سندرم غم‌انگیزی به نام اروتومانیا؛ وقتی که باور دارید یک سلبریتی عاشق شماست!

کسی را می‌شناسید که علاقه‌اش به یک فرد مشهور کمی بیش از حد ترسناک باشد؟ او ممکن است به یک بیماری روانی کمترشناخته‌شده به نام اروتومانیا (erotomania) یا خودمعشوق‌پنداری که به آن روان‌پریشیِ عاشقانه هم می‌گویند مبتلا باشد؛ زمانی که فرد واقعاً باور دارد یک شخص معروف عاشقش است.

از هر ۵۰۰ آمریکایی مبتلا به این اختلال، یک نفر دچار هذیان‌هایی این‌چنینی است که اشعار ترانه‌های خواننده مورد نظر برای او سروده شده است.

و متخصصان می‌گویند که در دنیای دوستیابی آنلاین، این فقط سلبریتی‌ها نیستند که در معرض خطر قرار دارند، بلکه افراد عادی هم می‌توانند سوژه هذیان شهوانی باشند.

DSM-5-TR، کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، این اختلال را به‌عنوان یک گسست شدید از واقعیت طبقه‌بندی می‌کند که منجر به تعقیب وسواس‌گونه فرد مورد تحسین توسط فرد ستایش‌گر می‌شود.

این وضعیت می‌تواند بدون ملاقات زوج اتفاق بیفتد و معمولاً ستایش‌کننده از جایگاه اجتماعی پایین‌تری نسبت به سوژه مورد وسواس خود برخوردار است.

روان‌پزشکان دانشگاه پِک مجارستان در مطالعه موردی جدیدی نوشتند که در عصر دیجیتال، این اختلال، خطری ویژه برای افراد منزوی در خانه است که می‌توانند با دیگران به‌صورت آنلاین ارتباط برقرار کنند.

این مطالعه که در مجله روان‌پزشکی BMC منتشر شد با تمرکز بر یک بیمار مبتلا به این وضعیت صورت گرفت: یک زن آشپز بازنشسته ۷۰ ساله ناشناس.

او پس از یک اقدام ناموفق خودکشی که در ابتدا علت آن را اختلاف با همسرش عنوان کرد، در بیمارستان بستری شد. اما در طول دوره روان‌درمانی مشخص شد که این زن با کسی که او را یک موسیقی‌دان مشهور در سطح جهانی می‌دانست مکاتبه آنلاین داشته است.

در نهایت مشخص شد که فردی خودش را جای آن موسیقی‌دان معروف جا زده است. زمانی که زن در شبکه‌های اجتماعی برای «نوازنده» محبوب خود کامنت گذاشت، فرد کلاهبردار به این زن پیام داد. در طول زمان رابطه این دو از دوستانه به عاشقانه تبدیل شد و «نوازنده» از زن تقاضای پول کرد.

در این هنگام شوهر بیمار نگران شد و به پلیس گزارش داد. این موضوع باعث شد زن از ترس اینکه مبادا ارتباط خود را با موزیسینی که خیلی دوستش داشت از دست بدهد، اقدام به خودکشی کند.

پس از چهار هفته درمان فشرده و استفاده از داروهای ضدروان‌پریشی، سرانجام طلسم این عشق از بین رفت و پزشکان توانستند بیمار را به واقعیت برگردانند.

آنها گفتند تنها راهی که توانستند با آن او را وادار به دیدن واقعیت کنند ایجاد رابطه‌ای با او بود که در آن احساس نمی‌کرد به خاطر احساساتش مورد قضاوت قرار می‌گیرد.

نویسندگان مطالعه نوشتند: «پرهیز از سرزنش قربانیان بسیار مهم و ایجاد یک رابطه درمانی ایمن، قابل اعتماد و حمایتی ضروری است.»

آنها این داستان را به عنوان هشداری برای کسانی که در عصر دیجیتال احساس تنهایی می‌کنند و در فضای آنلاین هستند ارائه کرده‌اند.

مطالعات دیگر نشان می‌دهند که این اتفاق ممکن است برای هرکسی بیفتد. یک مورد در سال ۲۰۱۷ از دانشگاه تمپل مرد جوانی را که دچار اروتومانیا شده معرفی کرد که یکی از هم‌دانشگاهی‌هایش را با تعقیب‌های مداوم آزار می‌داد.

محققان تاکید کردند که وقتی آنلاین هستیم بیش از هر زمان دیگری به سوژه مورد نظر خود احساس نزدیکی می‌کنیم و این می‌تواند خطرناک باشد.

به گفته آنها، ارتباط از طریق شبکه‌های اجتماعی می‌تواند موانع قبلی را که بین یک فرد و هدف هذیان او وجود داشت، از بین ببرد.