در ماجرای باغ ازگل (واگذاری ملک متعلق به حوزه علمیه تحت تولیت آیت الله کاظم صدیقی به موسسه‌ای وابسته به بستگان او) تنها کسی که در این باره صحبت کرده و نسبت جعل داده و اعلام غفلت یا استغفار کرده یا گفته کار بوق‌های دشمن است، شخص شخیص امام جمعه موقت تهران و رییس ستاد امر به معروف و نهی از منکر است وگرنه بقیه طرف‌ها سکوت کرده‌اند حتی در برابر اتهام جعل و انگار ماجرا طرف دیگر ندارد.
این در حالی است که یک طرف معامله ولو صوری و روی کاغذ مؤسسه «پیروان اندیشه قائم» است که مدیر عاملی دارد به نام جواد عزیزی، رییس هیأت مدیره‌ای دارد به نام محمد حسین صدیقی و بازرس قانونی دارد به نام خانم رضوانه قوام و سند انتقال ملک از طرف مؤسسه را دو نفر اول امضا کرده‌اند.
پرسش این است که این دو نفر وجود دارند یا نه؟ اگر آری چرا هیچ نظری نمی‌دهند؟ مگر یک طرف معامله آنها نیستند؟
منبع:
عصر ایران
باید به انتصابات اشخاصی مثل آقای صدیقی دقیق نگاه کرد. باید برگشت به خصوصی سازی هایی که انجام شد. دولت کوچکتر و نهادهای وابسته به حاکمیت بزرگتر شدند.
وقتی میبینیم مسائل سیاسی این چنینی در تحریریه مثل روزیاتو برای این که بار از شخص حقیقی برداشته شود و به شخص حقوقی واگذار شود مقاله ها با عنوان تحریریه روزیاتو منتشر میشه.