روباه ها معمولاً به دلیل شکار حیوانات خانگی به عنوان یک موجود مزاحم شناخته می شوند.
اما بر اساس پژوهشی جدید، این حیوانات در گذشته بهترین دوست و همراه انسان ها بوده اند. محققان اخیراً بقایای یافت‌شده در یک مقبره باستانی در آرژانتین را بررسی کرده اند که قدمت آن به ۴۵۰ سال پس از میلاد باز می گردد.
در حالی که در این مقبره اسکلت ۱۸ بزرگسال و شش کودک شناسایی شده، شواهدی وجود داشت که نشان می داد یک گونه روباه باستانی در کنار انسان ها دفن شده است.
ارزیابی ها نشان داده اند که مقبره مشترک روباه ها و رژیم غذایی مشابه آن ها با انسان ها نشان‌دهنده رابطه نزدیک آن ها با یکدیگر است.
یک گونه روباه به نام Dusicyon avus، جثه‌ای به اندازه یک ژرمن شپرد داشته که اکنون منقرض شده است.
به گفته محققان دانشگاه آکسفورد، این گونه روباه احتمالاً یک حیوان همراه برای شکارچیان بوده است.
با این حال، پژوهشگران معتقدند که وجود سگ های مدرن منجر به کمرنگ شدن نقش روباه ها در زندگی انسان ها شده است.
طبق این پژوهش که در مجله Royal Society Open Science منتشر شده، مقبره مشترک انسان‌ها و روباه‌ها یک کشف باستان‌شناسی نادر در سراسر جهان بوده و حاکی از اهمیت فرهنگی و نمادین آن است.
اگرچه دلایل دفن روباه در کنار انسان ها همچنان نامشخص است، اما قابل قبول‌ترین توضیح این است که این روباه یک همراه خوب برای گروه‌های شکارچی-گِردآورنده (hunter-gatherer) بوده است.
پیوند قوی این روباه با انسان ها در طول زندگی‌اش می‌توانسته عامل اصلی قرار گرفتن آن به عنوان گورنهاده (grave good) پس از مرگ صاحبانش یا افرادی که با او زندگی کرده اند، باشد.
بدون نظر