دانشمندان در تحقیقات جدید خود به دنبال پاسخ این سؤال بوده اند که چگونه نوزادان شیرین و خوشبو، تبدیل به نوجوانانی بدبو می‌شوند؟
متأسفانه چگونگی شکل‌گیری ویژگی‌های شخصیتی هنوز یک راز حل نشده است، اما سرنخ‌هایی در مورد علت تغییر بوی بدن داریم. نتایج تحقیقات این تیم تحقیقاتی درباره این موضوع اخیراً در مجله Nature Communications Chemistry منتشر شده است.
محققان دانشگاه Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg آلمان به دلیل ساده ای تصمیم گرفتند که این پژوهش را انجام دهند.
تاکنون تنها تعداد کمی از محققان به بررسی ترکیب بوی بدن کودکان پرداخته اند. دلیل ایجاد بوی بد زیر بغل در بزرگسالان به خوبی شناخته شده است. با این حال، هیچ کس هنوز مستقیماً ترکیب شیمیایی بوی بدن نوزادان و کودکان پس از بلوغ را مقایسه نکرده است.
به نظر می رسد که این تحقیق هنوز در مراحل اولیه خود است.
برای شناسایی مواد شیمیایی موجود در بوهای بدن هر دو گروه، محققان نواحی زیر بغل شرکت‌کنندگان را با پدهای پنبه‌ای به تی‌شرت های معمولی پوشاندند. سپس پدها را با حلال ها آغشته کردند تا اجزای شیمیایی برای تجزیه و تحلیل آزاد شوند.
این مواد شیمیایی تحت کروماتوگرافی گازی (GC-O) قرار گرفتند که به دانشمندان کمک می کند تا اجزای شیمیایی را با بوی تولیدشده مقایسه کنند. سپس، چند ترکیب انتخابی با استفاده از کروماتوگرافی گازی ترکیبی و طیف‌سنجی جرمی (GC-MS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در این مقاله، به برخی از کلمات توصیف‌کننده مواد شیمیایی اشاره شده که در نوجوانان بیشتر بوده یا صرفاً در این گروه سنی مشاهده شده است: میوه ای، مومی، خاکی، پنیری، کپک‌زده، بُزی، عرقی، ادراری و مُشکی. دانشمندان همچنین به وجود یک «بوی ناشناخته» اشاره کردند. دو مورد در نوزادان به میزان قابل توجهی بالاتر بودند: بوی گُلی و صابونی.
اما چه مکانیسمی برای توضیح بوی بدن پس از بلوغ وجود دارد؟
وقتی وارد دوره بلوغ می شویم، دو استروئید در بدن افزایش می‌یابند که تأثیر چشمگیری بر بوی بدن دارند: ۵α-androst-16-en-3-one و ۵α-androst-16-en-3α-ol.
تاکنون اندازه‌گیری و جداسازی این استروئیدها برای محققان دشوار بوده است.
این کربوکسیلیک اسیدها به عنوان بخش عمده بوی بدن پس از بلوغ برای تیم تحقیقاتی برجسته هستند. چراکه آنها از سبوم (لایه ای روغنی که به محافظت از پوست ما کمک می کند) پخش می شوند.
می‌توان فرض کرد که هرچه سبوم بیشتری ترشح شود، نه‌تنها کربوکسیلیک اسیدها با زنجیره بلند، بلکه با زنجیره کوتاه و متوسط نیز فراوانی بیشتری خواهند داشت.
علاوه بر مقدار اسیدهای چربی که در ابتدا ترشح می شود اهمیت دارد، بلکه مدت زمان قرار گرفتن این لیپیدها در معرض هوای محیط نیز می تواند یک عامل موثر باشد که منجر به افزایش مقدار کربوکسیلیک اسیدها شود.
به عبارت دیگر، هر چه لایه روغنی برای مدت زمان بیشتری روی پوست شما باقی بماند، ممکن است که بوی آن با قرار گرفتن در معرض هوا تشدید شود. همچنین میکروبیوم بدن در این امر نقش مهمی ایفا می کند، زیرا باکتری ها و سایر میکروارگانیسم ها مسئول بسیاری از تغییرات شیمیایی هستند که روی بوی بدن تاثیر دارند.
ممکن است فکر کنید که اینها همان چیزهایی هستند که از قبل می دانستیم: کودکان به بلوغ می رسند، بیشتر تعریق کرده و روغن بیشتری روی پوستشان ترشح می شود. اما گردآوری تحقیقات موجود در این مقاله نشان داده که برخی مقایسه‌های مستقیم انجام نشده است.
مقایسه بوی نوزادان و بوی نوجوانان به صورت خاص نیز برخی از شواهدی موجود درباره بوی بدن را تأیید می‌کند.
با پیشرفت فناوری، دانشمندان راه‌های بیشتری برای شناخت ترکیبات شیمیایی بوی بد بدن خواهند داشت.
بدون نظر