط به حقوق و دستمزد در شهرهای مختلف اروپا، به محاسبه نمره برادشاو کمک می‌کند.

این اطلاعات، منبع ارزشمندی برای افراد در جست‌وجوی آپارتمان ایده‌‌‌آل به شمار می‌رود. «شاخص برادشاو» نشان می‌دهد که بوداپست، پایتخت مجارستان گران‌‌‌ترین شهر اروپا برای اجاره‌نشینان است. این شهر در سال ۲۰۲۳ با بالاترین نرخ تورم در بین کشورهای اتحادیه اروپا روبه‌رو بود. هزینه اجاره در بوداپست از سال ۲۰۲۲ به میزان ۱۹‌درصد افزایش یافته است.

یکی از بزرگ‌ترین شکاف‌‌‌ها بین اجاره‌بها و حقوق بر اساس «شاخص برادشاو» در لیسبون، پایتخت پرتغال، مشاهده می‌شود. هجوم «عشایر دیجیتال» یا همان فعالان بخش فناوری که به دنبال آب‌‌‌‌‌‌وهوای آفتابی و ویزاهای ارزان هستند، به طور چشمگیری اجاره‌بها در این شهر را افزایش داده است. متوسط حقوق در لیسبون حدود ۳۱ هزار دلار در سال است.

این رقم تقریباً نیمی از ۵۸ هزار دلاری است که برای اجاره یک آپارتمان یک‌خوابه در این شهر نیاز است. به عبارت دیگر، یک فرد با درآمد متوسط در لیسبون باید بیش از نیمی از حقوق خود را صرف اجاره مسکن کند. اجاره مسکن به طور انفرادی در هر دو شهر بوداپست و لیسبون، نسبت به متوسط دستمزد، تقریباً به اندازه نیویورک دشوار است.

در حالی که بسیاری از شهرهای اروپایی با چالش‌‌‌های بزرگی در زمینه اجاره مسکن روبه‌رو هستند، آلمان یک استثنا محسوب می‌شود. شهر بن، به عنوان نمونه‌‌‌ای بارز، بالاترین نمره برادشاو را در شاخص اکونومیست کسب کرده است.

در این شهر، میانگین حقوق سالانه حدود ۵۳ هزار دلار است که با فاصله از ۳۶‌ هزار دلار موردنیاز برای اجاره یک آپارتمان یک‌خوابه بالاتر است. برلین، پایتخت آلمان، نیز با وجود اعتراضات گسترده در سال‌های اخیر به دلیل افزایش اجاره‌بها، نمره بالایی در شاخص برادشاو کسب کرده است. این شهر به همراه کارلسروهه در جنوب غربی آلمان، از جمله دیگر شهرهای آلمان هستند که اجاره واحد مسکونی به طور انفرادی در آنها نسبتا مقرون به صرفه است.

پاریس، پایتخت مد اروپا، همواره برای بسیاری از افراد جذاب بوده است. اما زندگی در این شهر می‌تواند به دلیل هزینه‌‌‌های بالا، به‌خصوص برای اجاره مسکن، دشوار باشد. لیون، یکی از مراکز آشپزی فرانسه، می‌تواند گزینه‌‌‌ای ایده‌‌‌آل برای علاقه‌‌‌مندان به زندگی در منطقه‌‌‌ای نسبتا نزدیک به پاریس باشد.

این شهر در فاصله‌‌‌ای کوتاه از پاریس قرار دارد و از مزایای بسیاری مانند هزینه‌‌‌های پایین‌‌‌تر زندگی، برخوردار است. میانگین حقوق در لیون حدود ۴۵‌ هزار دلار در سال است.  این رقم به طور قابل‌توجهی بالاتر از ۳۴‌ هزار دلاری است که برای اجاره یک آپارتمان یک‌خوابه در این شهر نیاز است. به عبارت دیگر، افراد با درآمد متوسط در لیون راحت‌‌‌تر از پس هزینه‌‌‌های زندگی خود برمی‌‌‌آیند.

منبع: دنیای اقتصاد